Δυσλεξία
Τα τελευταία χρόνια ο όρος δυσλεξία έχει γίνει πού γνωστός αλλά κατά περιπτώσεις με διαφορετικό νόημα ανάλογα με την κατάσταση.
Τα τελευταία χρόνια ο όρος δυσλεξία έχει γίνει πού γνωστός αλλά κατά περιπτώσεις με διαφορετικό νόημα ανάλογα με την κατάσταση.
Η νευρογλοία αποτελεί το 85% της εγκεφαλικής ουσίας και σε ότι αφορά την λειτουργική της προσφορά υπήρξε μέχρι τα τελευταία 10 χρόνια τελείως υποτιμημένη.
Για πρώτη φορά το 1995 σε ένα παγκόσμιο συνέδριο σχετικά με το Alzheimer,ομάδα επιστημόνων της Βιονευρολογικής δημοσίευσε για πρώτη φορά την αντιμετώπιση της νόσου αυτής με ανοσοσφαιρίνες (ενδοφλέβια χορήγηση IVIG).
Σε αυτές τις περιπτώσεις στην Βιονευρολογική διακρίνουμε τρεις ιδιαίτερους τύπους: Τον Α, Β και Γ.
Πρόκειται για μια ομάδα νοσημάτων που χαρακτηριστικό έχουν τους πόνους και τις αισθητικές διαταραχές στις αρθρώσεις σε μια μεγάλη ποικιλία συνδρόμων που ακόμη δεν έχει κατηγοριοποιηθεί ουσιαστικά σε ότι αφορά την παθογένειά της.
Σε παγκόσμια βάση επιμένουν εδώ οι ψυχίατροι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ψυχιατρικό σύμπτωμα ψυχωτικού χαρακτήρα μετά από έντονο στρες όπου ο ασθενής έχει την αίσθηση ότι “βγαίνει” από το σώμα του.
Σχεδόν πάντα τα κατάγματα του άτλαντα έχουν ένα «σταθερό» χαρακτήρα δηλαδή αφήνουν «ανενόχλητες» τις ενδομυελικές κατανομές.
Οποιεσδήποτε διαταραχές του αυχενικού συνδρόμου με αντίστοιχη κλινική συμπτωματολογία αποδίδονται κατά κύριο λόγο σε οστικά ή μυελικά προβλήματα.
Στις χρόνιες διαταραχές του αυχενικού συνδρόμου έχουμε την πείρα στην Βιονευρολογική ότι πάρα πολύ τακτικά μπορεί κανείς να “σκοντάψει” για χρόνια στη σωστή τοποθέτηση της διάγνωσης η οποία μπορεί να είναι μια οστεοπορωτική πλάκα, ένα παλιό σιωπηλό κάταγμα ή ακόμη και η περίπτωση μιας ρευματικής αλλοιώσεως σε μια κάποια από τις περιοχές του.
Το βραχιόνιο πλέγμα είναι το δεμάτι των νεύρων που βγαίνει από τις ρίγες των τμημάτων της αυχενικής μοίρας Α5– Α8.
Το θέμα αυτό αποτελεί ένα πολύ ευαίσθητο διαγνωστικό πρόβλημα και απαιτεί για την λύση του και για την αναγνώριση του ιδιαίτερη προσοχή και μεγάλη πείρα από την μεριά του γιατρού.
Στην Βιονευρολογική εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι κεφαλαλγίες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των διαγνωστικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.
Ο έλεγχος της συνείδησης για κάθε νευρολογική εξέταση αποτελεί ένα κεντρικό σημείο. Είναι η αφετηρία του εντοπισμού της γενικής κατάστασης του ασθενούς και οποιασδήποτε παρελκόμενης εξ αυτής.
Εκτεταμένες καινούριες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι τόσο η συνηθισμένη τοξοπλάσμωση μπορεί να κρύβεται πίσω από χρόνιες ψυχώσεις με έντονα προβλήματα όσο και με διανοητικές διαταραχές.
Οι αφασίες είναι μια πολύ διαδεδομένη νευρολογική διαταραχή που οφείλεται σε ένα έλλειμα της ομιλίας.
Σήμερα πλέον πέρα από τις βιοχημικές νευροφυσιολογικές απεικονιστικές κ.λ.π. εξετάσεις υπάρχει και μια σειρά με άλλες εφαρμογές όπως π.χ. ο συντονισμένος διακρανικός μαγνητικός ερεθισμός που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στην βελτίωση της εγκεφαλικής απόδοσης.
Ίσως φαίνεται περιττό να γράφει κανείς για το αυχενικό σύνδρομο. Σχεδόν κάθε κυριακάτικη εφημερίδα έχει και ένα ειδικό άρθρο για το αυχενικό σύνδρομο. Η μεγάλη έκταση της δημοσιότητας το καθιστά πλέον το αυχενικό σύνδρομο υπεύθυνο για πολλές παθολογικές καταστάσεις.
Τα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια αν και είναι πολύ εύκολα στην διάγνωση τους ξεφεύγουν τακτικά από την παρατήρηση των γιατρών ακόμα και των ασθενών.
Για τις επιληπτικές κρίσεις είναι απαραίτητη η πολύωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ).
Στις μυοκλωνίες πρόκειται για συσπάσεις εκτινάξεις ενός μέλους ή και ολόκληρου του σώματος.