Σηπτικό σοκ και πολυοργανική ανεπάρκεια
Είναι δύο έννοιες που συναντώνται τακτικά και είναι σχεδόν ταυτόσημες στην ιατρική καθημερινότητα.
Είναι δύο έννοιες που συναντώνται τακτικά και είναι σχεδόν ταυτόσημες στην ιατρική καθημερινότητα.
Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν εκτεταμένες φλεγμονές του αίματος κυρίως όταν το ανοσοποιητικό σύστημα (άμυνα του οργανισμού) είναι αδύναμο.
Σε ότι αφορά το ρόλο του εγκεφάλου, έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει συμμετοχή του στην περίπτωση της ινομυαλγίας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποτελεί η ερώτηση εάν το νευρικό σύστημα επηρεάζει κάθε νοσολογική κατάσταση.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία νευρολογική νόσος που επηρεάζεται από τον ύπνο.
Ήταν ο πρώτος νευρολόγος επιστήμονας ο οποίος στο τέλος του 19ου αιώνα περιέγραψε με μεγάλη ακρίβεια τα συμπτώματα του «τικ» και από τότε η επιστημονική κοινότητα προτίμησε το όνομά του στη νόσο προς τιμή του.
Το σύνδρομο Τουρέτ, το οποίο έλαβε το όνομα του γιατρού ο οποίος πρώτος το περιέγραψε, είναι η νευρολογική κλινική εικόνα των διάφορων «τικ».
Πρόκειται για ένα νέο κλάδο της νευροψυχολογίας που μετράει, καταγράφει και αναλύει τους τρόπους ανάπτυξης της ευφυΐας στον εγκέφαλο.
Η χοληδόχος κύστη αποτελεί μία ανεξάρτητη λειτουργική μονάδα του σώματος.
Οι γνωστικές διαταραχές θεωρούνται το μεγαλύτερο πρόβλημα στη σύγχρονη νευρολογία.
Όταν ίλιγγοι, βαρηκοΐα και εμβοές παρουσιάζονται μαζί κατά κύριο πρόκειται για τη νόσο Meniere.
Μία διαδικασία που λέγεται oπτογενετική με τη χρήση μικροσκοπίου φθορισμού υψηλής ανάλυσης μπορεί εντός του οργανισμού και πιο συγκεκριμένα στον εγκεφαλικό ιστό να παρακολουθεί μεμονωμένα μόρια σε ζωντανά κύτταρα.
Το νευρικό σύστημα μετά από μια ίωση παρουσιάζει αντίδραση.
Η ιντερφερόνη και συγκεκριμένα η ιντερφερόνη–β διαδραματίζει συγκεκριμένο ρόλο στην άμυνα του οργανισμού˙ πρόκειται για πρωτεΐνες, οι οποίες μέσω του ανοσοποιητικού συστήματος εμποδίζουν την παραγωγή αντισωμάτων από τα Τ – κύτταρα και εικάζεται ότι είναι δυνατόν να εμποδίσουν τις ώσεις στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Οι συχνές ώσεις χαρακτηρίζουν τη νόσο.
Είναι γνωστό ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα όπου ο ίδιος ο οργανισμός επιτίθεται στον εαυτό του καταστρέφοντας τη μυελίνη των νευρικών κυττάρων, όπως φαίνεται στην εικόνα.
Εκτός από την ανοσολογική αντίδραση κατά την οποία καταστρέφεται η μυελίνη με αποτέλεσμα να μη μεταδίδεται η ηλεκτρική ώση πάνω στο νεύρο, παράλληλα στη σκλήρυνση κατά πλάκας συμβαίνει και μία άλλη διαταραχή.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία ασθένεια που δεν πρέπει να υποτιμάται η σημασία της.
Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους εξέλιξης και επιδείνωσης της νόσου είναι οι επαναλαμβανόμενες ώσεις.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας έχει χαρακτηριστικές εξάρσεις συμπτωμάτων που μπορούν να φτάσουν μέχρι την πλήρη κατάρρευση του ασθενούς.