Σκλήρυνση κατά πλάκας και τραύματα της σπονδυλικής στήλης
Τα ήδη υπάρχοντα συμπλέγματα των διάφορων συμπτωμάτων της νόσου της σκλήρυνσης κατά πλάκας επιβαρύνονται από τα μετατραυματικά σύνδρομα.
Τα ήδη υπάρχοντα συμπλέγματα των διάφορων συμπτωμάτων της νόσου της σκλήρυνσης κατά πλάκας επιβαρύνονται από τα μετατραυματικά σύνδρομα.
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, στα τραύματα σπονδυλικής στήλης τακτικά εμφανίζονται στυτικές διαταραχές, ποικίλης εντάσεως
Στη Βιονευρολογική στους τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης έχουμε παρατηρήσει ότι ουσιαστικό ρόλο, τουλάχιστον για τις στυτικές δυσλειτουργίες, παίζει ο τόπος και η έκταση του τραύματος
Πρόκειται για ιδιόμορφα τραύματα που έχουν πολυπαραγοντικό χαρακτήρα και απαιτούν ανάλογη προσέγγιση
Σύμφωνα με τις έρευνες στη Βιονευρολογική και τις διάφορες εξετάσεις σε ασθενείς με στυτική δυσλειτουργία, αυτή κατά κύριο λόγο προέρχεται σε ένα μεγάλο ποσοστό από τη λειτουργία του εγκεφάλου και τη λειτουργία του εγκεφάλου με το νωτιαίο μυελό καθώς επίσης και από τα αντανακλαστικά των γεννητικών οργάνων
Πρόκειται για ένα οξύτατο ιατρικό πρόβλημα όπου κανείς «παλεύει» με το μεγάλο ερώτημα μιας επικίνδυνης εγχείρισης σε ένα τόσο ευαίσθητο σημείο ή όχι
Μιλάμε για σταθερές τραυματικές απόρροιες όταν η κινητικότητα της τραυματισθείσας μοίρας δεν προκαλεί νευρολογικά συμπτώματα όπως παραμορφώσεις ή πόνο κατά την κίνηση
Πρόκειται για ατέλειες της σπονδυλικής στήλης που στη Βιονευρολογική τις εντοπίζουμε τακτικά σαν τυχαία ευρήματα.
Όταν υπάρχει η υπόνοια για αγγειακές διαταραχές της σπονδυλικής στήλης τότε καταφεύγουμε τακτικά στην εξέταση της μυελογραφίας.
Σε διαταραχές της σπονδυλικής στήλης βλέπουμε στη βιονευρολογική τακτικά συνωδά συμπτώματα της λειτουργίας αφόδευσης και ούρησης.
Μια από τις τακτικότερες αιτίες ασθενών προέλευσης στη βιονευρολογική είναι οι μεικτές βλάβες της σπονδυλικής στήλης.
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική, σαν «τυχαία» ευρήματα, αρκετές περιπτώσεις καταγμάτων των σπονδύλων, που παραμένουν κλινικά σιωπηλά.
Η διαδικασία εγκατάστασης μιας προοδευτικής παραπάρεσης σε ασθενείς με βλάβες της σπονδυλικής στήλης είναι ένα σύμπτωμα που αντιμετωπίζουμε τακτικά στη Βιονευρολογική.
Σχεδόν κατά κανόνα, όπως έχουμε δει στην Βιονευρολογική, οι συγγενείς ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, οποιαδήποτε μορφή και αν έχουν, πάντα συμβαδίζουν με μια νευρολογική συμπτωματολογία.
Πολλές φορές στην Βιονευρολογική, φαινομενικά ελαφρά και απλά νοσήματα π.χ. αυχενικό σύνδρομο, παρουσιάζουν ταυτόχρονα έντονες διαταραχές κινητικού, αισθητικού ή και αισθητηριακού χαρακτήρα.
Μια σπονδυλολίσθηση, η αστάθεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, αρκετά συχνά και μάλιστα ύστερα από σύντομη σκέψη, οδηγεί σε χειρουργικά διορθωτικά μέτρα, κυρίως δε σε οστεοσυνθέσεις.
Η άνω αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνει τους σπονδύλους Α1-Α4 και έχει ιδιαίτερη σημασία σε περιπτώσεις τραυματισμού, διότι από το τμήμα αυτού ξεκινάει το λεγόμενο αυχενικό πλέγμα.
Πολλές φορές τα τραύματα της σπονδυλικής στήλης είναι επιπόλαια παρόλη τη σοβαρότητα που μπορεί να έχουν.
Το βραχιόνιο πλέγμα είναι το δεμάτι των νεύρων που βγαίνει από τις ρίγες των τμημάτων της αυχενικής μοίρας Α5– Α8.
Ο νωτιαίος μυελός είναι το μαλακό μόριο του κεντρικού νευρικού συστήματος που βρίσκεται εντός του σπονδυλικού σωλήνα∙ οι τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης έχουν αντίκτυπο εκεί.