Βλάπτει το εγκεφαλογράφημα το επιληπτικό παιδί;
Το εγκεφαλογράφημα είναι μια απόλυτα ανώδυνη, αναίμακτη και χωρίς συνέπειες διαγνωστική μέθοδος
Το εγκεφαλογράφημα είναι μια απόλυτα ανώδυνη, αναίμακτη και χωρίς συνέπειες διαγνωστική μέθοδος
Και βέβαια όχι.
Από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, έχουμε δει πάρα πολλές φορές, μετά τη χορήγηση ικανοποιητικής ιατρικής-φαρμακευτικής βοήθειας, να έχουμε σαφή και μεγάλη πρόοδο στη μείωση των κρίσεων και στην ένταση τους, μέχρι και της πλήρης εξαφάνισης
Σε πάρα πολλά παιδιά που βρίσκονται κάτω από συνεχή πίεση, ελαφρά έως βαριά, αναπτύσσονται επίσης βαριά και καταθλιπτικά σύνδρομα με συνεχόμενα επεισόδια, κυρίως συνοδευόμενα από εφιάλτες, κακό ύπνο, καταστάσεις πανικού και άσχημες αναμνήσεις
Μια «εξελισσόμενη» ασθένεια με ψυχικές προεκτάσεις είναι όταν νεαρά άτομα έχουν έντονο αίσθημα εγκατάλειψης και φόβου, σε ότι αφορά το πρόσωπο του γονέα
Τουλάχιστον από τα ιστορικά των ασθενών εδώ στη Βιονευρολογική, έχουμε δει και έχουμε διαφοροποιήσει σε κατηγορίες τα ψυχιατρικά νοσήματα, τα οποία αναπτύσσονται όταν υπάρχει ένα αναμνηστικό βίας ή ψυχικό στρες κατά την παιδική ηλικία
Ψυχιατρική-Παιδιά και ψυχικά τραύματα [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Πολλές φορές, το φαινόμενο της δυσφαγίας, δηλαδή, μη καλής λειτουργίας των περίπου πενήντα ζευγών μυών και νεύρων, για να επιτευχθεί η πράξη της κατάποσης εμφανίζεται στα παιδιά, λιγότερο έντονα και περιοδικά, έτσι που να μη δίνεται ακριβής προσοχή, σημασία και κατ΄επέκταση η ανάλογη ιατρική θεραπεία
Υπάρχουν κάποιες μορφές επιληπτικών συνδρόμων και συγκεκριμένα αυτές που προέρχονται από τον προμετωπιαίο λοβό, όπως επίσης και η λεγόμενη ρολάνδιος επιληψία, οι οποίες έχουν την τάση να αυξάνουν τη συχνότητα των κρίσεων κατά τον ύπνο
Ο ύπνος του επιληπτικού παιδιού διαφέρει πάρα πολύ από αυτόν του υγιούς
Έχουμε παρατηρήσει σε πάρα πολλές έρευνες, ιδιαίτερα εδώ στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, που γίνονται στη Βιονευρολογική, και αναλύοντας αυτές, ότι οι επιληπτικές κρίσεις, ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία, επηρεάζουν ουσιαστικά το βιορυθμό και συγκεκριμένα σε ότι αφορά τον ύπνο και την εγρήγορση
Κάθε μορφή επιληψίας είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, τόσο για τον ασθενή όσο και για την οικογένεια του, ιδιαίτερα δε όταν αυτός ο ασθενής είναι στην παιδική ηλικία
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο δύσκολο θέμα, προκειμένου να εντοπίσουν τί είναι αυτό που επηρεάζει περισσότερο, τί και πώς επηρεάζει κατά μονάς το παιδί που έχει επιληπτικά επεισόδια
Συνήθως εδώ πρόκειται για μια ερώτηση που από τη δική μας εμπειρία στη Βιονευρολογική, κυρίως, πρέπει να απευθυνθεί κανείς στο ιστορικό της όλης κατάστασης, που υπάρχει για τις περιπτώσεις αυτές και συγκεκριμένα στο εάν υφίσταται μια οικογενειακή επιβάρυνση προς τον τομέα αυτό
Στη Βιονευρολογική έχουμε καταγράψει σε πολύωρες καταγραφές παιδιά που παρουσιάζουν αυτό το φαινόμενο των νυχτερινών κρίσεων, φόβου με ξαφνική αφύπνιση και πολλές φορές έντονα φοβικά βιώματα
Περίπου το 4% όλων των παιδιών παρουσιάζουν νυχτερινές κρίσεις τρόμου με έντονο άγχος, πανικό, διάρκειας πέντε έως δεκαπέντε λεπτών, που αρχίζουν ξαφνικά με έντονο φόβο και πολλά περισσότερα δυσάρεστα βιώματα
Σε πολύωρες καταγραφές ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων, που έχουμε κάνεις εδώ στη Βιονευρολογική, πάρα πολύ τακτικά στην εφηβική και παιδική ηλικία είδαμε μια εμφάνιση των λεγόμενων μεγάλων επιληπτικών κρίσεων, ιδιαίτερα μετά την εγρήγορση («ξύπνημα»), καθώς επίσης και μια εντατικοποίηση, πάλι στις ίδιες ηλικίες, της λεγόμενης νεανικής μυοκλονικής επιληψίας
Επειδή υπάρχει μια πάρα πολύ μεγάλη «γκάμα» παιδικών σπασμών ή επιληπτικών συνδρόμων στη νεαρή ηλικία, εμείς εδώ στη Βιονευρολογική, κατά κανόνα, προσπαθούμε μια άτυπη «κατηγοριοποίηση» κατά ηλικία, αρχίζοντας από το μηδέν έως το δωδέκατο έτος της ηλικίας
Στη Βιονευρολογική, από τα τέσσερα έως τα δώδεκα έτη, θεωρούμε τα διάφορα επιληπτικά σύνδρομα σαν ιδιοπαθή και κυρίως στις περισσότερες περιπτώσεις τα κατατάσσουμε σε αυτό, όπου επηρεάζονται από γενετικούς παράγοντες
Οι παιδικές επιληπτικές κρίσεις έχουν μια πάρα πολύ μεγάλη «γκάμα» κλινικών εμφανίσεων, αλλά και οι μη επιληπτικές κρίσεις, που πρέπει να διαφοροδιαγνωστούν από αυτές, είναι εξίσου πολλές
Υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία στα παιδιά από κρίσεις, οι οποίες προκαλούνται από τα ίδια και μοιάζουν, πάρα πολύ για τους μη ειδικούς, αλλά ακόμη καμιά φορά και για τους έμπειρους νευρολόγους, με ένα επιληπτικό σύνδρομο