Τα άτυπα σύνδρομα πάρκινσον
Το σύνδρομο πάρκινσον χαρακτηρίζεται από τον τρόμο των χεριών, την ακινησία και την σπασμωδικότητα των άκρων.
Το σύνδρομο πάρκινσον χαρακτηρίζεται από τον τρόμο των χεριών, την ακινησία και την σπασμωδικότητα των άκρων.
Η νευρογλοία είναι η δομή γύρω από του νευρώνες σε όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τόσο στον εγκέφαλο όσο και στο νωτιαίο μυελό, η οποία προστατεύει και «τροφοδοτεί» αυτά.
Οι κανναβινοειδείς υποδοχείς είναι χημικές ουσίες οι οποίες κατανέμονται σε ολόκληρο το σώμα αλλά ιδιαίτερα στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Επηρεάζοντας τη νευρογένεση με ουσίες, μόρια ή και άλλες διαδικασίες μπορούμε να αναπαραγάγουμε νέα κύτταρα στο σημείο εκείνο που λείπουν.
Πρόκειται για μία δραστική ουσία η οποία μπλοκάρει τους υποδοχείς της ισταμίνης Η1.
Αυτή η ασθένεια ανήκει σπάνια στο σύνδρομο πάρκινσον και κατά κανόνα πολύ τακτικά διαγιγνώσκεται και θεραπεύεται λάθος.
Οι συγγενείς των ασθενών με τη νόσο του πάρκινσον και κυρίως με ατροφία πολλαπλών συστημάτων, αυτό που παρατηρούν πρωτίστως είναι μία γενικευμένη βραδύτητα κινήσεων καθώς επίσης και μία ελαττωμένη εκφραστικότητα του προσώπου η οποία παράλληλα συνοδεύεται από μία αδυναμία σκέψης.
Σε ότι αφορά το νευρικό σύστημα, ο μαγνητικός ερεθισμός και γενικά τα μαγνητικά πεδία έχουν μία πολύ συγκεκριμένη ιδιότητα.
Ερεθίζοντας τα εγκεφαλικά κύτταρα με μαγνητικά πεδία μπορούμε να καταγράψουμε εκδηλώσεις και λειτουργίες του νευρικού συστήματος.
Στις αρχές του 21ου αιώνα μία μεγάλη ανακάλυψη έφερε ουσιαστική αλλαγή στον τομέα των νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Τελευταίες έρευνες θεραπευτικής προσέγγισης σε κάθε επίπεδο της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχουν δείξει ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Η κλινική μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποτέλεσμα μίας διαδικασίας απομυελίνωσης στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το φουμαρικό οξύ υπάρχει σαν φάρμακο περίπου 40 χρόνια με έντονη παρουσία.
Η σεροτονίνη αποτελεί έναν από τους βασικότερους και πλέον γνωστούς νευροδιαβιβαστές του νευρικού συστήματος.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία γνωστή αρρώστια του κεντρικού νευρικού συστήματος που μελετάται εντατικά παγκοσμίως εδώ και 100 χρόνια.
Στοιχεία ενδημικής εμφάνισης της σκλήρυνση κατά πλάκας κατά περιοχές καθιστούν επιτακτική την ανάγκη της άμεσης διάγνωσης και θεραπείας της.
Η νόσος του parkinson εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα σε άνδρες και γυναίκες.
Τα τελευταία χρόνια μία νέα βελτίωση της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου έφερε στο φως νέες γνώσεις σε ότι αφορά τις διαταραχές της μνήμης.
Οι ημικρανίες κατά κύριο λόγο παράγονται σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου, το στέλεχος, και από κει εξαπλώνονται σ’ όλον τον εγκέφαλο και ενδεχομένως σ’ όλο το νευρικό σύστημα.
Τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί ότι στις νευροψυχιατρικές νόσους η πιρακετάμη συμβάλλει καταλυτικά στη λειτουργία και το μεταβολισμό του νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.