Παρατεταμένες δυσκινησίες και σύνδρομο Τουρέτ
Στο σύνδρομο Τουρέτ είναι γνωστό ότι έχουμε κινητικές και φωνητικές διαταραχές, οι οποίες μπορούν να παρουσιάσουν και ένα συγχρονισμό μεταξύ τους
Στο σύνδρομο Τουρέτ είναι γνωστό ότι έχουμε κινητικές και φωνητικές διαταραχές, οι οποίες μπορούν να παρουσιάσουν και ένα συγχρονισμό μεταξύ τους
Γκρελίνη, λεπτίνη, αυξητικός παράγοντας κ.τ.λ. είναι ορμόνες που παράγονται στον εγκέφαλο σε διάφορες περιπτώσεις με διαφορετικές αναλογίες και ποσότητες
Υπάρχει μια μορφή ελαφριού τρόμου των χεριών, η οποία είναι εγκεφαλικής προέλευσης και εμφανίζεται μετά από έντονο στρες
Ασθενείς, οι οποίοι αυτοτραυματίζονται με την αίσθηση ότι αυτοτιμωρούνται είναι αρκετοί και τους συναντά κανείς τακτικά σε νευροψυχιατρικά ινστιτούτα, όπως είναι η Βιονευρολογική
Τακτικά έχουμε δει στη Βιονευρολογική, αυτό το τρίπτυχο συμπτωμάτων μετά από υπερδοσολογία φαρμάκων, προαιρετικά ή ιατρογενή
Ξεκάθαρα, εδώ υπάρχει μια μοναδική ιατρική απάντηση που έχει τη δύναμη ενός κανόνα
Όταν ερευνώντας μια νευρολογική ή ψυχιατρική νόσο με βάση τα συμπτώματα, παρατηρούμε ότι έχουμε διαταραχή μνήμης και λόγου, αλλά με κανονική συμπεριφορά, ιδιαίτερα σε προχωρημένη ηλικία, τότε, κατά πάσα πιθανότητα, βρισκόμαστε στα ίχνη μιας νόσου του Alzheimer
Στη περίπτωση της διάχυτης αλωπεκίας, μετά τον τοκετό, έχουμε σαφώς κάποιες νευρολογικές διαταραχές, οι οποίες επιβεβαιώνονται με τη χρήση της νευροφυσιολογικής διαγνωστικής διαδικασίας
Στις περιπτώσεις αυτές που έχουμε προσβολή ή παράπονα για την εμφάνιση αδυναμίας ενός άκρου, πρέπει ο έλεγχος, όπως έχουμε μάθει από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, να είναι εκτεταμένος.
Οπωσδήποτε οι ασθενείς με αίσθημα καταβολής και γενικά αδυναμίας μέλους του σώματος ή ολόκληρου του κορμιού ή ακόμη και με απλό αίσθημα καταβολής καταφεύγουν στον γιατρό τους.
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική, σαν «τυχαία» ευρήματα, αρκετές περιπτώσεις καταγμάτων των σπονδύλων, που παραμένουν κλινικά σιωπηλά.
Χωρίς αμφιβολία, τα συμπτώματα μέθης σε υπερβολική χρήση αλκοόλ είναι κάτι σύνηθες τα τελευταία χρόνια για την κοινωνία μας.
Μια όχι και τόσο ασυνήθης «εμφάνιση», είναι η παρουσία ορισμένων ασθενών με μικρότερο οφθαλμό από τη μια μεριά ή και από τις δυο μεριές.
Ο έλεγχος της συνείδησης για κάθε νευρολογική εξέταση αποτελεί ένα κεντρικό σημείο. Είναι η αφετηρία του εντοπισμού της γενικής κατάστασης του ασθενούς και οποιασδήποτε παρελκόμενης εξ αυτής.