Το σύνδρομο Klippel-Feil και συμπτώματα από το νευρικό σύστημα
Στην ουσία συζητείτε σαν σπάνιο σύνδρομο γενετικής διαταραχής, εντούτοις εμφανίζεται, τακτικότερα, από ότι ξέρουμε στην Βιονευρολογική, από ότι περιμένει κανείς.
Στην ουσία συζητείτε σαν σπάνιο σύνδρομο γενετικής διαταραχής, εντούτοις εμφανίζεται, τακτικότερα, από ότι ξέρουμε στην Βιονευρολογική, από ότι περιμένει κανείς.
Ο ύπνος, πολλές φορές στα τελευταία του στάδια, ιδιαίτερα κατά την περίπτωση του σταδίου REM, και όταν έχει προϋπάρξει μια έντονη κουραστική μέρα, οινοποσία ή ακόμη συνοδεία με φάρμακα, ενδέχεται, όπως έχει δείξει και η πείρα μας στην Βιονευρολογική, να παρουσιάζει έντονα συμπτώματα βίας ακόμη και εναντίων του συντρόφου που κοιμάται μαζί του.
Σε μια έρευνα που είχε γίνει παλιά σε Βρετανούς του πολέμου του Βιετνάμ, πιστοποιήθηκε ότι αυτοί που είχαν «αγριεμένο» ύπνο είχαν και διαφορετικά σημεία τραυματικών κακώσεων στον εγκέφαλο.
Οι υπνοβάτες υπάρχουν σε ένα μεγάλο ποσοστό στην κοινωνία.
Η υπνοβασία είναι μια διαταραχή, η οποία τα τελευταία χρόνια διαγιγνώσκεται όλο και πιο τακτικά, διότι νευροφυσιολογικά υπάρχει η δυνατότητα μαζί με την πολύωρη ηλεκτροεγκεφαλική καταγραφή να γίνει και η ανάλογη βιντεοσκόπηση.
Η υπνοβασία είναι ένα τακτικό φαινόμενο που δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται σύμφωνα με την εμπερία μας και από την Βιονευρολογική, έγκαιρα και τακτικά, λόγω της ιδιομορφίας που έχει σαν ασθένεια και γίνεται αργά αντιληπτή.
Η επιληψία, πέρα από την διάγνωση της, που κατά κύριο λόγο δυστυχώς γίνεται μόνο με κλινικά κριτήρια μέχρι σήμερα, έχει και ένα δεύτερο σκέλος αντιμετώπισης΄ αυτό της σωστής θεραπείας.
Η προϊούσα πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια, όλος περιέργως, τα τελευταία χρόνια εμφανίζει μια σοβαρή συχνότητα μεταξύ των νευρολογικών νοσημάτων και αρκετές φορές την έχουμε εντοπίσει και σε ασθενείς που επισκέπτονται την Βιονευρολογική.
Στην Βιονευρολογική, η ύπαρξη του rituximab είναι γνωστή περισσότερο από δυο δεκάδες ετών στην χρήση σε ότι αφορά κακοήθη νοσήματα και καρκίνο του αίματος.
Πάρα πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα μικρά παιδιά, έχουν την τάση της υπνοβασίας.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι χαρακτηριστική λόγω της ατροφίας ή δυσλειτουργίας μερικών πυρήνων φαιάς ουσίας, τα λεγόμενα βασικά γάγγλια, που βρίσκονται περίπου στο κέντρο του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με τις έρευνες για την υπνοβασία και η εντύπωση που έχουμε εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ότι,η εκφραζόμενη, από πολλούς ασθενείς-υπνοβάτες, ανάγκη για βαθύ ύπνο, ιδιαίτερα μετά από τη στέρηση του ή από την λήψη διαφόρων και ειδικών φαρμάκων ή από καταστάσεις άπνοιας, είναι βαθιά συνδεδεμένη με αυτά.
Η υπνοβασία είναι μια κατάσταση, η οποία διεγείρει τον άνθρωπο σε κινητικές διαταραχές πολλές φορές και βίαιες, χωρίς ο ίδιος να έχει γνώση του πράγματος.
Περίπου το 4% των ατόμων, στην ηλικία των ογδόντα, ξαφνικά και χωρίς κανένα λόγο ή πρόκληση μπορεί να παρουσιάζει μια επιληπτική κρίση, στο δε 30%-50% αυτών των ανθρώπων, μπορεί να επαναληφτεί.
Είναι γεγονός ότι πολλά ιστορικά παραδείγματα αναφέρουν τις κρίσεις πανικού που υπεισέρχονται ταυτόχρονα σε μαζικές εκδηλώσεις, κυρίως με μεγάλο πλήθος ανθρώπων.
Πολλές φορές έρχονται ασθενείς στην Βιονευρολογική, με το πρόβλημα της ανώτερης δύναμης που τους ωθεί προς το σχηματισμό ομάδος ή ζεύγους με ανθρώπους που έχουν παρόμοια προβλήματα με αυτούς.
Αρκετές φορές σε μια πλειάδα νευροψυχιατρικών ασθενών κυριαρχεί ένα επιφαινόμενο, αυτό του αβοήθητου και του έχοντος το συναίσθημα ότι δεν ανήκει σε καμιά σχηματική ή μη «οριακά» καθορισμένη ομάδα.
Σε άτομα ευαίσθητα με νευροψυχιατρικά νοσήματα παρουσιάζεται, όπως έχουμε δει πολλές φορές στην Βιονευρολογική, το πρόβλημα του υπαρξιακού άγχους και της κατεύθυνσης του προς «δημοφιλείς» ή άλλες λύσεις, που κατευθύνονται από ευρέως αποδεκτά λαϊκά αισθήματα π.χ. από την τηλεόραση.
Κυρίως σε ψυχιατρικούς ασθενείς, αλλά και σε αυτούς που πάσχουν από χρόνιες νευροφυσιολογικές παθήσεις π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, πάρκινσον κ.τ.λ., έχουμε δει τακτικά εδώ στην Βιονευρολογική το φαινόμενο, το ήδη γνωστό, της μετάδοσης των συναισθημάτων.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε όλα τα καταθλιπτικά σύνδρομα πρέπει να γίνεται μια διερεύνηση του ιστορικού, σε ότι αφορά το άτομο και τις σχέσεις του με την κοινωνική ομάδα που το περιβάλλει.