Πότε αρχίζει να γίνεται γνωστή μια μυελοπάθεια λόγω φλεβικής συμφόρησης;
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, ο μηχανισμός είναι πολύ βραδύς, σε ότι αφορά αυτή τη μορφή της προϊούσας μυελοπάθειας, εξαιτίας μιας φλεβικής συμφόρησης
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, ο μηχανισμός είναι πολύ βραδύς, σε ότι αφορά αυτή τη μορφή της προϊούσας μυελοπάθειας, εξαιτίας μιας φλεβικής συμφόρησης
Σε πολύωρες καταγραφές ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων, που έχουμε κάνεις εδώ στη Βιονευρολογική, πάρα πολύ τακτικά στην εφηβική και παιδική ηλικία είδαμε μια εμφάνιση των λεγόμενων μεγάλων επιληπτικών κρίσεων, ιδιαίτερα μετά την εγρήγορση («ξύπνημα»), καθώς επίσης και μια εντατικοποίηση, πάλι στις ίδιες ηλικίες, της λεγόμενης νεανικής μυοκλονικής επιληψίας
Επειδή υπάρχει μια πάρα πολύ μεγάλη «γκάμα» παιδικών σπασμών ή επιληπτικών συνδρόμων στη νεαρή ηλικία, εμείς εδώ στη Βιονευρολογική, κατά κανόνα, προσπαθούμε μια άτυπη «κατηγοριοποίηση» κατά ηλικία, αρχίζοντας από το μηδέν έως το δωδέκατο έτος της ηλικίας
Στη Βιονευρολογική πάντοτε αποτελεί ένα θέμα, όταν υπάρχει παιδί που έρχεται μετά από κάποιο επιληπτικό επεισόδιο, προκειμένου να διαγνωστεί και να γίνει καταγραφή του εγκεφαλογραφήματος
Συνήθως εδώ στη Βιονευρολογική κατατάσσουμε αυτούς τους σπασμούς από τεσσάρων έως πέντε μηνών και είναι χαρακτηριστικοί, κυρίως από το γεγονός ότι στις περιπτώσεις αυτές έχουμε μια προσβολή του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδίως του εγκεφάλου από εξωτερικά γεγονότα
Τα εγκεφαλικά αποστήματα μπορεί να παραμένουν κλινικά σιωπηλά για αρκετό διάστημα, άλλες μορφές από αυτών μπορούν να δημιουργήσουν, ανάλογα με την τοποθεσία που παρουσιάζονται στον εγκέφαλο, περίπλοκα προβλήματα
Πρόκειται για πολύ δύσκολες διαγνώσεις σπασμών, αλλά ταυτόχρονα εύκολες σε ότι αφορά την κλινική τους εικόνα
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική, πολλές φορές, τέτοιες καταστάσεις, όπου υπάρχει μια γενικευμένη λοίμωξη, κάποιο απόστημα στον εγκέφαλο και η πηγή της λοίμωξης να είναι αρκετά μακριά
Ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, που στην ουσία «κυνηγάει» σήμερα όλη την κλινική Νευρολογία, είναι κατά το πόσο η διανοητική καθυστέρηση κάποιου προσώπου, ιδίως σε παιδιού, «επικοινωνεί» με επιληπτικές κρίσεις
Στη Βιονευρολογική, από τα τέσσερα έως τα δώδεκα έτη, θεωρούμε τα διάφορα επιληπτικά σύνδρομα σαν ιδιοπαθή και κυρίως στις περισσότερες περιπτώσεις τα κατατάσσουμε σε αυτό, όπου επηρεάζονται από γενετικούς παράγοντες
Οι παιδικές επιληπτικές κρίσεις έχουν μια πάρα πολύ μεγάλη «γκάμα» κλινικών εμφανίσεων, αλλά και οι μη επιληπτικές κρίσεις, που πρέπει να διαφοροδιαγνωστούν από αυτές, είναι εξίσου πολλές
Υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία στα παιδιά από κρίσεις, οι οποίες προκαλούνται από τα ίδια και μοιάζουν, πάρα πολύ για τους μη ειδικούς, αλλά ακόμη καμιά φορά και για τους έμπειρους νευρολόγους, με ένα επιληπτικό σύνδρομο
αιδική επιληψία
Η παιδική επιληψία είναι ένα από τα μεγαλύτερα τμήματα της παιδονευρολογίας και πολύ επίκαιρο τα τελευταία χρόνια
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, κυρίως σε αυτή την κατηγορία υπάρχει μια κλινική συμπτωματολογία που συμπεριλαμβάνει, κατά πρώτο λόγο, διαταραχές της συνείδησης και σε συνδυασμό με ακούσιες, μυϊκές συσπάσεις, αισθητικές ή αισθητήριες δυσλειτουργίες
Συνήθως, ενός εγκεφαλικού αποστήματος, από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, ξέρουμε ότι υπάρχει μια χρόνια μέση ωτίτιδα ή ρινοκολπίτιδα, η οποία μπορεί να βασανίζει τον ασθενή για πολύ καιρό
Παλιά, όλοι οι νευρολόγοι-ψυχίατροι προσπαθούσαν πάντοτε να βρουν μια σύνδεση μεταξύ της τυχόν υπάρχουσας επιληπτικής κρίσης και διανοητικής καθυστέρησης
Το πρόβλημα της έγκυρης διάγνωσης και «κατηγοριοποίηση» των παιδικών επιληπτικών σπασμών Στη Βιονευρολογική έχουμε δει ότι η διάγνωση βασικά των επιληπτικών σπασμών και της επιληψίας στα παιδιά βασίζονται, κατά κύριο λόγο, στο καλό ιατρικό ιστορικό . Μετά τα τελευταία χρόνια, έχει προστεθεί ένα πολύ αξιόλογο διαγνωστικό εργαλείο σε μια πάρα πολύ εκτεταμένη βελτίωση το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, […]
Το πύον είναι μια συλλογή φλεγμονώδους υλικού, που μπορεί να βρίσκεται σε κάθε περιοχή, τόσο του εγκεφάλου όσο και του κρανίου, όσο και σε ενδιάμεσες περιοχές, όπως στις μήνιγγες τους
Σίγουρα σε χρόνιους ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, παρουσιάζεται με τον καιρό μια βραδυφρένεια και μια βραδύτητα, σε ότι αφορά το συντονισμό σκέψης, απάντησης και γενικής επικοινωνίας
Στη Βιονευρολογική πολύ συχνά συναντούμε, ιδιαίτερα σε παλιές μονογραφίες ή ακόμη και σε αρχεία ασθενών, την έκφραση «επιληπτικής προσωπικότητας»