Πως αντιμετωπίζονται τα θηλώματα ουροδόχου κύστης;
Τα θηλώματα ουροδόχου κύστης για τους νευρολόγους, όπως προαναφέρουμε, είναι ιδιαίτερα τακτικά στη σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε περιπτώσεις διαταραχών του νωτιαίου μυελού με διαταραχές της ούρησης
Τα θηλώματα ουροδόχου κύστης για τους νευρολόγους, όπως προαναφέρουμε, είναι ιδιαίτερα τακτικά στη σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε περιπτώσεις διαταραχών του νωτιαίου μυελού με διαταραχές της ούρησης
Πολύ τακτικά νευρολογικές ασθένειες, ιδίως με την παρουσία τύπου πόνου στο μαλακό υπογάστριο ή και στην περιοχή της ουροδόχου κύστεως, μπορούν να εμφανιστούν σαν νευρολογικά συμπτώματα και να καλύψουν, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, κάποιο καρκίνο της ουροδόχου κύστεως
Σε δυο ουσιαστικές περιπτώσεις νευρολογικών παθήσεων, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και κυρίως στη σκλήρυνση κατά πλάκας ή σε όγκους του νωτιαίου μυελού υπάρχει πάρα πολύ μεγάλος κίνδυνος να περάσει απαρατήρητο ένα θήλωμα ουροδόχου κύστης
Η διεισδυτική (stricturing) μορφή της νόσου του Crohn είναι χαρακτηριστική για τη δημιουργία τοπικών αποφράξεων και συριγγίων μεταξύ εντέρου και άλλων ιστών ˙κυρίως δε, μεταξύ εντέρου και δέρματος ή εντέρου και ουροδόχου κύστεως.
Οι παραλύσεις σε τραύματα του νωτιαίου μυελού είναι κατά κανόνα «μοιραίες»∙ παρουσιάζουν μια χαρακτηριστική συμπτωματολογία για αδυναμία βάδισης, αίσθησης, έντονο πόνο και κατά κύριο λόγο μια δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστεως και του εντέρου.
Όταν καμιά φορά έχουμε έντονο άλγος στην πύελο, θα πρέπει να προσέχουμε, από τη δική μας εμπειρία εδώ στη Βιονευρολογική, δυο χαρακτηριστικά σημεία το ένα είναι μήπως υπάρχει καμία νεοπλασία και ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που έχει προηγηθεί καρκίνος της ουροδόχου κύστεως (θήλωμα) ή διάφορα αποστήματα, κυρίως του ύψους του λαγονοψοϊτούς του μυός
Ο νωτιαίος μυελός είναι ο κύριος διαβιβαστής εντολών από το περιφερικό νευρικό σύστημα προς τον εγκέφαλο και αντίστροφα∙ κατά κύριο λόγο οι λειτουργίες του αφορούν την μεταβίβαση σημάτων που αφορούν την αισθητικότητα, τον πόνο και την κίνηση.
Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, η ακράτεια ούρων και κοπράνων είναι συνεχής κίνδυνος νέων λοιμώξεων και επιδείνωσης της κατάστασης