Υπάρχει μοντέρνα θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας;
Σε όλο τον κόσμο τα τελευταία σαράντα χρόνια, το αγαπημένο νευρολογικό μοντέλο ήταν για τη σκλήρυνση κατά πλάκας
Σε όλο τον κόσμο τα τελευταία σαράντα χρόνια, το αγαπημένο νευρολογικό μοντέλο ήταν για τη σκλήρυνση κατά πλάκας
Ο θεραπευτικός στόχος κάθε γιατρού πρέπει να είναι, όσον αφορά τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας, η πλήρης διακοπή της
Τουλάχιστον από τη δική μας πείρα στη Βιονευρολογική και με τους εκατοντάδες ασθενείς που περιθάλπουμε κάθε μέρα, είναι ξεκάθαρο για εμάς ότι η ελπίδα δεν πεθαίνει ποτέ
Η μονοσυμπτωματική κλινική εικόνα της σκλήρυνσης κατά πλάκας από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική είναι κάτι αρκετά συνηθισμένο για αυτή την αρρώστια
Νευρολογικά η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια «κορεσμένη», σε ότι αφορά τη φαρμακευτική αγωγή, περιοχή
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια γνωστή νευρολογική κλινική εικόνα με χαρακτηριστικά συμπτώματα τόσο κινητικά όσο και νευροαισθητηριακά
Συνήθως σε μερικές περιπτώσεις, όπου ήδη λόγω τη σκλήρυνσης κατά πλάκας ή άλλης αιτίας υπάρχει κάποια πίεση του μυελού στον αυχένα, πάρα πολλοί γιατροί και κυρίως χειρουργοί σκέφτονται ότι μια επέμβαση στην εν λόγω περιοχή θα μπορούσε να ελαφρύνει την κλινική εικόνα και κυρίως τις παραισθησίες, δυσαισθησίες και τις αδυναμίες των άκρων που υπάρχουν
Μια έρευνα που έχει γίνει στη σκλήρυνση κατά πλάκας, πιστοποιεί αυτό που ήδη ήταν γνωστό εδώ και πολλά χρόνια˙ ότι ο αριθμός των ασθενών που εμφανίζουν σκλήρυνση κατά πλάκας και είχαν άσχημη παιδική ηλικία είναι δυο φορές πιο τακτικός από αυτούς που δεν είχαν ανάλογο παρελθόν
Υπάρχει ένας πάρα πολύ «κακός» συνδυασμός στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, όταν αυτή «συνοδεύεται» και από μια στένωση του αυλού του αυχενικού σωλήνα
Τα σημείο Λερμίτ είναι ένα δείγμα κινητικής ευελιξίας και «ευεξίας» της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
Πολλές φορές, ορισμένοι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας αναγκάζονται να υποστούν χειρουργικές επεμβάσεις στην περιοχή του αυχένα, όπου γίνεται μια ανάλογη μεταμόσχευση οστών, κυρίως από την περιοχή της λεκάνης στο εν λόγω τμήμα
Στα αυτοάνοσα νοσήματα πάντοτε υπάρχει μια μεγάλη δυσκολία στο να καταλάβει κανείς πότε έρχεται η «έκρηξη» τους
Αυτό μπορεί να παρουσιαστεί, όπως έχουμε δει τακτικά στη Βιονευρολογική, ή και σαν μοναδικό σύμπτωμα ή ακόμη και αρχικό σύμπτωμα μιας σκλήρυνσης κατά πλάκας
Ορισμός ή πιθανότητα; Περίπου το 10% με 20% των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας έχει ασθενείς με την ίδια πάθηση στο περιβάλλον του σε ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό από ότι σε άλλες ομάδες πληθυσμού
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι σε διάφορες θέσεις και πολύ διαφορετική από ασθενή σε ασθενή, σχετικά με τις απομυελινώσεις που την προκαλούν
Από ότι έχουν δείξει οι έρευνες πανευρωπαϊκά, ακόμη και από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, εφόσον η θεραπεία είναι τακτική και εφόσον η παρακολούθηση γίνεται σε συντεταγμένη πορεία, πάνω από τα 2/3 των ανθρώπων τουλάχιστον με σκλήρυνση κατά πλάκας παρουσιάζουν μια διαρκής βελτιωμένη κατάσταση πάνω από είκοσι χρόνια
Στη Βιονευρολογική, στα είκοσι χρόνια περίπου λειτουργίας και με τους χιλιάδες ασθενείς με διάφορα απομυελυνωτικά σύνδρομα, είχαμε πάντοτε την απορία κατά πόσο η έκφραση σκλήρυνση κατά πλάκας αποτελεί μια κλινική οντότητα ή περισσότερο ένα «φιλολογικό» τίτλο για μια ασθένεια
Πραγματικά ο τίτλος εκφράζει μια κλινική απορία που έχουν πάρα πολλοί γιατροί, που ασχολούνται με αυτό το θέμα, εδώ και πολλά χρόνια
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική την προοδευτική διαταραχή των ολιγοδενδριτικών κυττάρων, η οποία μαζί με την απώλεια της μυελίνης είναι ο βασικός λόγος της κλινικής ανάπτυξης μια σκλήρυνσης κατά πλάκας
Από όσο γνωρίζουμε στη Βιονευρολογική, το περιφερικό νευρικό σύστημα, που εξελίσσεται μετά την έξοδο των νεύρων από τον εγκέφαλο και από το νωτιαίο μυελό προς τους μυς του προσώπου ή των άκρων, είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά ηλεκτρικών μυών με στόχο τους διάφορους μυς