To παρασυμπαθητικό σύστημα και ο ρόλος του
Ένα πολύ μεγάλο κεφαλαίο, σε ότι αφορά τη διάγνωση νευρολογικών και ψυχιατρικών ασθενειών, είναι ο τρόπος λειτουργίας του παρασυμπαθητικού συστήματος
Ένα πολύ μεγάλο κεφαλαίο, σε ότι αφορά τη διάγνωση νευρολογικών και ψυχιατρικών ασθενειών, είναι ο τρόπος λειτουργίας του παρασυμπαθητικού συστήματος
Πολλές φορές παρατηρούμε, σε ασθενείς με νευρολογικά νοσήματα αλλά και κατά τα άλλα πολλές φορές σε υγιείς ανθρώπους, ότι «αναγκάζονται» να εξηγήσουν πράγματα που δεν υπάρχουν και είναι απόλυτα στη σφαίρα του μύθου
Η βιολογική δυναμική της ανάπτυξης του ανθρώπινου εγκεφάλου βασίζεται σε συγκεκριμένα γονίδια που παράγουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες και κάποιους δενδρίτες
Το άτομο που δεν μπορεί να ρυθμίσει τις αντιδράσεις του στα φοβικά γεγονότα, εξαιτίας ανατομικών δυσλειτουργιών ή λειτουργιών αποκρίσεων που υφίστανται στους σχηματισμούς εκείνους που δημιουργούν, παράγουν και κοντρολάρουν το στρες στον εγκέφαλο, έχει σαν αποτέλεσμα να έχει μια αναπτυγμένη «διαλυτότητα» σχεδόν σε όλα τα νοσήματα, κάθε μορφής και κάθε σχήματος
Υπάρχουν κάποιες νευρολογικές αρρώστιες με «περίεργη» συμπτωματολογία που βασανίζουν ασθενείς και γιατρούς για πολλά χρόνια
Στη Βιονευρολογική αρκετές φορές έχουμε συναντήσει οικογένειες, στις οποίες υπάρχει η λεγόμενη κληρονομική οπτική νευροπάθεια
Όταν αναφερόμαστε στη νόσο του Hashimoto, εννοούμε, κατά κύριο λόγο, μια νευρολογική διαταραχή που εκδηλώνεται μέσω του αυτοάνοσου νοσήματος του θυρεοειδή του υποθυρεοειδισμού (Hashimoto)
Αναμφίβολα, ναι
Αναμφίβολα, ναι.
Σήμερα οι επιδημιολογικές έρευνες λόγω της προηγμένης γενιάς των υπολογιστών είναι εύκολες και υπάρχει η δυνατότητα να γίνει ένας επιδημιολογικός έλεγχος σε αυτές τις καταστάσεις
Είναι αναμενόμενο ότι πλέον κάθε ασθένεια ή κάθε παρεκτροπή από ένα υγιεινό περιβάλλον ή η εμφάνιση κάποιου συμπτώματος θα έχει ταυτόχρονη αναζήτηση και την αιτία της σε κάποιο γονίδιο
Μια έρευνα που έχει γίνει στη σκλήρυνση κατά πλάκας, πιστοποιεί αυτό που ήδη ήταν γνωστό εδώ και πολλά χρόνια˙ ότι ο αριθμός των ασθενών που εμφανίζουν σκλήρυνση κατά πλάκας και είχαν άσχημη παιδική ηλικία είναι δυο φορές πιο τακτικός από αυτούς που δεν είχαν ανάλογο παρελθόν
Συσσωρευμένες κακές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας είναι αφορμές για να προκύψουν διάφορες σωματικές αρρώστιες στο μέλλον
Και βέβαια ναι
Τουλάχιστον από τα ιστορικά των ασθενών εδώ στη Βιονευρολογική, έχουμε δει και έχουμε διαφοροποιήσει σε κατηγορίες τα ψυχιατρικά νοσήματα, τα οποία αναπτύσσονται όταν υπάρχει ένα αναμνηστικό βίας ή ψυχικό στρες κατά την παιδική ηλικία
Πρόκειται οπωσδήποτε για έναν όρο «παλιάς σχολής» και δεν έχει παθολογοανατομική σημασία
Υπάρχει μια ατελείωτη λίστα από διάφορα νοσήματα που αρχίζουν από αμιγώς «κατασκευαστικά» των αγγείων (ανευρύσματα), νεοπλασίες, λειτουργικά (υπέρταση), καθώς και διάφορες μεταβολές της πηκτικότητας ή ακόμη από τραυματισμούς, λοιμώξεις κ.τ.λ., που μπορούν να προκαλέσουν στον εγκέφαλο μικρές ή μεγάλες αιμορραγίες
Ένας επικίνδυνος συνδυασμός που περνάει πολλές φορές απαρατήρητος, πριν εκδηλωθεί έντονα κλινικά, έτσι ώστε να γίνει ανάγκη διάγνωσης και η θεραπεία του, είναι αυτός της τριχόπτωσης (αλωπεκία) και ανώδυνα εκζέματα του δέρματος
Οι εγκεφαλοπάθειες αποτελούν ένα πάρα πολύ μεγάλο κεφάλαιο της κλινικής νευρολογίας, που τις περισσότερες φορές, όπως έχουμε καταλάβει εδώ πέρα στη Βιονευρολογική, παραμένει αδιευκρίνιστο πριν δοθεί η τελεσίδικη θεραπεία
Οι ενθέσεις του είναι τα σημεία που προσκολλούνται οι τένοντες πάνω στα οστά
Στα αυτοάνοσα νοσήματα πάντοτε υπάρχει μια μεγάλη δυσκολία στο να καταλάβει κανείς πότε έρχεται η «έκρηξη» τους