«Συναισθηματικός» και «σωματικός» πόνος
Στον εγκέφαλό μας υπάρχει ένα όριο το οποίο όταν o πόνος το υπερβεί πλέον ο χαρακτήρας του καταγράφεται με διαφορετικούς τρόπους.
Στον εγκέφαλό μας υπάρχει ένα όριο το οποίο όταν o πόνος το υπερβεί πλέον ο χαρακτήρας του καταγράφεται με διαφορετικούς τρόπους.
Το υπαρξιακό άγχος εκδηλώνεται σε κάθε άνθρωπο ιδιαίτερα όταν εμφανιστεί η «ιδέα» του θανάτου.
Ο «πόνος της ψυχής» αποτελεί μια κοινή έκφραση στην καθημερινή ζωή και αναφέρεται στο συναισθηματικό πόνο που αισθάνεται το άτομο από κάποιο θλιβερό γεγονός της ζωής του.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, το καλύτερο φάρμακο εναντίον κάθε μορφής σωματικού ή συναισθηματικού πόνου είναι η επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους και καταστάσεις.
Ας φανταστούμε ότι κάποιος καλός μας φίλος έχει ένα πρόβλημα με το συναισθηματικό του δεσμό ο οποίος ξαφνικά διακόπηκε.
Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε το άτομο να έχει απόλυτη ανάγκη την αλληλεγγύη και τη συμμετοχή ενός συνανθρώπου στο πόνο του.
Σε περιπτώσεις έντονου πόνου χρησιμοποιούμε την έκφραση «φεύγει»η ψυχή.
Κλινικές και νευροφυσιολογικές εξετάσεις των τελευταίων ετών έχουν δείξει πως οι διαταραχές επικοινωνίας του συναισθηματικού κέντρου του εγκεφάλου με άλλους εγκεφαλικούς σχηματισμούς σε κατάσταση κώματος μπορούν να ελεγχθούν, γιατί είναι συνεχείς