To ηλεκτροεγκεφαλογράφημα σαν «δείκτης» της νόσου του Alzheimer
Τα τελευταία χρόνια η νόσος του Alzheimer βασανίζει εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως.
Τα τελευταία χρόνια η νόσος του Alzheimer βασανίζει εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως.
Η ομοκυστεΐνη είναι ένα μόριο που πλέον σήμερα βιοχημικά μπορεί να ανιχνευτεί στο αίμα και να προσδιοριστεί ακριβώς.
Πράγματι «μάχοντας» χρόνια ολόκληρα τη νόσο του Alzheimer, έχει διαπιστωθεί ότι ασθενείς μ’ αυτήν τη νόσο έχουν πολλά περισσότερα αντισώματα στο αίμα τους σε σχέση με τους υγιείς.
H έρευνα του ανοσοποιητικού συστήματος στην περίπτωση της νόσου του Alzheimer έδειξε ότι έχουμε μια πολυπαραγοντική ανοσοποιητική αντίδραση που προκαλεί την κλινική εικόνα∙ πρόκειται για μονομερείς αντιδράσεις πολλών πρωτεϊνών ή τμημάτων πρωτεϊνών μέσα στον εγκέφαλο.
Από εργασίες και πειράματα που έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό έχει αποδειχτεί ότι «έτοιμες» ανοσοσφαιρίνες με ήδη επιλεγμένα αντισώματα από μεταγγίσεις ασθενών και κατάλληλη επεξεργασία του ορού μπορούν να διεγείρουν την παραγωγή θετικής ανοσοποιητικής αντίδρασης στον εγκέφαλο ασθενών με τη νόσο του Alzheimer.
Όλες οι θεραπευτικές προσπάθειες ανοσοποιητικού χαρακτήρα που γίνονται για τη νόσο τουAlzheimer έδειξαν ότι υπάρχει ένα κοινό και δύσκολο στοιχείο για την αντιμετώπιση της∙ αυτό είναι η ημερολογιακή και βιολογική ηλικία του ασθενούς, σε ότι αφορά τη χορήγηση των δόσεων του φαρμάκου.
Tον τελευταίο καιρό γίνεται παγκόσμια μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια να συντονιστούν διάφοροι οργανισμοί υγείας, προκειμένου να υπάρχει ένας κοινός «μπούσουλας» για τη διάγνωση της νόσου του Alzheimer.
Οι διάφορες απεικονιστικές μέθοδοι, κυρίως δε η μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου και η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων, αποτελούν ένα τεράστιο διαγνωστικό «κεφάλαιο» για τη νόσο του Alzheimer.
Από τότε που ο Βαυαρός νευρολόγος Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ πιστοποίησε τη νόσο που φέρνει το όνομα του μέχρι και σήμερα αυτή η νόσος είναι συνδεδεμένη με μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα.
Οι προσταγλανδίνες, μια ομάδα που προέρχεται από τις ισοπροστάνες, αποτελούν ένδειξη ότι έχουμε μια συγκέντρωση ελευθέρων ριζών οξυγόνου, άρα μια διαδικασία οξείδωσης και κατά κάποιον τρόπο ένα οξειδωτικό στρες, το οποίο με τη σειρά του δημιουργεί τη νόσο του Alzheimer.
Οι σουλφατίδες είναι συγκεκριμένες ουσίες που παράγονται κυρίως στον εγκέφαλο με χαρακτηριστική δομή και συγκεκριμένο τρόπο δράσης.
Οι βασικοί προσδιορισμοί των πρωτεϊνών «β-αμυλοειδούς» και TAU και ιδιαίτερα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό αποτελούν από τους πλέον πληροφοριακούς και επιστημονικά τεκμηριωμένους «δείκτες», σε ότι αφορά την πιστοποίηση της νόσου του Alzheimer.
Τα τελευταία χρόνια με τις μεγάλες θεραπευτικές προσπάθειες που γίνονται ιδίως με εμβόλια ή άλλους τρόπους επηρεασμού του ανοσοποιητικού συστήματος για τη νόσο του Alzheimer, μπορούμε να πούμε το πρόβλημα έχει εντοπιστεί σε κάποια όρια.
Μέχρι τώρα οι κλινικοί γιατροί είναι αναγκασμένοι να κάνουν μια χαρακτηριστική ανάλυση τόσο των διαταραχών της μνήμης όσο και της συμπεριφοράς, προκειμένου να θέσουν την υπόνοια της διάγνωσης μιας νόσου του Alzheimer.
Μεγάλες κλινικές έρευνες που γίνονται τα τελευταία χρόνια σχετικά με τη νόσο του Alzheimer έχουν καταδείξει ότι η διερεύνηση της ύπαρξης αντισωμάτων στο αίμα για πολλούς ασθενείς αποτελεί μια ένδειξη μιας ερχόμενης διαδικασίας της νόσου του Alzheimer.
To κοινωνικό προφίλ της νόσου του Alzheimer παίρνει τα τελευταία χρόνια μια «τρομακτική» μορφή.
Πλέον τα ποσοστά της νόσου του Alzheimer σε παγκόσμιο επίπεδο είναι υπολογίσιμα, λόγω των σύγχρονων ιατρικών μέσων και επιδημιολογικών ερευνών.
Η νόσος του Alzheimer αποτελεί σίγουρα τον μαύρο «ιππότη» για όλα τα συστήματα υγείας, σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Η «αποδρομή» των γνωστικών λειτουργιών με την πρόοδο της ηλικίας, ακόμη και στις Ευρωπαϊκές χώρες που είναι πλέον προηγμένες ιατρικά, θεωρείται μέχρι πρόσφατα ότι αποτελεί φαινόμενο των καιρών.
Το παγκόσμιο πρόβλημα της νόσου του Alzheimer γίνεται αντιληπτό, όταν σκεφτούμε τα έξοδα που απαιτούνται σε παγκόσμιο επίπεδο για διάδοση, θεραπεία και για περίθαλψη.