Η γλουταμάτη είναι μία ουσία που εκχύεται μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα και κυρίως στον εγκέφαλο και στα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού και έχει σαν στόχο την «υπερευαισθητοποίηση» της γρήγορης νευρικής διάδοσης και κυρίως αυτής που «εξυπηρετεί» τον πόνο.
Η όλη διαδικασία του πόνου ξεκινάει κατά κύριο λόγο από τα πίσω κέρατα του νωτιαίου μυελού στη σπονδυλική στήλη και διαδίδεται προς τα «επάνω» προς τον εγκέφαλο για να γίνει η συνειδητοποίησή της και η επεξεργασία της.
Στο επίπεδο των οπισθίων κυττάρων του νωτιαίου μυελού υπάρχουν δίπολα κύτταρα όπου το ένα σκέλος τους φτάνει στην περιφέρεια, στους λεγόμενους νευροϋποδοχείς οι οποίοι καταγράφουν κάθε είδους ερέθισμα και κάθε μορφή επώδυνης κατάστασης, ενώ το άλλο άκρο καταλήγει εντός νωτιαίου μυελού όπου «παραδίδει» το επώδυνο ερέθισμα το οποίο εμφανίζεται με τη μορφή κάποιου ειδικού μορίου στα περαιτέρω νευρικά κύτταρα που οδεύουν προς τον εγκέφαλο
Από τα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού ο πόνος «ανεβαίνει» πάλι με τη μορφή διάφορων μορίων στον εγκέφαλο και δίνει κατά κάποιον τρόπο ένα σήμα «alarm» το οποίο ο εγκέφαλος κατανοεί σαν μία περίπτωση εξωτερικού επώδυνου και επικίνδυνου ερεθισμού.
Το πρόβλημα των λοιμώξεων στις μετατραυματικές παραλύσεις του νωτιαίου μυελού είναι πραγματικά πάρα πολύ ιδιαίτερο.
Κάθε φορά που παρουσιάζεται μια τραυματική διαταραχή του νωτιαίου μυελού αρχίζουν τα εναπομείναντα κύτταρα σιγά σιγά και αναπλάθονται «δημιουργώντας» νέες προεκτάσεις.
Νευροεπιστήμονες του πανεπιστημίου Καρολίνσκα στη Σουηδία που ασχολούνται χρόνια με τις μετατραυματικές συνέπειες του νωτιαίου μυελού έχουν βρει ένα χαρακτηριστικό όρο γι’ αυτές τις περιπτώσεις που είναι ο λεγόμενος «κατεστραμμένος δρόμος».
Σύμφωνα με τις έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό, η οπτική νευρομυελίτιδα, υφιστάμενης μιας γενετικής προδιάθεσης, κατά κύριο λόγο παρουσιάζεται σαν διαταραχή στην περιοχή του οπτικού νεύρου και του νωτιαίου μυελού κυρίως λόγω μικροαγγειακών βλαβών∙ οι παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι στην ουσία εκεί «ξεκινάει» η όλη παθογένεια της νόσου.
Οι έρευνες που έγιναν σε πολλά και μεγάλα ινστιτούτα κυρίως σε αγγλοσάξονες χώρες έδειξαν ότι τα πραγματικά προβλήματα του νωτιαίου μυελού κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις είναι δυνατόν να αποκατασταθούν.
Μετά την αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων και των περιστατικών τραυματισμού του νωτιαίου μυελού με συγκεκριμένες παραλύσεις έγιναν κάποιες παρατηρήσεις οι οποίες έχουν δείξει ότι υφίσταται μια διαδικασία αναγέννησης του νωτιαίου μυελού ∙απλώς άλλες παράλληλες «τρέχουσες» διαδικασίες του νευρικού συστήματος αναστέλλουν αυτήν τη λειτουργία.
Τα θηλώματα ουροδόχου κύστης για τους νευρολόγους, όπως προαναφέρουμε, είναι ιδιαίτερα τακτικά στη σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε περιπτώσεις διαταραχών του νωτιαίου μυελού με διαταραχές της ούρησης
Σε δυο ουσιαστικές περιπτώσεις νευρολογικών παθήσεων, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και κυρίως στη σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε όγκους του νωτιαίου μυελού υπάρχει πάρα πολύ μεγάλος κίνδυνος να περάσει απαρατήρητο ένα θήλωμα ουροδόχου κύστης
Το στέλεχος είναι η περιοχή του κεντρικού νευρικού συστήματος, περίπου μεταξύ νωτιαίου μυελού και ανωτέρου εγκεφάλου
Στο επίπεδο του νωτιαίου μυελού ξεκινάνε κάποιες νευρικές ίνες, οι οποίες δέχονται τις ιδιοδεκτικές ώσεις και σχηματίζουν το νωτιαιοπαρεγκεφαλιδικό δεμάτιο, που καταλήγει στον εγκέφαλο σχηματίζοντας μια στήλη, που λέγεται και στήλη του Κλάρκ
Η περιοχή του νωτιαίου μυελού που είναι μέσα στο αυχενικό «κανάλι» της σπονδυλικής μοίρας του νωτιαίου σωλήνα, αποτελεί έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο νευρολογικό κόμβο
Μια μυελοπάθεια, δηλαδή, μια πάθηση νωτιαίου μυελού με κινητικές, ορθοστατικές και αισθητικές διαταραχές, έχουμε πολύ τακτικά στις προχωρημένες ηλικίες λόγω αρτηριοσκλήρωσης των σπονδυλικών αγγείων.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό το λαμβάνεται μετά από οσφυονωτιαία παρακέντηση στο σπονδυλικό σωλήνα, σε μέρη που δεν υπάρχει κίνδυνος τρώσης του νωτιαίου μυελού και κυρίως γίνονται βακτηριολογικές και βιοχημικές αναλύσεις προκειμένου να πιστοποιηθεί η ύπαρξη κάποιου κυτταρικού όγκου, φυμώματος, βακτηριδιακής λοίμωξης.
Επιληψία, εγκέφαλος, νόσος Σαρκό Μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχε στους νευρολόγους η πίστη ότι η νόσος του Σαρκό γνωστή σαν «πλάγια μυατροφική σκλήρυνση» υπάρχει μόνο στον νωτιαίο μυελό, όπως δίδαξε ο Σαρκό. Νέες παρατηρήσεις όμως έδειξαν ότι το πρόβλημα επεκτείνεται και στον εγκέφαλο και συγκεκριμένα σε μια περιοχή του, που ουσιαστικά φαίνεται σαν επέκταση του […]
Το λουμπάγκο είναι μία επώδυνη κατάσταση με χρόνιους πόνους στη μέση η οποία έχει μεγάλη «απήχηση» στους ασθενείς όλων των χωρών σε διάφορες καταστάσεις, αλλά κυρίως στον πληθυσμό που εργάζεται χειρωνακτικά.
Η γεμσιταμπίνη (Gemzar) είναι ένα παράγον νουκλεοτίδιο, που χρησιμοποιείται τον τελευταίο καιρό έντονα στις χημειοθεραπείες και κυρίως στις περιπτώσεις εκείνες, όπου έχει κλείσει ο συγκεκριμένος κύκλος αγωγής και πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα για τη χρησιμοποίηση περαιτέρω κυτταροστατικών
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος