Ομοιόσταση: «αναγκαία κατάσταση»
Η ομοιόσταση αποτελεί μία αναγκαία κατάσταση του οργανισμού ή ακόμη κάποιου κυττάρου του οργανισμού ή και ολόκληρου οργάνου πάλι του σώματος ή και άλλων υποδεέστερων τμημάτων όπως είναι το άτομο.
Η ομοιόσταση αποτελεί μία αναγκαία κατάσταση του οργανισμού ή ακόμη κάποιου κυττάρου του οργανισμού ή και ολόκληρου οργάνου πάλι του σώματος ή και άλλων υποδεέστερων τμημάτων όπως είναι το άτομο.
Οι ενδοκρινείς αδένες επηρεάζουν κατευθείαν τον εγκέφαλο διότι το προϊόν τους, οι ανάλογες ορμόνες δηλαδή, «εκβάλλει» στο αίμα και από εκεί μέσω του αίματος και μέσω «περάσματος» από τον αιματικό φραγμό στον εγκέφαλο και συγκεκριμένα στον υποθάλαμο και στην υπόφυση, όπου και διευθύνεται η όλη διαδικασία της ενδοκρινικής παραγωγής.
Το σύνδρομο πάρκινσον προκύπτει κατά κύριο λόγο τις περισσότερες φορές μετά από μία κακή συνεννόηση διαδικασίας ομοιοστατικού χαρακτήρα μεταξύ ενδοκρινών αδένων, όπου κι αν βρίσκονται αυτοί στο σώμα, και του νευρικού συστήματος.
Η ύπαρξη μίας υπερευερεθιστότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι αδιαμφισβήτητα και ένα γεγονός γενετικής προέλευσης.
Το μεταιχμιακό σύστημα στον εγκέφαλο είναι αυτό που συνδέει ουσιαστικά το νωτιαίο μυελό με τον ανώτερο εγκέφαλο και είναι ουσιώδες για τη ρύθμιση του ύπνου, ιδιαίτερα για το στάδιο REM˙ πρόκειται για εκείνο το στάδιο που χαρακτηρίζεται στάδιο των ονείρων.
H υπερευερεθιστότητα, κορτιζόλη και το στάδιο REM είναι ουσιαστικές έννοιες σε ότι αφορά την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, πάρκινσον αλλά κυρίως διαταραχών του ύπνου.
Μακροχρόνιες έρευνες, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, έχουν δείξει με τα αποτελέσματά τους ότι υπάρχει μία σειρά νοσημάτων, όπως είναι το πάρκινσον, οι επιληπτικές κρίσεις αλλά κυρίως η κατάθλιψη, που έχουν έναν σημαντικό «προπομπό».
Ήδη από την εποχή της αρχαιότητας (3ος αιώνας π.Χ.), ο μεγάλος Έλληνας γιατρός Ιπποκράτης είχε αναφέρει τις συνέπειες της μελαγχολίας σε ότι αφορά τις διαταραχές του θεού του ύπνου, Μορφέα.
Σήμερα υφίσταται ένα δίπολο το οποίο αναγνωρίζεται πάρα πολύ τακτικά από τους γιατρούς που ασχολούνται με τα νευροψυχιατρικά δρώμενα και τις ασθένειες.
Η διαταραχή του ύπνου συνήθως βασίζεται στην έλλειψη ή στον «κακό» μεταβολισμό κάποιων από τους πολλούς νευροδιαβιβαστές ή συνδυασμό αυτών στον εγκέφαλο.
Μία πολύ ουσιώδης έρευνα ήρθε τον τελευταίο καιρό πάλι από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ όπου διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες, ιδιαίτερα κάτω των 35 ετών, έχουν περισσότερο άγχος σε σχέση με τους άνδρες.
Το άγχος, κυρίως στις γυναίκες και μάλιστα σε ηλικίες κάτω των 35 ετών, είναι πολύ επικίνδυνο για τις διαταραχές της αρτηριακής πίεσης, ιδιαίτερα κατά την έμμηνο ρύση, και όταν οι νεαρές γυναίκες καπνίζουν και λαμβάνουν αντισυλληπτικά φάρμακα σε συνδυασμό μ’ αυτό εμφανίζονται εγκεφαλικά επεισόδια.
Από τις κύριες διαταραχές του πάρκινσον, περισσότερο του άτυπου πάρκινσον και γενικά του παρκινσονισμού, είναι οι συσπάσεις στον αυχένα προς τη μία ή την άλλη μεριά.
Σε προχωρημένες ηλικίες τακτικά το πάρκινσον, η επιληψία και ο ύπνος συναντώνται στη συμπτωματολογία και επηρεάζεται πάρα πολύ το ένα με το άλλο.
Η αποκατάσταση του ύπνου είναι κάτι απολύτως απαραίτητο σε όλες τις μορφές των νευροψυχιατρικών διαταραχών όπου κυριαρχεί η αϋπνία ή ο κακός ύπνος.
Ένας ελαφρύς τρόμος που μπορεί να παρουσιαστεί με ρυθμικό τρόπο και στα δύο χέρια και αυτό αποτελεί την τυπική εικόνα του τρόμου στο πάρκινσον μπορεί να εναλλάσσεται με άρρυθμες «εκτινάξεις» των δαχτύλων ή των μυών οι οποίες ονομάζονται και μυοκλονίες.
Ουσιαστικά αυτό που ενοχλεί αυτόν που έχει κάποια κινητική διαταραχή είναι η ίδια η διαταραχή και όχι τόσο η αρρώστια που την προκαλεί.
Οι σεξουαλικές διαταραχές εμφανίζονται πάρα πολύ τακτικά στο άτυπο κυρίως πάρκινσον και όχι στο τυπικό.
Η απάθεια του προσώπου η οποία κατά κύριο λόγο συνοδεύεται και με διαταραχές της ομιλίας κατά την οποία η γλώσσα ή «ρολάρει» ή έχει πολύ άσχημη άρθρωση μέχρι και σημείο να υπάρχει πλήρης ανεπάρκεια λόγου, είναι από τα χαρακτηριστικά των παρκινσονικών διαταραχών.
Μεγάλη ποικιλία κλινικών εικόνων που αφορά συσπάσεις των μυών στην περιοχή του αυχένα και της ράχης εμφανίζεται στο άτυπο πάρκινσον.