Δυσλεξία και εγκεφαλική δυσλειτουργία
Ασφαλώς η δυσλεξία δεν είναι μια «επικίνδυνη» εγκεφαλική δυσλειτουργία
Ασφαλώς η δυσλεξία δεν είναι μια «επικίνδυνη» εγκεφαλική δυσλειτουργία
Πολύ τακτικά, από τα παιχνίδια που παίζει η ιατρική συμπτωματολογία είναι και το τρίπτυχο εγκεφαλική δυσλειτουργία μαζί με δυσλειτουργία του θυρεοειδούς και διαταραχή της αναπνοής
Έχουμε αντιμετωπίσει αρκετές φορές, ιδίως σε αποφρακτικά πνευμονικά νοσήματα εδώ στη Βιονευρολογική, διαταραχή της συνείδησης μέχρι και συγκοπή, ύστερα από έντονο παροξυσμικό βήχα
Στις χρόνιες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές διαπιστώνουμε, σπάνιες φορές, κάποια ξαφνική δραστηριότητα ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου, που διαρκεί πολύ λίγο, ενώ, κατά κανόνα, παραμένουν «σιωπηλές».
Ότι αφορά την σύγχυση και την κατάσταση ντελίριο, που προκύπτει πολλές φορές από αυτή, υπάρχει και μεταξύ των εξεταστών-ιατρών, πολλές φορές, παρόμοια αναταραχή, σε ότι αφορά τον όρο.
Μέχρι πρόσφατα στην ψυχιατρική και νευρολογία ίσχυε πάντοτε σαν κύριο κριτήριο η ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, ως προς τη διάγνωση φοβικών διαταραχών ή πανικού.
Είναι ένα πολιτισμικό και εξελικτικό φαινόμενο. Κάτι τελείως συνηθισμένο στη καθημερινή μας ζωή, οι εκφράσεις του προσώπου αποτελούν ένα κώδικα, προκειμένου να «ανακαλύψει» κανείς νευροψυχιατρικές παθήσεις.
Το φουμαρικό οξύ είναι γνωστό για την χρήση του στη θεραπεία της ψωρίασης, η οποία πρέπει να είναι διαρκείας, να δίδεται με μεγάλη προσοχή και για αρκετό χρονικό διάστημα, έτσι ώστε να έχει κάποια αποτελέσματα.
Ένα από τα «ραγδαία» αναπτυσσόμενα σύνδρομα της τελευταίας εικοσαετίας είναι και αυτό του Sjogren, το οποίο χαρακτηρίζει το αυτοάνοσο νόσημα πολλές φορές όμως και με συμμετοχή από το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Σε περιπτώσεις συνειδησιακής διαταραχής, μετά από απότομη «ανόρθωση», συμβαίνει πάρα πολύ τακτικά να αποκαθίσταται αυτή, μετά από το κάθισμα του ασθενούς.
«Drop-attacks» είναι πλέον μια καθημερινότητα σε κάθε νευρολογικό εργαστήριο. Τουλάχιστον εμείς στη Βιονευρολογική, το βρίσκουμε πολύ τακτικά, κυρίως σε μεγάλης ηλικίας γυναίκες, που έχουν τη τάση, ενώ είναι σε όρθια στάση να πέφτουν προς τα μπρός.
To σύνδρομο Bonnet, τακτικά, το παρατηρούμε και εμείς εδώ στη Βιονευρολογική, σε γηραιότερους ασθενείς με γλαύκωμα ή καταρράκτη.
Στη παρουσία χονδρωμάτων, δηλαδή αυτών των καλοηθών όγκων, κυρίως ιστών κυττάρων των χόνδρων, με πλούσια αγγειακή τροφοδοσία, είναι δυνατόν να έχουμε και επιπτώσεις από τα περιφερικά νεύρα.
Μια υποκατηγορία των διαταραχών του πανικού, όπως έχουμε δει στη πληθώρα των αναλόγων ασθενών χ, εδώ στη Βιονευρολογική, αποτελεί η ομάδα των ασθενών, που εμφανίζουν σαν πρώτο και κύριο σύμπτωμα της διαταραχής του πανικού, καρδιοαναπνευστικά προβλήματα.
Το ντελίριο, κλασσικά, είναι η εμφάνιση κυμαινόμενης συνειδησιακής διαταραχής με ελαττωμένη την επαγρύπνηση, σε ότι αφορά το γύρω περιβάλλον και τη σχέση με τα διάφορα άτομα και εμφανίζεται σταδιακά, αλλά κατά κανόνα και απότομα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν έχουμε αυτόν τον συνδυασμό πρέπει πάντοτε να «φοβόμαστε» για την ύπαρξη κάποιου εξωπυραμιδικού συνδρόμου. Πάρα πολλές φορές ,ακόμα και σε νεαρές ηλικίες, το έχουμε διαπιστώσει εδώ στη Βιονευρολογική.
Εδώ στη Βιονευρολογική, ένα χαρακτηριστικό που απαντούμε συνήθως σε όλες τις προχωρημένες καταστάσεις, όπου υπάρχει μια διαταραχή πανικού εξαιτίας του φόβου, είναι πάλι ο φόβος
Στη Βιονευρολογική, έχουμε δει άπειρες φορές διάφορες μορφές καταστάσεων πανικού ή διαταραχής πανικού, όπου σχεδόν πάντοτε υπάρχει μια συγκεκριμένη «αρχή» των συμπτωμάτων.
Η καθημερινή κλινική ρουτίνα εδώ στη Βιονευρολογική, κατέδειξε κάτι που από χρόνια είναι γνωστό, αλλά όχι πιστοποιημένο.
Όλο και τακτικότερα εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε σε ασθενείς με νευροψυχιατρικές διαταραχές, κυρίως σε ότι αφορά τις αισθητηριακές αντιλήψεις, ότι τακτικά υπάρχει μια απώλεια εγκεφαλικής επικοινωνίας.