Ο ύπνος και ο Alfred Lee Loomis
Το 1937 ο Alfred Lee Loomis από την ομοσπονδιακή Νέα Υόρκη κατέγραψε για πρώτη φορά τα διάφορα στάδια του ύπνου με εγκεφαλογράφημα στο ινστιτούτο της Tuxedo Park.
Το 1937 ο Alfred Lee Loomis από την ομοσπονδιακή Νέα Υόρκη κατέγραψε για πρώτη φορά τα διάφορα στάδια του ύπνου με εγκεφαλογράφημα στο ινστιτούτο της Tuxedo Park.
Ο ύπνος αποτελεί οπωσδήποτε ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και όχι μόνο μία αυτόνομη λειτουργία.
Ο ιός Έμπολα προκαλεί πυρετό με έντονα σημεία εγκεφαλίτιδας, απώλεια συνείδησης και μοιραία κατάληξη.
Τα τελευταία χρόνια οι νευροεπιστήμονες και οι νευροβιολόγοι συνηθίζουν να χρωματίζουν τα κύτταρα που ελέγχουν οι διάφορες ουσίες.
Γευσιγνωσία είναι η διαδικασία καλύτερης αναγνώρισης γεύσεων και οσμών και έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βελτιωθεί.
Το γεγονός ότι το φάσμα του φωτός κάτω από διάφορες εκπομπές του μπορεί να επηρεάσει την εγκεφαλική ουσία είναι από παλιά γνωστό.
Μόρια εντός των νευρικών κυττάρων εκπέμπουν φως ανάλογα με τη διέγερσή τους.
Τα εγκεφαλικά δυναμικά που προκαλούνται από τα νευρικά κύτταρα δείχνουν ότι έχουν μία απευθείας εξάρτηση από κάποιες ουσίες.
Σε πολλά εγκεφαλικά επεισόδια παρουσιάζεται το φαινόμενο της αφασίας του κινητικού λόγου.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μία εξέταση που τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα λόγω της δυνατότητας της πολύωρης καταγραφής.
Η κροταφική αρτηρίτιδα είναι μία φλεγμονή των αγγείων η οποία προκύπτει από ερπητική ίωση που προσβάλει τον κρόταφο με διόγκωση των αρτηριών αυτής της περιοχής και χαρακτηρίζει τη νόσο.
Πρόκειται για ένα νευρολογικό σύνδρομο με συμπτώματα από τον έναν οφθαλμικό κόγχο.
Πολλές φορές, νεαρά κυρίως άτομα παρουσιάζουν αφόρητους πόνους εντός του οφθαλμικού κόγχου και του οφθαλμού.
Πρόκειται για δύο ουσιαστικές εξετάσεις που είναι απολύτως απαραίτητες για κάθε περίπτωση, ακόμα και ελαφριάς μορφής εγκεφαλικής αιματικής δυσλειτουργίας.
Η εικόνα ενός ανθρώπου που πέφτει αναίσθητος στο έδαφος και αρχίζει να παρουσιάζει συσπάσεις στα άκρα του, να βγάζει αφρούς ή να δαγκώνει τη γλώσσα του είναι μία κλινική κατάσταση που χαρακτηρίζεται σαν μία επιληπτική κρίση (grand-mal επιληψία).
Στους παλιούς Βαβυλώνιους το σύνδρομο επιληψίας χαρακτηρίζεται ως «Bennu».
Οι διάφορες μορφές «εξορκισμού» από διάφορους «ειδικούς» του είδους είχαν κυριαρχήσει στη μεσαιωνική περίοδο.
Στη νόσο τουParkinson το κύριο πρόβλημα είναι η έλλειψη ντοπαμίνης και τα «λίγα» κύτταρα στα βασικά γάγγλια που την παράγουν.
Η L-Dopa είναι πλέον το πιο αποτελεσματικό φάρμακο που διαθέτουμε σήμερα για την καταπολέμηση αυτής της νόσου.
Στην ενασχόληση με νευροψυχιατρικά περιστατικά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη δύο χαρακτηριστικά σημεία (και αυτό γιατί συνήθως οι ασθενείς τα αποκρύπτουν)˙ σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχοκινητικότητα του ασθενούς και αν υπάρχει κάποιας μορφής ακράτεια ούρων.