Οι συγγενείς των ασθενών με τη νόσο του πάρκινσον και κυρίως με ατροφία πολλαπλών συστημάτων, αυτό που παρατηρούν πρωτίστως είναι μία γενικευμένη βραδύτητα κινήσεων καθώς επίσης και μία ελαττωμένη εκφραστικότητα του προσώπου η οποία παράλληλα συνοδεύεται από μία αδυναμία σκέψης.
Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις παρκινσονικών διαταραχών που αρχίζουν όπως η νόσος του πάρκινσον αλλά με την πάροδο του χρόνου έρχονται εξελίξεις οι οποίες τις διαφοροποιούν απ’ αυτή την αρρώστια.
Ασθενείς με παρκινσονικές διαταραχές αυτού του τύπου παρουσιάζουν σαν πρώτο σύμπτωμα μία αστάθεια στη βάδιση ταυτόχρονα με αίσθημα ζάλης, «θολούρας» κυρίως κατά την απότομη ορθόσταση.
Πρόκειται για μία νόσο η οποία τα τελευταία χρόνια έχει ερευνηθεί και συνοδεύει παρκινσονικές διαταραχές και ταυτόχρονα επιληπτικές κρίσεις.
Υπάρχει μία συγκεκριμένη τυπική συμπτωματολογία που κυρίως την συναντάμε στην ατροφία πολλαπλών συμπτωμάτων και χαρακτηρίζεται από διαταραχές συντονισμού της κίνησης των οφθαλμών (νυσταγμός) με ταυτόχρονη αμιμία, δηλαδή προσωπείο «μάσκα» όπως παρατηρείται στη νόσο του πάρκινσον, δυστονικά συμπτώματα και τυχόν επιληπτικές κρίσεις.
Ένα απλό διαγνωστικό τεστ το οποίο πάρα πολλές φορές βοηθάει στο να πιστοποιήσουμε μία αμιγώς παρκινσονική διαταραχή από την πιθανή διάγνωση της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι όταν ο ασθενής δέχεται την εντολή να περπατήσει πάνω σε μία γραμμή με τέτοιον τρόπο ώστε να μη διαταραχθεί η ισορροπία του.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα «δυστονικά» σύνδρομα πρέπει να εξετάζονται αυτόνομα, διότι έχουν πάρα πολύ μεγάλη ποικιλομορφία και παρουσιάζονται σε διάφορα νοσήματα αν και κατά κύριο λόγο αποτελούν χαρακτηριστικό της νόσου του πάρκινσον ή των άτυπων συμπτωμάτων του.
Κατά κύριο λόγο, τα συμπτώματα που κυριαρχούν στην ατροφία πολλαπλών συστημάτων είναι μία γενική σπασμωδικότητα με αδυναμία εύκολης κίνησης και ο ταυτόχρονος τρόμος των χεριών, μερικές φορές και των ποδιών.
Η ατροφία των πολλαπλών συστημάτων σαν ένα παρακλάδι της συμπτωματολογίας του πάρκινσον έγινε εμφανής τα τελευταία χρόνια για δύο κυρίως λόγους.
Σε πολλούς ασθενείς όπου υπάρχει η λάθος προσέγγιση της διάγνωσης συνδρόμου πάρκινσον εμφανίζονται δυστονικά συμπτώματα τα οποία παράλληλα συνυπάρχουν με μικρές ή μεγάλες επιληπτικές κρίσεις.
Μεταξύ των άτυπων μορφών πάρκινσον είναι και η ατροφία πολλαπλών συστημάτων, η οποία εν μέρει εμφανίζει μία παρκινσονική συμπτωματολογία σε αρκετά σημεία, χωρίς όμως να είναι τυπικό πάρκινσον.
Ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα σε περίπλοκες μορφές της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι ο συνδυασμός του τρόμου με ταυτόχρονες παρατηρήσεις μυοκλονιών και μερικές φορές με συνοδεία επιληπτικών κρίσεων.
Το κορυφαίο σύμπτωμα της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι η αδυναμία συντονισμού της αρτηριακής πίεσης λόγω της βλάβης του νευροφυτικού συστήματος το οποίο στις αλλαγές της θέσης του σώματος ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση.
Ένα χαρακτηριστικό κύριο σύμπτωμα της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι η συχνότητα της ούρησης και μάλιστα της επιτακτικής μορφής της.
Υπάρχουν πάρα πολλές κλινικές εικόνες όπου υπάρχει προσβολή εκείνης της περιοχής του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για το σύνδρομο του πάρκινσον.
Όσον αφορά τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων μέχρι σήμερα ο εντοπισμός τους, η διαγνωστική τους κατανόηση και ο διαχωρισμός τους σε θεραπευτικές ομάδες αποτελούν μεγάλο πρόβλημα ώστε να εφαρμοστεί αναλογική τυπολογική θεραπεία.
Τα κύτταρα του εγκεφάλου και κυρίως ορισμένων περιοχών αυτού, όπως είναι του ιππόκαμπου, της αμυγδαλής και του κροταφικού λοβού, είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να διαθέτουν συγκεκριμένα όρια αντοχής σε ότι αφορά την «απόδοσή» τους.
Οι επιληπτικές κρίσεις συνοδεύονται με διαφορετική συμπτωματολογία κάθε φορά.
Σε προχωρημένες ηλικίες και όταν υπάρχουν μεταβολικά νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης συναντάμε πολύ τακτικά στην περιοχή του θαλάμου σοβαρά κλινικά συμπτώματα.
To μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει ο νάρκισσος είναι η σχέση με το σώμα του.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος