Η καταγραφή του φόβου
Μέχρι πρόσφατα στην ψυχιατρική και νευρολογία ίσχυε πάντοτε σαν κύριο κριτήριο η ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, ως προς τη διάγνωση φοβικών διαταραχών ή πανικού.
Μέχρι πρόσφατα στην ψυχιατρική και νευρολογία ίσχυε πάντοτε σαν κύριο κριτήριο η ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, ως προς τη διάγνωση φοβικών διαταραχών ή πανικού.
Ο εγκέφαλος, όπως έχουμε διαπιστώσει και από τις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές εδώ στη Βιονευρολογική, πάρα πολλών ασθενών με ψυχιατρικά προβλήματα ή και με άλλα νοσήματα, είναι συνεχώς σε εγρήγορση.
Το γεγονός αυτό το έχουμε παρατηρήσει στην Βιονευρολογική, και μάλιστα σε πολύωρες βιντεοκαταγραφές εγκεφαλογραφήματος σε ψυχωτικά άτομα ή επιληπτικούς ή με αλλοιώσεις στον μεσεγκέφαλο.
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, γνωρίζουμε έναν πάρα πολύ μεγάλο αριθμό ασθενών με διαφόρων ειδών φόβων και φοβίες.
Μελέτες με σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους, καθώς επίσης και πολύωρες καταγραφές με νευροφυσιολογικές εξετάσεις και μαθηματικές αναλύσεις, κατέδειξαν ότι οι άνθρωποι των πόλεων έχουν πολύ περισσότερο στρες και μάλιστα εντοπισμένο σε μια περιοχή του εγκεφάλου, που λέγεται αμυγδαλή.
Πρόκειται για μια μορφή συμπεριφοράς με απότομες εκρηκτικές κρίσεις επιθετικότητας, τόσο λεκτικής όσο και κινητικής, καθώς επίσης και συνοδεία επιθετικών πράξεων.
Η επιληψία μπορεί να είναι ένα παιχνίδι της λειτουργίας τμημάτων του εγκεφάλου που εναλλάξ να παρουσιάζεται σε διάφορα σημεία, διαφορετικό χρόνο με διαφορετική ένταση.
Πάρα πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα μικρά παιδιά, έχουν την τάση της υπνοβασίας.
Οι μυϊκές συσπάσεις αποτελούν, από ότι έχουμε δει στην Βιονευρολογική, ένα πάρα πολύ τακτικό σημείο, το οποίο αναφέρουν οι ασθενείς σαν ενόχληση και πίσω από αυτό κρύβεται μια επιληπτική κρίση.
Όπως έχουν δείξει οι σύγχρονες ερευνητικές μέθοδοι των νευροεπιστημόνων, που είναι οι απεικονιστικές μέθοδοι της μαγνητικής τομογραφίας, οι πολύωρες καταγραφές των διαφόρων παραμέτρων νευροφυσιολογικών εξετάσεων, όπως του εγκεφαλογραφήματος και των προκλητών δυναμικών, έχουμε ένα «εγκεφαλικό αποτύπωμα» για κάθε έννοια.
Μια σειρά από μηχανήματα τα οποία αξιοποιούμε και εμείς στην Βιονευρολογική, όπως είναι οι πολύωρες νευροφυσιολογικές καταγραφές ή απεικονιστικές μέθοδοι (υπολογιστικής τομογραφία), ανοίγουν πλέον νέες διαστάσεις στην διάγνωση και στην πραγματοποίηση συλλογής πληροφοριών σχετικά με τη λειτουργία ή τη δυσλειτουργία του εγκεφάλου.
Υπάρχουν μερικές μορφές επιληπτικών κρίσεων που εμφανίζουν τυπικό χαρακτήρα.
Στην Βιονευρολογική, στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, σε ανθρώπους με προβλήματα πανικού, ή έντονη επιθυμία, ακόμη και ιδιοψυχαναγκαστικής νεύρωσης, πολύ τακτικά βλέπουμε, όταν το πρόβλημα οξύνεται, να υπάρχει μια αυξημένη δραστηριότητα στο κροταφικό κυρίως λοβό, η οποία εντείνεται όσο επιτείνεται το πρόβλημα.
Υπνικές διαταραχές ονομάζονται εκείνες οι καταστάσεις που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του ύπνου και αποτελούν κομμάτια της καθημερινότητας κυρίως δυσάρεστου χαρακτήρα, τα οποία έχουν μείνει άλυτα σε ότι αφορά συνειδησιακά το άτομο που υποφέρει.
Η στέρηση ύπνου ή η αϋπνία είναι συνδεδεμένη με πάρα πολύ επικίνδυνα για τον άνθρωπο συμπτώματα, διαταραχές ή επακόλουθα.
Στην καταγραφή του ύπνου καθώς επίσης και στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, αυτό που ενδιαφέρει τους ερευνητές τουλάχιστον εδώ στη Βιονευρολογική, είναι το λεγόμενο στάδιο REM, δηλαδή εκείνη η φάση του ύπνου όπου ζουν οι άνθρωποι κατά κάποιο τρόπο τα όνειρα τους «μισοξύπνιοι» και έχουν την αίσθηση ότι συμβαίνουν πράγματα τρομερά γύρω από τον εαυτό τους.