Καρδιοεγκεφαλικά επεισόδια και ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ)
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χαρακτηρίζεται από μία ιδιαίτερη ευαισθησία στα καρδιοεγκεφαλικά επεισόδια σε σχέση βέβαια με τη χρονική στιγμή της εξέλιξης.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χαρακτηρίζεται από μία ιδιαίτερη ευαισθησία στα καρδιοεγκεφαλικά επεισόδια σε σχέση βέβαια με τη χρονική στιγμή της εξέλιξης.
Στα καρδιοεγκεφαλικά έμφρακτα η σημασία των αιματολογικών εξετάσεων και του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι καταλυτική.
Ανάλογα με τις αυξομειώσεις της συμπτωματολογίας των καρδιοεγκεφαλικών παθήσεων αλλάζει και η σύνθεση του αίματος του ασθενούς κατά περίπτωση.
Η κριτική ικανότητα έχει σαν βάση της την προσοχή η οποία είναι αυτή που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο με παρατηρήσεις εξωτερικών γεγονότων και ερεθισμάτων αλλά ταυτόχρονα του δίνει τη δυνατότητα κρίσης και αντιμετώπισης τυχόν λανθασμένων επικρίσεων.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρήσεις έχουν φέρει στο φως αποτελέσματα ιδιαίτερης σημασίας για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου.
Επειδή τα περιστατικά του χρόνιου λουμπάγκο, δηλαδή των επώδυνων συνδρόμων στη μέση, αυξάνονται συνεχώς, τα τελευταία χρόνια καινούργια θεραπευτικά σχήματα έχουν αναπτυχθεί.
Οι πόνοι στη μέση αποτελούν ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιατρικής και ένα από τα πιο απλά ταυτόχρονα.
Οι κανναβινοειδείς υποδοχείς είναι χημικές ουσίες οι οποίες κατανέμονται σε ολόκληρο το σώμα αλλά ιδιαίτερα στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το λουμπάγκο είναι μία επώδυνη κατάσταση με χρόνιους πόνους στη μέση η οποία έχει μεγάλη «απήχηση» στους ασθενείς όλων των χωρών σε διάφορες καταστάσεις, αλλά κυρίως στον πληθυσμό που εργάζεται χειρωνακτικά.
Η γλουταμάτη είναι ένας νευροδιαβιβαστής, ένα πρωτεϊνικό μόριο, το οποίο «κυκλοφορεί» εντός του νευρικού συστήματος με τρόπο έτσι ώστε να διεγείρει διάφορους υποδοχείς, να εκφορτίζουν ταυτόχρονα ευαισθητοποιώντας το κεντρικό νευρικό σύστημα στα διάφορα ερεθίσματα του πόνου.
Οι NMDA υποδοχείς είναι διάφορα είδη υποδοχέων επί των νευρικών κυττάρων τα οποία διεγείρονται από νευροδιαβιβαστές και κυρίως τη γλουταμάτη.
Η έλικα του προσαγωγίου είναι μία περιοχή στο κεντρικό νευρικό σύστημα και μάλιστα στον εγκέφαλο αμέσως «κάτω» από τη φαιά ουσία, η οποία μεταξύ άλλων ρυθμίζει και την αντίληψη του πόνου από διάφορα σημεία.
Εδώ και πολύ καιρό είναι γνωστό ότι η έλικα του προσαγωγίου, δηλαδή το κέντρο εκτίμησης της έντασης του πόνου στον εγκέφαλο, επιδέχεται και μη αναλγητικούς θεραπευτικούς τρόπους, όπως π.χ. η ύπνωση ή τα ψυχοφάρμακα.
Πρόκειται για δύο μοριακές ουσίες, τόσο για τη γλυκίνη όσο και για τις προσταγλανδίνες, που παράγονται κατά κύριο λόγο στο νωτιαίο μυελό, στα πίσω κέρατά του, έτσι ώστε να υπάρχει μία ισορροπία και ρύθμιση του πόνου.
Οι νευρολογικές θεραπείες είναι κάτι καινούργιο και αφορούν κυρίως την τελευταία δεκαετία τις νευροεπιστήμες.
Από τα μεγαλύτερα κέντρα του κόσμου η τακτική που ακολουθείται σήμερα για τη χειρουργική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων και των «ανθεκτικών» της φαρμακευτικής αγωγής είναι η απομάκρυνση τμημάτων του κροταφικού λοβού.
Το κώμα είναι η χειρότερη εξέλιξη που μπορεί να υπάρχει σε μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση.
Τα εγκεφαλικά τραύματα ή κρανιοκακώσεις αποτελούν μία καθημερινότητα στην κλινική ρουτίνα, ιδιαίτερα του νοσοκομείου.
Η μακρά αντιεπιληπτική έρευνα κυρίως με τις νευροφυσιολογικές καταγραφές του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος έχει δείξει ότι υπάρχει μία ειδική διαδικασία καταγραφής στον εγκέφαλο.
Η χειρουργική αντιμετώπιση της επιληψίας είναι μία πάρα πολύ δύσκολη διαδικασία και χρειάζεται, τουλάχιστον προς το παρόν, ένα άρτια εξοπλισμένο κέντρο όπου και οι διαγνωστικές διαδικασίες θα είναι οργανωμένες στο έπακρο.