Η ασύμμετρη εμφάνιση αδυναμίας άκρων
Στις περιπτώσεις αυτές που έχουμε προσβολή ή παράπονα για την εμφάνιση αδυναμίας ενός άκρου, πρέπει ο έλεγχος, όπως έχουμε μάθει από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, να είναι εκτεταμένος.
Στις περιπτώσεις αυτές που έχουμε προσβολή ή παράπονα για την εμφάνιση αδυναμίας ενός άκρου, πρέπει ο έλεγχος, όπως έχουμε μάθει από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, να είναι εκτεταμένος.
Οπωσδήποτε οι ασθενείς με αίσθημα καταβολής και γενικά αδυναμίας μέλους του σώματος ή ολόκληρου του κορμιού ή ακόμη και με απλό αίσθημα καταβολής καταφεύγουν στον γιατρό τους.
Ακόμα και όταν έχουμε ένα και μοναδικό επεισόδιο απώλειας συνείδησης ή έστω επανειλημμένες μικρές διαταραχές της συνείδησης, πρέπει να προφυλάξουμε τα άτομα αυτά από όλες τις δυσάρεστες συνέπειες.
Ναι. Στη Βιονευρολογική τη βλέπουμε τακτικά μετά από βαριά τροχαία ατυχήματα όπου άτομα που έχουν συμμετάσχει σε αυτά απομονώνουν κάποια γεγονότα και πρόσωπα από τη μνήμη τους για κάποιο χρονικό διάστημα.
Πολύ τακτικότερα από ότι κανείς υπολογίζει όπως διαπιστώσαμε και στη Βιονευρολογική, σε εκφυλιστικά και αγγειακά νοσήματα στη βρεγματομετωπιαία αριστερή περιοχή έχουμε και την εμφάνιση αφασικών διαταραχών.
Η αποπροσωποίηση είναι το κλινικό φαινόμενο απώλειας τμήματος της γνώσης της προσωπικότητας.
Στην ιατρική χαρακτηρίζουμε σαν ψυχογενείς τις επιληπτικές εκείνες κρίσεις που κατά τη γνώμη των γιατρών δεν έχουν οργανικό υπόβαθρο.
Στη Βιονευρολογική, πολύ τακτικά, έχουμε καταγράψει περιπτώσεις υπερξαρθρήματος της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Η φθορά του δίσκου μπορεί να είναι μια εξέλιξη΄ τόσο η ίδια όσο και η καθίζηση του δεν είναι ένα φυσιολογικό γεγονός.
Το χασμουρητό είναι ένα συνηθισμένο αντανακλαστικό, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, σε πάρα πολλές εγκεφαλικές δυσλειτουργίες ή και σαν μια «απόκλιση» ,κοινωνική, φυσιολογικών καταστάσεων.
Χωρίς αμφιβολία, τα συμπτώματα μέθης σε υπερβολική χρήση αλκοόλ είναι κάτι σύνηθες τα τελευταία χρόνια για την κοινωνία μας.
Στην Βιονευρολογική, δίνουμε πάρα πολύ μεγάλη σημασία κατά την νευροψυχιατρική εξέταση, στις διαταραχές του επιπέδου της συνείδησης. Και βέβαια αυτό είναι και το ουσιώδες.
Οι παιδικές καταθλίψεις με την πάροδο των ετών, τα τελευταία χρόνια, στην στρεσογόνο κοινωνία στην οποία βρισκόμαστε, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις και κάτω από την μεγάλη ένταση, αυξάνονται ραγδαία.
Μια όχι και τόσο ασυνήθης «εμφάνιση», είναι η παρουσία ορισμένων ασθενών με μικρότερο οφθαλμό από τη μια μεριά ή και από τις δυο μεριές.
Πάρα πολλές φορές διαπιστώνουμε σε αρκετούς ανθρώπους τουλάχιστον σε αυτούς που εξετάζουμε στην Βιονευρολογική, να μην έχουν το ανάλογο αίσθημα του ζεστού, κρύου σε ορισμένα τμήματα του δέρματος ή και σε ολόκληρο το δέρμα.
Υπάρχει μια κατάσταση που παρουσιάζεται τελείως ξαφνικά, ιδιαίτερα σε καταθλίψεις, ή μετά από έντονο στρες, ακραία δραστηριότητα, στέρηση ύπνου και γενικά ταλαιπωρία.
Έφηβοι, ιδιαίτερα με έντονη αθλητική δραστηριότητα, που έχουν μια προδιάθεση για ωτολογικές διαταραχές, είναι πολύ πιθανόν να παραπονεθούν και να έχουν για καιρό εμβοές ύστερα από αυξημένη δραστηριότητα.
Η πρόσθια πηγή είναι το μέρος του εγκεφάλου στην κορυφή του κρανίου που συγκλίνουν οι ραφές της ινόστωσης των οστών.
Μια μεγάλη ταλαιπωρία σε μια όχι και μικρή ομάδα ασθενών, όπως έχουμε διαπιστώσει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ο «παθογενής» υπερβολικός κνησμός που υπάρχει διάχυτος στο σώμα ή εστιασμένος σε ορισμένα μέρη που είναι και η σπανιότερη περίπτωση, εξαιτίας τη δυσλειτουργίας εγκεφαλικών περιοχών και μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή επί ώρες, ακόμα και μέσα στον ύπνο, μέσα στο εικοσιτετράωρο.
Ακούμε πάρα πολλές φορές για έναν αιφνίδιο θάνατο κατά τη διάρκεια μιας άσκησης ή ενός παιχνιδιού ή τέλος πάντων μιας μέγιστης αθλητικής προσπάθειας.