Ο πρώτος βαθμός του απλού συνδρόμου του Rett
Πρόκειται για την απλή μορφή, που πολύ τακτικά συναντάμε και εδώ στη Βιονευρολογική, όπου έχουμε ένα συνδυασμό φωνητικών και κινητικών τικς, τα οποία επαναλαμβάνονται με κάποιο ρυθμό
Πρόκειται για την απλή μορφή, που πολύ τακτικά συναντάμε και εδώ στη Βιονευρολογική, όπου έχουμε ένα συνδυασμό φωνητικών και κινητικών τικς, τα οποία επαναλαμβάνονται με κάποιο ρυθμό
Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις, οι οποίες είναι άξιες αναφοράς, σχετικά με αυτό το θέμα
Τα τελευταία σαράντα χρόνια, από διάφορες κλινικές του κόσμου, περίπου κάθε μήνα, είχαμε και μια ανακοίνωση για καινούργια θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Ο εγκέφαλος έχει μια «πλαστικότητα» που του δίνει τη δυνατότητα να προσαρμόζει τη λειτουργία του, ανάλογα με τα συναισθήματα που του προκαλούν τα εξωτερικά ή εσωτερικά συναισθήματα που δέχεται
Τα τελευταία χρόνια η τεχνολογία έφερε μια ακόμη μικρή «επανάσταση» στη θεραπεία και διάγνωση των νευροψυχιατρικών παθήσεων
Σε ότι αφορά τη θεραπεία της σπαστικότητας, τουλάχιστον από εδώ από τις γνώσεις της Βιονευρολογικής, είναι ότι σε ένα μεγάλο μέρος, περίπου στο 50%, πρέπει να χρησιμοποιείται ένα «μείγμα» ασκήσεων μαζί με κάποια φάρμακα και ιδιαίτερα συντονισμένη φυσικοθεραπεία
Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό σύνδρομο που παρουσιάζεται σε διαταραχές του ενός ημισφαιρίου της παρεγκεφαλίδας και μάλιστα, όπως διαπιστώνουμε και στη Βιονευρολογική, σε αυτή την περίπτωση υπάρχει «ομοφωνία» της πλευράς της βλάβης και των συμπτωμάτων
Υπάρχει μια «υποομάδα» με επιληπτικές κρίσεις, επιθετικότητα, η οποία παρουσιάζει ταυτόχρονα στις απεικονιστικές μεθόδους και στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις μια διαταραχή της αμυγδαλής, ύστερα από ένα ιστορικό λοίμωξης.
Μια προηγμένη εγκεφαλική λειτουργία που βρίσκεται στην αριστερή νήσο του εγκεφάλου, δηλαδή σε μια περιοχή της φαιάς ουσίας που είναι στην αύλακα του κροταφικού λοβού, συγκρίνει και συντονίζει τους όγκους των διαφόρων οργάνων του σώματος σε σχέση με τα αρνητικά συναισθήματα.
Στην Βιονευρολογική, παρακολουθώντας τη διεθνή βιβλιογραφία και εξετάζοντας τους εδώ ασθενείς, διαπιστώσαμε ότι η απόδοση του λόγου δε γίνεται με ενιαία λειτουργία ενός κέντρου, αλλά χρειάζεται συντονισμένη νευρωνική δραστηριότητα ακόμη και εντός του ιδίου του κέντρου.