Η τροπική σπαστική παραπάρεση και το ανοσοποιητικό
Η τροπική σπαστική παραπάρεση ίσως είναι η μόνη σαφώς αποδεδειγμένη αυτοάνοσης αιτιολογίας, αλλά παρουσιαζόμενη ύστερα από μια ιογενή λοίμωξη απομυελυενωτική νόσος
Η τροπική σπαστική παραπάρεση ίσως είναι η μόνη σαφώς αποδεδειγμένη αυτοάνοσης αιτιολογίας, αλλά παρουσιαζόμενη ύστερα από μια ιογενή λοίμωξη απομυελυενωτική νόσος
Κοντά στις ακτές της Σκωτίας υπάρχουν τα νησιά Φερόες , που έγιναν αφορμή για έναν ιατρικό μύθο
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι όταν εμφανίζεται μια αυτοάνοση ασθένεια π.χ. ερυθηματώδης λύκος , σκλήρυνση κατά πλάκας, τόσο στον ίδιο ασθενή υπάρχουν ενδείξεις και άλλων αυτοάνοσων νοσηρών διαταραχών, αλλά και στο περιβάλλον του εμφανίζονται αυτοάνοσα νοσήματα με μεγαλύτερη συχνότητα παρά στον υγιή πληθυσμό
Μελετώντας τα ιστορικά ασθενών με αυτοάνοσα νοσήματα, όπως ερυθηματώδης λύκος , σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδής αρθρίτιδα κ.α. στη Βιονευρολογική διαπιστώνουμε πάντα ότι η «έκρηξη» των συμπτωμάτων της νόσου προκύπτει σχεδόν πάντα μετά από έντονο στρες, κόπωση ή λοιμώξεις
Είναι μια κατάσταση που μπορεί να εμφανιστεί κυρίως στις περιπτώσεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Έχουμε δει πολύ τακτικά μείωση της οπτικής οξύτητας στη Βιονευρολογική σε διαφόρων μορφών θηλίτιδες
Ένα από τα «ραγδαία» αναπτυσσόμενα σύνδρομα της τελευταίας εικοσαετίας είναι και αυτό του Sjogren, το οποίο χαρακτηρίζει το αυτοάνοσο νόσημα πολλές φορές όμως και με συμμετοχή από το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Στη Βιονευρολογική, σειρά ασθενών παραπονιούνται για ένα αίσθημα βάρους γενικά στα άκρα και στο σώμα και μια ακαμψία.
Το σύνδρομο Lhermitte ή αλλιώς σύμπτωμα της «καρέκλας του κουρέα» είναι κάτι που ελέγχουμε σε κάθε ασθενή εδώ στη Βιονευρολογική.
Οι νευροβιολογικές ασθένειες του εγκεφάλου όπως γνωρίζουμε από τη βιονευρολογική είναι κυρίως ένα παιχνίδι μορίων και ερεθισμών νευρικών κυττάρων.
Στη βιονευρολογική χρόνια τώρα παρατηρούμε μια ανάπλαση κυττάρων και συνάψεων στις διάφορες νευρολογικές αρρώστιες.
Οι νευρολογικές ασθένειες και ιδιαίτερα αυτές του εκφυλιστικού τύπου που βλέπουμε στη βιονευρολογική μέσω της σπουδής των ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων, δημιουργούνται λόγω κακής λειτουργίας κυρίως των ενδονευρώνων.
Τα απομυελινωτικά νοσήματα και κυρίως η σκλήρυνση κατά πλάκας, είναι αγνώστου ακριβούς αιτιολογίας.
Από τις παρατηρήσεις που έχουμε κάνει στην Βιονευρολογική, μια παθολογική εμφάνιση του χασμουρητού από μια έως τέσσερις φορές ανά λεπτό παρατηρούμε τακτικά σε νευρολογικές καταστάσεις.
Στην Βιονευρολογική, η ύπαρξη του rituximab είναι γνωστή περισσότερο από δυο δεκάδες ετών στην χρήση σε ότι αφορά κακοήθη νοσήματα και καρκίνο του αίματος.
Κυρίως σε ψυχιατρικούς ασθενείς, αλλά και σε αυτούς που πάσχουν από χρόνιες νευροφυσιολογικές παθήσεις π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, πάρκινσον κ.τ.λ., έχουμε δει τακτικά εδώ στην Βιονευρολογική το φαινόμενο, το ήδη γνωστό, της μετάδοσης των συναισθημάτων.
Όπως έχει δείξει η καταμέτρηση που έχουμε κάνει στην Βιονευρολογική, η προϊούσα πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια είναι μάλλον ένα επιφαινόμενο νευρολογικών νοσημάτων.
Τα ακουστικά προκλητά δυναμικά είναι κύματα που καταγράφουμε μετά από έναν ακουστικό ερεθισμό από το «ακουστικό» κέντρο του εγκεφάλου.
Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό το λαμβάνεται μετά από οσφυονωτιαία παρακέντηση στο σπονδυλικό σωλήνα, σε μέρη που δεν υπάρχει κίνδυνος τρώσης του νωτιαίου μυελού και κυρίως γίνονται βακτηριολογικές και βιοχημικές αναλύσεις προκειμένου να πιστοποιηθεί η ύπαρξη κάποιου κυτταρικού όγκου, φυμώματος, βακτηριδιακής λοίμωξης.
Τα οπτικά προκλητά δυναμικά προκύπτουν μετά από έναν ερεθισμό του οφθαλμού και σύγχρονη καταγραφή των δυναμικών από το οπτικό ινιακό κέντρο, έτσι ώστε να μπορούμε να ελέγξουμε, να συγκρίνουμε με φυσιολογικά κύματα αυτά τα επάρματα που καταγράφονται και να βγάλουμε το συμπέρασμα αν έχουμε διαταραχές τύπου σκλήρυνσης κατά πλάκας, οπτικής μυελίτιδας ή άλλες διαταραχές της οπτικής οδού.