Διαταραχές της συνείδησης μετά από παροξυσμικό βήχα
Έχουμε αντιμετωπίσει αρκετές φορές, ιδίως σε αποφρακτικά πνευμονικά νοσήματα εδώ στη Βιονευρολογική, διαταραχή της συνείδησης μέχρι και συγκοπή, ύστερα από έντονο παροξυσμικό βήχα
Έχουμε αντιμετωπίσει αρκετές φορές, ιδίως σε αποφρακτικά πνευμονικά νοσήματα εδώ στη Βιονευρολογική, διαταραχή της συνείδησης μέχρι και συγκοπή, ύστερα από έντονο παροξυσμικό βήχα
Είναι ένα πολιτισμικό και εξελικτικό φαινόμενο. Κάτι τελείως συνηθισμένο στη καθημερινή μας ζωή, οι εκφράσεις του προσώπου αποτελούν ένα κώδικα, προκειμένου να «ανακαλύψει» κανείς νευροψυχιατρικές παθήσεις.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, πάρα πολύς κόσμος υποφέρει, και το έχουμε διαπιστώσει και εδώ στη Βιονευρολογική, από διαταραχές της συνείδησης του μέχρι πλήρη απώλεια της, κατά την απότομη «ανόρθωση» ή όταν είναι ξαπλωμένος ή ακόμη και όταν κάθεται.
«Drop-attacks» είναι πλέον μια καθημερινότητα σε κάθε νευρολογικό εργαστήριο. Τουλάχιστον εμείς στη Βιονευρολογική, το βρίσκουμε πολύ τακτικά, κυρίως σε μεγάλης ηλικίας γυναίκες, που έχουν τη τάση, ενώ είναι σε όρθια στάση να πέφτουν προς τα μπρός.
Μια υποκατηγορία των διαταραχών του πανικού, όπως έχουμε δει στη πληθώρα των αναλόγων ασθενών χ, εδώ στη Βιονευρολογική, αποτελεί η ομάδα των ασθενών, που εμφανίζουν σαν πρώτο και κύριο σύμπτωμα της διαταραχής του πανικού, καρδιοαναπνευστικά προβλήματα.
Εκτεταμένες έρευνες, που γίνανε στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης μεταξύ ανθρώπων που μένουν στην πόλη και αυτούς που μένουν στην ύπαιθρο, κατέδειξαν ότι ο εγκέφαλος των ανθρώπων της πόλης επηρεάζεται έντονα σε κάποιες περιοχές όπως η αμυγδαλή και ο φλοιός του προσαγωγείου σε περιπτώσεις θορύβου και έντασης.
Εδώ στη Βιονευρολογική, ένα χαρακτηριστικό που απαντούμε συνήθως σε όλες τις προχωρημένες καταστάσεις, όπου υπάρχει μια διαταραχή πανικού εξαιτίας του φόβου, είναι πάλι ο φόβος
Στη Βιονευρολογική, έχουμε δει άπειρες φορές διάφορες μορφές καταστάσεων πανικού ή διαταραχής πανικού, όπου σχεδόν πάντοτε υπάρχει μια συγκεκριμένη «αρχή» των συμπτωμάτων.
Στη Βιονευρολογική, πάντοτε εξετάζουμε διεξοδικά τους ασθενείς που έρχονται με διαταραχές πανικού, κυρίως, προσπαθώντας να εντοπίσουμε την αφετηρία αυτών των συμπτωμάτων.
Μελετώντας, στη Βιονευρολογική εδώ και χρόνια, τις σειρές του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος και τις αναλύσεις των βιορυθμών (εικόνα) , έχουμε διαπιστώσει ότι ο εγκέφαλος χρειάζεται πολύ περισσότερο γλυκόζη για κατανάλωση και δημιουργία ενέργειας, από ότι το υπόλοιπο σώμα, κατά την διάρκεια της νύχτας.
Σε ηλεκτροφυσιολογικές εξετάσεις εγκεφαλογραφήματος, εικοσιτετράωρης καταγραφής, εδώ στην Βιονευρολογική, πιστοποιούμε όλο και τακτικότερα κάτι που ήδη είναι γνωστό ˙ότι σε περιπτώσεις ταραγμένου βιορυθμού και ιδιαίτερα με την εμφάνιση κρίσεων αϋπνίας, ανεβαίνει πάρα πολύ ο κίνδυνος της εμφάνισης διαβήτη.
Στην Βιονευρολογική, λόγω της εικοσιτετράωρης παρατήρησης της καταγραφής του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, υπάρχει η δυνατότητα επίσης του ακριβούς ελέγχου του ύπνου σε όλα τα στάδια του.
Κατά τις καταγραφές νευροφυσιολογικών εξετάσεων και εγκεφαλογραφημάτων ή υπνογραμμάτων, πολύ τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι συγχυτικές καταστάσεις ακόμη και ντελίριο μπορούν να έρχονται, κατά κανόνα, όταν υπάρχει διαταραχή των διαφόρων σταδίων του ύπνου.
Σχεδόν κάθε δεύτερος ασθενής που έρχεται για μια νευρολογική εξέταση παραπονιέται, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, για την ύπαρξη στιγμών αδυναμίας κάποιων ομάδων μυών ή και ολόκληρου του κορμού.
Στη Βιονευρολογική συνηθίζουμε, όταν παρουσιάζονται ασθενείς οι οποίοι επικαλούνται «άτυπη» αδυναμία, να κάνουμε έναν πλήρη έλεγχο, άμεσο όμως, σε ότι αφορά την αρμονία των κινήσεων.
Υπάρχει ένα δεμάτιο νεύρων στην οπίσθια μεριά του νωτιαίου μυελού, το νωτιαιοθαλαμικό, από όπου περνάν όλες εκείνες οι νευρικές ρίζες που ρυθμίζουν την νευροφυτική αίσθηση και η διαταραχή τους προκαλεί μουδιάσματα και παραισθησίες.
Ενώ η γκρίνια των ασθενών είναι μεγάλη όταν υποφέρουν από παραισθησίες και μουδιάσματα δεν είναι σε θέση να οριοθετήσουν ακριβώς το πρόβλημα.
Ο νυχτερινός πόνος που εμφανίζεται απότομα κυρίως στα άκρα είναι νευροφυτικής αιτιολογίας και μπορεί να είναι ή τοπικής διαταραχής όπως συμβαίνει π.χ. με το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα ή κεντρικής όπως είναι με τα «ανήσυχα» πόδια.
Η άνοια σήμερα όπως έχουμε διδαχτεί εδώ στη Βιονευρολογική εμφανίζεται με πολλά πρόσωπα και είναι δυνατόν να έχει πολλές αιτιολογίες.
Πάρα πολλές φορές σε γηραιότερους ασθενείς (άνω των εξήντα πέντε ετών) εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε τακτικά έντονες διαταραχές της συνείδησης που πολλές από αυτές φαίνονται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χωρίς αυτό να γίνεται κατανοητό.