Παρακολούθηση της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μία ιδιαίτερα ύπουλη αυτοάνοση αρρώστια.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μία ιδιαίτερα ύπουλη αυτοάνοση αρρώστια.
Μόρια εντός των νευρικών κυττάρων εκπέμπουν φως ανάλογα με τη διέγερσή τους.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση συγκεκριμένες ορμόνες πρέπει να είναι κάτω από συνεχή έλεγχο∙ κυρίως αυτές που μας ενδιαφέρουν σε «πρώτο πλάνο» είναι οι αναπτυξιακές ορμόνες, οι ορμόνες του θυρεοειδούς, η κορτιζόλη και η προλακτίνη.
Κατά τα έτη 1907 έως 1910 ο ίδιος ο Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ παρακολούθησε προσεκτικά έναν ασθενή, τον λεγόμενο Johann F, ο οποίος ήταν και ο πρώτος ασθενής όπου μετά το θάνατο του πλέον τελείως «ντοκουμενταρισμένα» πιστοποιήθηκε μικροσκοπικά και η νόσος του Alzheimer
Μπορούμε να πούμε το δύσκολο στην περίπτωση του υπερηωσινοφιλικού συνδρόμου δεν είναι η διάγνωση του με τα σημερινά μέσα που διαθέτουν οι γιατροί, αλλά κυρίως η παρακολούθηση της πορείας του και η τροποποίηση της φαρμακευτικής του αγωγής
Το κώμα είναι μια δυσάρεστη νευρολογική κατάσταση, όπου στην ουσία ο εγκέφαλος διακόπτει τη φυσική του λειτουργία και μειώνει στο ελάχιστο έως και καθόλου τις νευροφυτικές δραστηριότητες του
Καθένας έχει βέβαια τη δική του εμπειρία στην καθημερινότητα της ζωής, αλλά πρόσωπα με απομυελινωτικά νοσήματα και ιδιαιτέρα σκλήρυνση κατά πλάκας έχουν πολύ πιο έντονη από τη συνηθισμένη
Από τα πολλά χρόνια ενασχόλησης με το εν λόγω αντικείμενο, έχουν δείξει, στη Βιονευρολογική και σε όλους εμάς, ότι το πιο ουσιαστικό μέτρο είναι η τακτική ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή και η σύγκριση της με τις προηγούμενες του είδους, καθώς επίσης και εάν είναι δυνατόν οι μαγνητικές τομογραφίες, κυρίως ψηφιακού τύπου
Πάρα πολλοί ερευνητές έχουν μπει στον πειρασμό, εδώ και πολλά χρόνια, να παρακολουθούν την εξέλιξη της άνοιας, χρησιμοποιώντας σαν εξεταστικό μέτρο νευροφυσιολογικές διαγνώσεις ή ακόμη μαγνητική τομογραφία
Έχει αποδειχτεί, κυρίως εδώ στην Βιονευρολογική, ότι το μεγαλύτερο «όπλο» για την σωστή αγωγή και θεραπεία είναι η παρακολούθηση και η εκτίμηση της πορείας της νόσου ενός ασθενούς.
Το πρόβλημα της επιληψίας πρέπει να λύνεται πριν δημιουργηθεί. Άπειρες είναι οι μελέτες σχετικά με διάγνωση, θεραπεία και παρακολούθηση της θεραπείας της επιληψίας. Συνεχείς ιατρικές προσπάθειες ακόμη και τώρα είναι σε καθημερινή βάση, ιδίως σε ότι αφορά την ανθεκτική σε αντιεπιληπτική αγωγή επιληψία. Μια ουσιαστική γνώση όπου καταλήγουν σχεδόν όλοι οι επιλεπτολόγοι ερευνητές με την […]
Επιληψία και αυτισμός Άσμπεργκερ. Η επιληψία με την μορφή διαφόρου έντασης εγκεφαλικών κρίσεων συνοδεύει περίπου σε ένα ποσοστό κοντά στο 80% τις διάφορες μορφές αυτισμού ή συνδρόμου Ασμπεργκερ. Η παρουσία αυτής της επιληπτικής δραστηριότητας είναι υπεύθυνη για την νευροεθελοντική αυτή διαταραχή. Η διαταραχή που εκφράζεται κυρίως με εγκλήματα κοινωνικής ολοκλήρωσης και επαναλαμβανόμενες, μονότονες τις περισσότερες […]
Εγκεφαλική ηλεκτρική δραστηριότητα και επιληψία. Οι μετρήσεις της ηλεκτρικής δραστηριότητας των εγκεφαλικών κυττάρων με την χρήση του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος μας δίνει την δυνατότητα της πλήρους διάγνωσης των διαφόρων επιληπτικών συνδρόμων. Με την ίδια διαδικασία δηλαδή μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος γίνεται και η παρακολούθηση της πορείας νόσου και θεραπευτικής αγωγής. Σήμερα πλέον οι γιατροί έχουν φθάσει σε ένα […]
Eπιληψία και βιώματα. Υπάρχουν κάποιες επιληπτικές κρίσεις που εκδηλώνονται σαν βιωματικές διαταραχές. Αυτού του είδους επιληπτικές κρίσεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για δυο κυρίως λόγους. Ο βασικότερος είναι ότι σχεδόν κατά κανόνα «παραγνωρίζονται» και δημιουργούν λάθος εντυπώσεις και διαγνώσεις. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι με την πάροδο του χρόνου περιπλέκονται και με άλλες παθολογικές καταστάσεις αποπροσανασολίζοντας πλήρως […]
Στον έρπη γενικά που σήμερα μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα και με πολλές μικροβιολογικές μεθόδους πρέπει να υπολογίζουμε σχεδόν πάντοτε μία προσβολή, μικρή ή μεγάλη, του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.
Στη λοιμώδη μονοπυρήνωση τακτικά συναντάμε το φαινόμενο της «συνεργασίας» μικροβιακών παραγόντων όπως είναι η τοξοπλάσμωση ή η φυματίωση, τα λεμφώματα και άλλες καταστάσεις που προκαλούν εμπύρετες διαδικασίες.
Στα καρδιοεγκεφαλικά έμφρακτα η σημασία των αιματολογικών εξετάσεων και του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι καταλυτική.
Οι κανναβινοειδείς υποδοχείς είναι χημικές ουσίες οι οποίες κατανέμονται σε ολόκληρο το σώμα αλλά ιδιαίτερα στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Η πολιτική είναι ένας κατεξοχήν χώρος που ανθίζει ο ναρκισσισμός.
Σήμερα η σωστή αντιμετώπιση της επιληψίας χωρίς τη συνδρομή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι αδύνατη.