Ύπνος και σύνδρομο Schenck
Το σύνδρομο Sckenck αποτελεί χαρακτηριστική νευρολογική νόσος που έχει ανακαλυφθεί τα τελευταία χρόνια και δηλώνει διαταραχή του ύπνου.
Το σύνδρομο Sckenck αποτελεί χαρακτηριστική νευρολογική νόσος που έχει ανακαλυφθεί τα τελευταία χρόνια και δηλώνει διαταραχή του ύπνου.
Ο ύπνος είναι ένας ουσιαστικός παράγοντας που δίνει στον εγκέφαλο τη δυνατότητα άθροισης ενέργειας.
Είναι γνωστή η ρήση «βαδίζει και παραμιλά»˙ πρόκειται για μία κατάσταση την οποία μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως ονείρωξη εν κινήσει.
Το στάδιο REM είναι μία χαρακτηριστική κατάσταση όπου οι οφθαλμοί κινούνται ενώ ταυτόχρονα γίνεται σύσπαση των οφθαλμικών μυών και υπάρχει μία γενική χαλάρωση του σώματος και επαγρύπνηση του εγκεφάλου, μία μέτρια δραστηριοποίησή του.
Όπως έχουν δείξει οι τελευταίες έρευνες είναι αναμφισβήτητο ότι σε μικρομοριακό επίπεδο εξελίσσονται διαδικασίες που αφορούν τη ρύθμιση του ύπνου.
Ο ύπνος, ιδιαίτερα στο βαθύ στάδιο, ρυθμίζεται από συγκεκριμένους παράγοντες, την ακετυλοχολίνη και τη νοραδρεναλίνη.
Ο απόλυτος έλεγχος του βαθύ ύπνου γίνεται μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Η μελέτη των μυών είναι πολύ ουσιαστική κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Ο Constantin von Economo ήταν Αυστριακός νευρολόγος–ψυχίατρος με ελληνικές ρίζες ο οποίος τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, ερευνώντας μία επιδημία, κατέληξε σε σπουδαία συμπεράσματα σε ότι αφορά την κατανομή του ύπνου.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια γίνεται τεράστια προσπάθεια από τους ερευνητές του ύπνου και τους νευροεπιστήμονες να εξηγήσουν το μυστικό του.
Τα στοιχεία του εγκεφάλου είναι χαρακτηριστικές εκφορτίσεις της εγκεφαλικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Ο ύπνος ερευνήθηκε ουσιαστικά για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1920 από το Γερμανό μεγάλο επιστήμονα και νευρολόγο Hans Berger στο νοσοκομείο Σαριτέ του Βερολίνου.
Το 1937 ο Alfred Lee Loomis από την ομοσπονδιακή Νέα Υόρκη κατέγραψε για πρώτη φορά τα διάφορα στάδια του ύπνου με εγκεφαλογράφημα στο ινστιτούτο της Tuxedo Park.
Ο ύπνος αποτελεί οπωσδήποτε ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και όχι μόνο μία αυτόνομη λειτουργία.
Ο ιός Έμπολα προκαλεί πυρετό με έντονα σημεία εγκεφαλίτιδας, απώλεια συνείδησης και μοιραία κατάληξη.
Τα τελευταία χρόνια οι νευροεπιστήμονες και οι νευροβιολόγοι συνηθίζουν να χρωματίζουν τα κύτταρα που ελέγχουν οι διάφορες ουσίες.
Η κροταφική αρτηρίτιδα είναι μία φλεγμονή των αγγείων η οποία προκύπτει από ερπητική ίωση που προσβάλει τον κρόταφο με διόγκωση των αρτηριών αυτής της περιοχής και χαρακτηρίζει τη νόσο.
Πρόκειται για ένα νευρολογικό σύνδρομο με συμπτώματα από τον έναν οφθαλμικό κόγχο.
Πρόκειται για δύο ουσιαστικές εξετάσεις που είναι απολύτως απαραίτητες για κάθε περίπτωση, ακόμα και ελαφριάς μορφής εγκεφαλικής αιματικής δυσλειτουργίας.
Οι διάφορες μορφές «εξορκισμού» από διάφορους «ειδικούς» του είδους είχαν κυριαρχήσει στη μεσαιωνική περίοδο.