Γιατί φοβόμαστε τα φίδια;
Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην έχει ενστικτώδη φόβο για τα φίδια.
Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην έχει ενστικτώδη φόβο για τα φίδια.
Όπως έχουν δείξει οι έρευνες από την εποχή που ο Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ έβγαλε την ομώνυμη διάγνωση για αυτήν τη μορφή άνοιας μέχρι τώρα, η παθογένεια της νόσου βασίζεται στο γεγονός της παθολογικής συγκέντρωσης του β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο.
Στη Βιονευρολογική πάντοτε υπήρχε η υπόνοια, σε πολλούς ασθενείς που εξετάζουμε διεξοδικά όλα αυτά τα χρόνια της εργασίας και απασχόλησης μας με την κατάσταση και με το «follow-up» της ασθένειας της σκλήρυνσης κατά πλάκας, ότι υπάρχει μια διαυλοπάθεια
Εδώ και πάρα πολύ καιρό, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, πάμπολλα ινστιτούτα αρχίζουν και κατευθύνουν τις έρευνες τους προς το γαστρεντερικό σύστημα και τις δυσλειτουργίες του, σε ότι αφορά τη συνεργασία του με τον εγκέφαλο
Πολλές φορές διερωτόμαστε, ακόμη και εδώ σε πολλούς ασθενείς στη Βιονευρολογική, πώς γίνεται ο ένας να «πηγαίνει» πολύ καλά, και ο άλλος όχι, ενώ έχουν τα ίδια συμπτώματα και την ίδια αρρώστια
Οπωσδήποτε το μούδιασμα στο άκρο ή η ψευδαίσθηση ότι κάτι εκεί πέρα «έχει αποκοιμηθεί», μπορεί να είναι αποτέλεσμα και προσωρινό και διαρκείας μιας εγκεφαλικής δυσλειτουργίας
Τα μιτοχόνδρια είναι κυτταρικά τμήματα «εργοστάσια» που εντός των κυττάρων διασπούν τους υδατάνθρακες δημιουργώντας έτσι μόρια τριφωσφορικής αδενοσίνης(ΑΤP).
Το αίσθημα της πείνας ρυθμίζει την ανάγκη σίτισης του ατόμου, προκειμένου να διατηρηθεί ο οργανισμός σε φυσιολογικά επίπεδα.
Κάτι που φοβάται, ο κάθε κλινικός νευρολόγος, είναι η δημιουργία μικρών ή μεγάλων οιδημάτων, δηλαδή συλλογή υγρού στα διάφορα σημεία του εγκεφάλου.
Σύνθεση και αποσύνθεση πρωτεϊνών, όπως ξέρουμε από διάφορες παρατηρήσεις νευρολογικών ινστιτούτων και όπως έχουμε δει και εδώ στην Βιονευρολογική, μπορούν να προκαλέσουν διάφορες νοσολογικές, νευρολογικές καταστάσεις.
Ένα εξωτερικό ερέθισμα με τη μορφή του πόνου από τον υποδοχέα της περιφέρειας στα νευρικά ειδικά κύτταρα μεταφέρεται κατευθείαν στα πίσω κέρατα του νωτιαίου μυελού.
Η ευθύνη μιας παραβατικής συμπεριφοράς οπωσδήποτε ανήκει στο άτομο που την δημιουργεί
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική σαρκώματα, προερχόμενα από ινώδη συνδετικό ιστό, νευρικά ή δερματικά κύτταρα που αναπτύσσονται στα κάτω άκρα και μάλιστα σε μηρούς ή γλουτούς
Σε ένα μεγάλο ποσοστό αναπαραγωγής και αναζωογόνησης εγκεφαλικών και μυϊκών κυττάρων οφείλεται σε μιτοχονδριακές διαταραχές.