Σε άτομα ευαίσθητα με νευροψυχιατρικά νοσήματα παρουσιάζεται, όπως έχουμε δει πολλές φορές στην Βιονευρολογική, το πρόβλημα του υπαρξιακού άγχους και της κατεύθυνσης του προς «δημοφιλείς» ή άλλες λύσεις, που κατευθύνονται από ευρέως αποδεκτά λαϊκά αισθήματα π.χ. από την τηλεόραση.
Η ολανζαπίνη είναι ένα φάρμακο που ακριβώς βρίσκεται σε συνεχής σχέση, από ότι βλέπουμε και στις έρευνες που κάνουμε στην Βιονευρολογική, με την ρύθμιση της συγκέντρωσης του γλουταμινικού οξέος στον εγκέφαλο.
Πρόκειται για την ουσία, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, για μια παρόμοια διαταραχή απομυελινωτικού τύπου, που προσβάλλει σταδιακά και βαθμιαία, κυρίως τα νεύρα και τους νευροάξονες του κροταφικού και ινιακού λοβού, δημιουργώντας μια κατάσταση διαταραχής σε ότι αφορά την μετάδοση της νευρικής ώσης.
Από την Βιονευρολογική, γνωρίζουμε την έκταση και το πρόβλημα του λεγόμενου νευροπαθητικού πόνου, που είναι μια ιδιαίτερα σκληρή, επώδυνη μορφή η οποία μπορεί να τυραννήσει τον ασθενή για πολλά χρόνια κα να μην υπάρχουν θεραπείες οι οποίες μπορούν ουσιαστικά να το αντιμετωπίσουν.
Η κατάθλιψη αποτελεί πλέον την καθημερινότητα της ενασχόλησης στα νευροψυχιατρικά ιατρεία και οργανισμούς.
Έχουμε δει εδώ στην Βιονευρολογική, πάρα πολλούς ανθρώπους με το τεράστιο πρόβλημα της αϋπνίας, και γενικά με την αλλοίωση της προσωπικότητας τους σε ότι αφορά αυτό.
Τόσο με νευροφυσιολογικές έρευνες (ηλεκτροεγκεφαλογράφημα) όσο και με απεικονιστικές μεθόδους (Spect), έχει αποδειχτεί ότι παρουσιάζονται έντονες κινητικές διαταραχές κατά την περίοδο του ύπνου, όταν δεν έχουμε τον συντονισμό του προμετωπιαίου και κροταφιαίου λοβού με αυτούς του οδοντωτού πυρήνα και του στελέχους του εγκεφάλου.
Είναι πάρα πολύ απλό και λογικό αν το σκεφτεί κανείς, αμιγώς ιατρικά.
Καινούργια πειράματα και σε παρατηρήσεις που έχουν γίνει, όπως και εμείς διαπιστώσαμε εδώ στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά έρχεται το πρώτο μέρος του εγκεφάλου να «βοηθήσει» έντονα το άλλο όταν έχει πρόβλημα.
Μέχρι τώρα, η διαγνωστική μέθοδος που χρησιμοποιούνταν κατά κύριο λόγο από τους ψυχιάτρους, ήταν η ανεύρεση της έκφρασης, ο διαχωρισμός των ιδεών μέσα από το λόγο του ασθενούς, καθώς επίσης και μια ,ας το πούμε, ενσυναισθητική προσέγγιση των δυο πόλων, δηλαδή του εξεταζόμενου και του εξετασθέντος.
Αποκεντρομολοποίηση λέμε όλες εκείνες τις καταστάσεις όπου ένα νευρολογικό πρόβλημα παρουσιάζει μια διαταραχή, μακριά από την περιοχή που συμβαίνει το τραυματικό ή όποιο άλλο επεισόδιο.
Η ενδοτοξικότητα· πρόκειται για ένα φαινόμενο συνηθισμένο σε τραυματισμούς, δηλητηριάσεις ή άλλες διαταραχές της ισορροπίας της εγκεφαλικής ουσίας και κυρίως εναπόκειται στο κακό συντονισμό των λεγόμενων νευροδιαβιβαστών.
Ψυχωτικά επεισόδια και ψευδαισθήσεις έχουμε κυρίως όταν υπάρχει ένα μπλοκάρισμα των φυσιολογικών νευρολογικών διασυνδέσεων στο κροταφικό λοβό.
Οι νευροεπιστήμες και ιδιαίτερα η «δεκάδα του εγκεφάλου» του περασμένου αιώνα που ξεκίνησε από την Αμερική, έδωσαν αποτελέσματα ερευνών που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο.
Ο νευρικός άξονας είναι μια προέκταση του νευρικού κυττάρου που αρκετές φορές συμβαίνει να τραυματιστεί.
Σε κάθε φλεγμονή στον εγκέφαλο, ακολουθεί μια διαδικασία όπου συμμετέχουν τα λεγόμενα κύτταρα, μακροφάγα.
Η δευτερογενής εκφύλιση συμβαίνει κατά κύριο λόγο σε τραυματικές καταστάσεις στο εγκέφαλο και σε διάφορα κύτταρα, που αρχίζουν να εκφυλίζονται περίπου εικοσιτέσσερις ώρες μετά το τραύμα.
Στον εγκέφαλο είναι τα πάντα θέμα «ισορροπιών».
Είναι μια ανακάλυψη, που είναι πίσω εδώ και είκοσι ή και τριάντα χρόνια, που έγινε από τον Γερμανό καθηγητή Κόρν Χούμπερ, ο οποίος κατέγραψε στον εγκέφαλο περίπου ενάμιση δευτερόλεπτο, πριν από την εκτέλεση της πράξης, την σκέψη για την εκτέλεση της.
Τα αποθέματα της θυροξίνης που εντοπίζονται με αυξημένα αντισώματα έναντι της υπεροξειδάσης (αντι-TPO) είναι χαρακτηριστικά για την νόσο Hashimoto.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος