Το βιολογικό υπόβαθρο της συνείδησης
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες πολλά ινστιτούτα νευροφυσιολογίας αλλά και γενικών νευροεπιστημών ανά τον κόσμο ασχολούνται με την έδρα της συνείδησης.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες πολλά ινστιτούτα νευροφυσιολογίας αλλά και γενικών νευροεπιστημών ανά τον κόσμο ασχολούνται με την έδρα της συνείδησης.
Όπως έχουν δείξει οι τελευταίες έρευνες, το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελεί ένα ιδιαίτερα σπουδαίο νευροφυσιολογικό «εργαλείο» για τη μελέτη της συνείδησης
Πλέον με τη βελτιωμένη μέθοδο της μαγνητικής τομογραφίας είναι δυνατόν να γίνει μία συγκεκριμένη και εμπεριστατωμένη έρευνα σε ότι αφορά συνειδησιακές καταστάσεις.
Όταν αναφέρουμε τον όρο «κοινωνικός εγκέφαλος» εννοούμε εκείνη τη λειτουργία που με βάση την προσοχή συντονίζει το άτομο σε ότι αφορά κινήσεις άλλων, δικές του, παράλληλα με την κριτική του ικανότητα καθώς επίσης και τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει τα λάθη του.
Οι μακροχρόνιες έρευνες στον τομέα της επιληψίας έδειξαν ότι οι ρυθμιστές κυριολεκτικά της καθημερινότητας της ζωής μας είναι μικρά, στοιχειώδη τμήματα του μορίου τα οποία λέγονται ιόντα˙ είναι ουσιαστικά τμήματα ηλεκτρικού φορτίου που το μεταφέρουν από το ένα μέρος στο άλλο, παράγοντας έτσι ηλεκτρικό ρεύμα.
Τα εγκεφαλικά τραύματα ή κρανιοκακώσεις αποτελούν μία καθημερινότητα στην κλινική ρουτίνα, ιδιαίτερα του νοσοκομείου.
Οι συγγενείς των ασθενών με τη νόσο του πάρκινσον και κυρίως με ατροφία πολλαπλών συστημάτων, αυτό που παρατηρούν πρωτίστως είναι μία γενικευμένη βραδύτητα κινήσεων καθώς επίσης και μία ελαττωμένη εκφραστικότητα του προσώπου η οποία παράλληλα συνοδεύεται από μία αδυναμία σκέψης.
Η μεμβράνη του νευρικού κυττάρου αποτελεί το βασικό σημείο αναφοράς για τη συμπεριφορά των διάφορων νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Όπως σε κάθε περίπτωση διαταραχής συμπεριφοράς, έτσι και στο ναρκισσισμό υπάρχει σαφή απόκλιση της ερωτικής διάθεσης.
Ψυχίατροι, ψυχολόγοι, «ψυχομέτρες», ψυχαναλυτές αλλά και νευροβιολόγοι τελευταία αναλύουν με προσοχή και ιδιαίτερη επιμονή τι κρύβεται πίσω από κοινωνικές συμπεριφορές όπως επιδίωξη καριέρας άνευ όρων, πράξεις αυτοκτονίας, ακόμα και η μανία των selfies.
Το γνωστικό άγχος προκύπτει όταν οι γνώσεις μας δεν εναρμονίζονται με τη συμπεριφορά μας.
Σήμερα η κοινωνία έχει διαμορφωθεί μ’ έναν τέτοιον τρόπο που δημιουργεί πληθώρα «προστακτικών» συμπεριφοράς, που όταν ακολουθούνται κατά γράμμα μεγαλώνουν την παθολογική κατάσταση του νάρκισσου.
Ο νάρκισσος αναζητάει διαρκώς μία αυθεντικότητα που είναι και το μόνο πρόβλημά του˙ πρόκειται για μία ειδική στρατηγική, όπου το «εγώ» υποτάσσεται σε μία διαδικασία συνεχούς επιβεβαίωσης.
Η σημερινή κοινωνία πάσχει συνεχώς από ένα έλλειμμα ικανοποίησης.
Η σχέση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα με το υπόβαθρο ενός λανθάνοντα ή υποθαλπόμενου ναρκισσισμού έχει πλέον διευκρινιστεί επιστημονικά˙ ένας ναρκισσισμός με σαφή στοιχεία εθισμού σε ότι αφορά επανάληψη και ένταση της πράξης.
Στο νεανικό ναρκισσισμό υπάρχει μία συνεχής σύγκρουση του άγχους της αυθεντικότητας με διάφορες φοβίες.
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Το κυριότερο πρόβλημα των νευροεπιστημών στις αγγλοσαξονικές χώρες είναι τα τελευταία χρόνια αυτό τουAlzheimer.
Η σεροτονίνη, μία ουσία νευροδιαβιβαστής, φαίνεται ότι προσφέρει κάποια βοήθεια στις περιπτώσεις «επιληπτικού» θυμού, συνδεδεμένες με πράξεις βίας.
Όταν υπάρχουν άτομα που κυρίως στην εφηβεία παρουσιάζουν εκρήξεις, κατά την κοινή λογική αναίτιου θυμού με τάσεις βίας, τότε κλινικά βασικό στοιχείο που πρέπει να μας τραβήξει την προσοχή και εκεί να εστιασθεί κάθε βοήθεια είναι εάν αυτά τα άτομα έχουν ήδη δημιουργήσει μία επιθετική συμπεριφορά.