Τα συμπτώματα των σπασμών
Οι σπασμοί παρουσιάζουν διάφορα συμπτώματα, αλλά το κύριο χαρακτηριστικό που έχουν είναι η απότομη σύσφιξη των μυών μετά τη χαλάρωση τους και η «αναπαραγωγή» τους ή όχι
Οι σπασμοί παρουσιάζουν διάφορα συμπτώματα, αλλά το κύριο χαρακτηριστικό που έχουν είναι η απότομη σύσφιξη των μυών μετά τη χαλάρωση τους και η «αναπαραγωγή» τους ή όχι
Υπάρχει μια σειρά από ασθένειες, κυρίως νευρολογικού τύπου, οι οποίες είναι αρκετές και εκδηλώνονται με «γρυλίσματα» ή πολλές φορές έντονο φύσημα
Αυτό που ακούμε στη Βιονευρολογική από πολλούς ασθενείς και είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι ότι «άφρισε» το στόμα του από το κακό του
Οι σπασμοί είναι έντονες και μη ελεγχόμενες αναταράξεις τμημάτων ή ολόκληρου του σώματος
Σε καταστάσεις υψηλής φωτοευαισθησίας, κυρίως σε άτομα τα οποία έχουν φωτοφοβία ή παρόμοιες ενοχλήσεις, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, προηγούνται του βλεφαρόσπασμου και των συσπάσεων των μυών, έντονες οφθαλμικές κινήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις
Γενικά ο βλεφαρόσπασμος από τη μια ή τις δυο μεριές, όπως συνήθως παρουσιάζεται, είναι ένα αποτέλεσμα μιας «καλοήθης» δυσλειτουργίας σχηματισμού του εγκεφάλου, που προκαλεί τη σύσπαση των μυών των βλεφάρων
Εκείνο που εντυπωσιάζει σε ένα βλεφαρόσπασμο, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, είναι η υπέρμετρη τάση σύσπασης των βλεφάρων και κυρίως αυτό γίνεται χωρίς να υπάρχει εξωτερικός ερεθισμός και κατά τη διάρκεια της ασθένειας αυξάνεται συνεχώς και μπορεί να διαρκέσει από λεπτά έως ώρες
Είναι οι πιο τακτικά παρατηρούμενοι σπασμοί από ότι έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, γενικά
Πρόκειται για μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση, πολλές φορές αδικαιολόγητη, όπου έχουμε μια έντονα αυξημένη υψηλή πίεση στον οισοφάγο που δημιουργεί διαταραχή στις συσπάσεις του και ιδιαίτερα μετά από την περίπτωση κατάποσης, φέρνει τακτικά το αίσθημα του πνιγμού
Όπως αναφέρει και η λέξη, οι συγκινησίες είναι κινήσεις των μυών, οι οποίες γίνονται παράλληλα με κινήσεις άλλων μυών
Το κακόηθες νευροληπτικό σύνδρομο είναι μια κλινική εικόνα που παρουσιάζεται μεν σπάνια στην καθημερινότητα, αποτελεί όμως για τους ψυχιάτρους έναν από τους μεγαλύτερους φόβους