Ο προσεκτικός έλεγχος της μνήμης
Ο προσεκτικός έλεγχος της μνήμης είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της ψυχιατρικής εξέτασης και χρειάζεται πολλές φορές να επαναλαμβάνεται
Ο προσεκτικός έλεγχος της μνήμης είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της ψυχιατρικής εξέτασης και χρειάζεται πολλές φορές να επαναλαμβάνεται
Πρόκειται για μια πολύ δύσκολη και οδυνηρή κλινική εικόνα, η οποία παρουσιάζεται σε ασθενείς, οι οποίοι για χρόνια λαμβάνουν νευροληπτικά φάρμακα ή άλλες ουσίες
Η νευροκαρδιογενής «συγκοπή» είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση ορθοστατικής ταχυκαρδίας, η οποία συμβαίνει πάρα πολύ απότομα σε ορισμένους ασθενείς
Επεισόδια τα οποία εμφανίζουν μια γενικευμένη ανησυχία συνοδευόμενη από μια γενική αδυναμία και τάσεις πανικού είναι τακτικά σε διάφορες κλινικές εικόνες νευροψυχιατρικών ασθενών
Ιδιαίτερα στις γυναίκες είναι πολύ μεγάλος ο κίνδυνος της εμφάνισης κάποιας στιγμής ενός εγκεφαλικού εμφράκτου και ιδιαίτερα εκτεταμένης εμφάνισης
Τα εγκεφαλικά αγγεία, ιδιαίτερα της βάσης του εγκεφάλου, είναι πάρα πολύ ευαίσθητα στις διάφορες λοιμώξεις
Τις συναντάμε πάρα πολύ τακτικά σχεδόν σε κάθε είδους νευρολογικό νόσημα, ιδιαίτερα στην περιοχή των οφθαλμών, εάν γίνεται προσεκτικός έλεγχος
Συνεχώς διαβάζουμε στον καθημερινό τύπο και ακούμε από πρώην ασθενείς ή από γνωστούς ή από ανθρώπους που απόκτησαν την εμπειρία με ένα γνωστό τoυς, ότι αφορά ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, ότι οι έλεγχοι πρέπει να είναι τακτικοί και προληπτικοί
Στις περιπτώσεις αυτές που έχουμε προσβολή ή παράπονα για την εμφάνιση αδυναμίας ενός άκρου, πρέπει ο έλεγχος, όπως έχουμε μάθει από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, να είναι εκτεταμένος.
Στη Βιονευρολογική, πολύ τακτικά, έχουμε καταγράψει περιπτώσεις υπερξαρθρήματος της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Μια μεγάλη ταλαιπωρία σε μια όχι και μικρή ομάδα ασθενών, όπως έχουμε διαπιστώσει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ο «παθογενής» υπερβολικός κνησμός που υπάρχει διάχυτος στο σώμα ή εστιασμένος σε ορισμένα μέρη που είναι και η σπανιότερη περίπτωση, εξαιτίας τη δυσλειτουργίας εγκεφαλικών περιοχών και μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή επί ώρες, ακόμα και μέσα στον ύπνο, μέσα στο εικοσιτετράωρο.