Επιληπτικές κρίσεις χαμηλής συμπτωματολογίας
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο των επιληπτικών κρίσεων και ιδιαίτερα αυτών που συνοδεύονται από πολλά διαγνωστικά προβλήματα είναι οι επιληπτικές κρίσεις χαμηλής συμπτωματολογίας.
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο των επιληπτικών κρίσεων και ιδιαίτερα αυτών που συνοδεύονται από πολλά διαγνωστικά προβλήματα είναι οι επιληπτικές κρίσεις χαμηλής συμπτωματολογίας.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η διαταραχή στο συγχρονισμό εμφάνισης και διάταξης ορισμένων πρωτεϊνών στον εγκέφαλο είναι η αιτία για την εμφάνιση της νόσου του Parkinson.
Μια μοντέρνα και άκρως επιτυχημένη θεραπεία για τη νόσο του Parkinson είναι η χρήση διάφορων ιών.
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι η νόσος του Parkinson είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια που βασίζεται σε αρκετούς ενδιάμεσους σταθμούς τόσο του μεταβολισμού όσο και των γονιδίων.
Η νόσος του Parkinson πολλές φορές προκύπτει μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Τακτικά θα τύχει να συναντήσουμε ταυτόχρονα υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια και υδροκεφαλισμό.
Οι ασθενείς με υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια καταφεύγουν στο γιατρό μετά τις χαρακτηριστικές διαταραχές της βάδισης.
Συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς προκύπτει ενοχλητική ακράτεια ούρων ή επιτακτική ανάγκη ούρησης και παράλληλα δυσκολία της κίνησης κατά τη βάδιση.
Ο ιδιοπαθής υδροκεφαλισμός είναι κατά κύριο λόγο υδροκεφαλισμός χωρίς έντονα στοιχεία πίεσης· συνήθως προκύπτει από το συνδυασμό υπέρτασης, διαβήτη και χρόνιας υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας
Σε περιπτώσεις υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας, πέρα από τις διαταραχές βάδισης με τη μορφή πυραμιδικών στοιχείων, εμφανίζονται και χαρακτηριστικές περιπτώσεις ακράτειας ούρων.
Με την πάροδο των χρόνων οι ηλικιωμένοι ασθενείς πέρα από τη συνήθη διαταραχή των γνωστικών λειτουργιών εμφανίζουν και μία επιτακτική ανάγκη για ούρηση ταυτόχρονα με δυσκινησία βάδισης των κάτω άκρων.
Μία μορφή εγκεφαλοπάθειας, κυρίως αυτή της υποφλοιώδους εγκεφαλοπάθειας, που σχετίζεται κατά κύριο λόγο με τη λευκή ουσία του εγκεφάλου, παρουσιάζει έντονα χαρακτηριστικά αγγειακής δυσλειτουργίας.
Ο υπερτασικός ασθενής νομίζει ότι κατά κανόνα πάσχει μόνο από ένα περιοδικό πρόβλημα αρτηριακής υπέρτασης που εμφανίζεται παροδικά με τη μορφή διάφορων επεισοδίων.
Οι πάσχοντες από χρόνια υπέρταση πρέπει να αποφεύγουν πάση θυσία τη δημιουργία κάποιας μορφής εγκεφαλοπάθειας που μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες.
Η υποφλοιώδης εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική νοσολογική κατάσταση η οποία τα τελευταία χρόνια απασχολεί ιδιαίτερα νευρολόγους και ψυχιάτρους.
Ως παραϋπνίες έχουν καταχωρηθεί στη σύγχρονη ιατρική σωματικά φαινόμενα και συμπτώματα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας τα οποία συμβαίνουν με την εμφάνιση βιωμάτων ή επεισοδίων κατά τη διάρκεια του ύπνου ή κατά την αφύπνιση ή κατά τη διάρκεια των διάφορων σταδίων του ύπνου.
Οι παραϋπνίες είναι διαταραχές του ύπνου που εμφανίζονται κυρίως κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου και αποτελούν για πάρα πολλούς ανθρώπους καθημερινή ενόχληση η οποία έχει μία συγκεκριμένη ιδιομορφία· ενώ είναι ιδιαίτερα ανυπόφορη σαν συμπτωματολογία, εντούτοις, δε γίνεται αμέσως αντιληπτή από τον ασθενή.
Οι παραϋπνίες εμφανίζονται τυπικά μία ώρα μετά το βαθύ ύπνο· είναι χαρακτηριστικές διαταραχές του βαθύ ύπνου που συνοδεύονται από μία αιφνίδια ενεργειακή έκρηξη συγκεκριμένων εγκεφαλικών κυττάρων και χαρακτηρίζονται από απότομη αφύπνιση, σύγχυση και κινητικές διαταραχές.
Οι παραϋπνίες είναι συγκεκριμένες ομάδες διαταραχών του ύπνου οι οποίες εμφανίζονται κατά αποκλειστικότητα σχεδόν μία ώρα μετά τον ύπνο και κυρίως μετά το στάδιο του βαθύ ύπνου.
Επεισόδια απότομης αφύπνισης με ανησυχία κατά τη διάρκεια του ύπνου τακτικά εμφανίζονται σε ομάδες ανθρώπων