Επιληψία και ιδιοψυχαναγκασμοί. Ιδιοληπτικές σκέψεις ή επαναλήψεις κινήσεων και συμπεριφοράς είναι «αυτιστικά» κατάλοιπα που εμφανίζονται με την επαναληπτική συχνότητα, ύστερα από συγκεκριμένους ερεθισμούς, με τον τρόπο εμφάνισης παρόμοιων των επιληπτικών κρίσεων. Ο λόγος είναι ότι η παραγωγή τους με άλλο όμως ποσοστό εγκεφαλικής ενέργειας γίνεται στις ίδιες εγκεφαλικές περιοχές και η διαδρομή γίνεται από τα […]
Επιληψία και αυτισμός. Ένα από τα πιο συζητημένα κεφάλαια των νευροεπιστημών τον τελευταίο καιρό είναι αυτό της σχέσης της επιληψίας με τον αυτισμό. Ο λόγος είναι η σχέση που δείχνουν να έχουν οι δυο παθολογικές καταστάσεις με την λειτουργία ρύθμισης της ενέργειας συγκεκριμένων εγκεφαλικών κυττάρων νευρονικών κυκλωμάτων. Σχέσεις που οδηγούν σε επιληπτικές κρίσεις, αυτιστικές διαταραχές […]
Επιληψία και δυλαλία. Η δυλαλία διεθνώς στα ιατρικά λεξικά εκφράζει το πρόβλημα διαταραχής λόγου συνυφασμένου με την μερική ή ολική ανικανότητα συντονισμού συλλαβών. Παρ’ όλη την γεωμετρική πρόοδο στον τομέα των νευροεπιστημών και ιδιαίτερα αυτών που ασχολούνται με τον λόγο στην περίπτωση της δυσλαλίας δεν έχουμε ξεκάθαρες διαγνωστικές εξηγήσεις. Αν και κάποιες έρευνες έδειξαν το […]
Σύμφωνα με τις νέες αναλύσεις και έρευνες των νευροεπιστημών, η πλαστικότητα του εγκεφάλου αποτελεί ένα μέγιστο κεφάλαιο σε ότι αφορά την αναγνώριση της λειτουργίας του εγκεφάλου.
Μέσω της πλαστικότητας του εγκεφάλου σε διάφορες νευροψυχιατρικές παθήσεις μπορούμε να επηρεάσουμε θεραπευτικά τη μία ή την άλλη περιοχή του εγκεφάλου αλλά ακόμη και τον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ τους.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες πολλά ινστιτούτα νευροφυσιολογίας αλλά και γενικών νευροεπιστημών ανά τον κόσμο ασχολούνται με την έδρα της συνείδησης.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης νευρολογίας είναι εκείνες οι παθήσεις που συνδέονται με διαταραχές της μάθησης ή μετά από μία νευρολογική νόσο.
Το κυριότερο πρόβλημα των νευροεπιστημών στις αγγλοσαξονικές χώρες είναι τα τελευταία χρόνια αυτό τουAlzheimer.
Ο 19ος αιώνας αποτελεί ορόσημο όσον αφορά τη διάγνωση και θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων.
Εδώ και πολλά χρόνια έχει διαπιστωθεί μία αναλογική κατάσταση μεταξύ ποιότητας μνήμης και εκτέλεσης αθλητικών δραστηριοτήτων.
Με τις μέχρι τώρα γνωστές μεθόδους θεραπείας της νόσου του Parkinson, υπήρχε βελτίωση της νόσου για τουλάχιστον οκτώ έως δεκαπέντε έτη.
Σε πολλές περιπτώσεις οι γιατροί προσπαθώντας να ενισχύσουν τη μνήμη ή να διορθώσουν μνημονικές διαταραχές, χρησιμοποιούν διάφορα «τρικ» και φάρμακα τα οποία ενισχύουν τη συγκέντρωση του εγκεφάλου.
Παρά την εξέλιξη των νευροεπιστημών τα τελευταία χρόνια, η θεραπεία του αυτισμού παραμένει ίδια.
Μετά από τις αναλύσεις που έγιναν τα τελευταία διακόσια χρόνια στον κλάδο των νευροεπιστημών, οι νευρολόγοι είναι πλέον σε θέση με απλές οπτικές παρατηρήσεις διάφορων συμπτωμάτων να διαγνώσουν διάφορες νευρολογικές καταστάσεις.
Η κυτταρο-αρχιτεκτονική του εγκεφάλου αποτελεί μία από τις βασικότερες περιοχές έρευνας των νευροεπιστημών στη σύγχρονη ιατρική.
Πρόκειται για δύο αλληλένδετες έννοιες οι οποίες χαρακτηρίζουν την προσωπικότητα του ατόμου.
Οι γνωστικές διαταραχές αποτελούν το κυρίως αντικείμενο των Νευροεπιστημών τον τελευταίο αιώνα.
Η εγκεφαλική δομή της ευφυΐας βασίζεται σ’ ένα γεγονός που το ξέρουμε από τις αρχές της φιλοσοφίας, μόνο που τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη των νευροεπιστημών έχουμε τη δυνατότητα να το «τοποθετήσουμε» σε μια πρακτική και επιστημονική βάση.
Η έννοια «δεξιότητες» προέκυψε τον τελευταίο καιρό και κυρίως μέσω των νευροεπιστημών που ασχολούνται με τις καταστάσεις ευφυΐας, της δημιουργίας της και του τρόπου οργάνωσης της από τον εγκέφαλο.
Οι επιληπτόμορφες κρίσεις αποτελούν ένα αντικείμενο της σύγχρονης νευρολογίας, έχοντας ένα μεγάλο κομμάτι των νευροεπιστημών να ασχολείται με μια σειρά κλινικών εικόνων που ενώ μοιάζουν με επιληπτικές καταστάσεις, δεν είναι.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος