Ο ύπνος του επιληπτικού παιδιού
Ο ύπνος του επιληπτικού παιδιού διαφέρει πάρα πολύ από αυτόν του υγιούς
Ο ύπνος του επιληπτικού παιδιού διαφέρει πάρα πολύ από αυτόν του υγιούς
Έχουμε παρατηρήσει σε πάρα πολλές έρευνες, ιδιαίτερα εδώ στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, που γίνονται στη Βιονευρολογική, και αναλύοντας αυτές, ότι οι επιληπτικές κρίσεις, ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία, επηρεάζουν ουσιαστικά το βιορυθμό και συγκεκριμένα σε ότι αφορά τον ύπνο και την εγρήγορση
Όπως σε κάθε κλάδο της Ιατρικής, έτσι και στις ψυχώσεις υπάρχουν διάφορα θεραπευτικά «κλισέ», βασιζόμενα σε μια χρόνια θεραπευτική εμπειρία
Χωρίς αμφιβολία, το εικοσιτετράωρο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα στα παιδιά με επιληπτικά σύνδρομα «φανερώνει» πολύ περισσότερα από ότι το απλό και δίνει πολλές φορές ουσιαστικές λύσεις και πληροφορίες για την περαιτέρω θεραπευτική αγωγή του προβλήματος τους
Συνήθως εδώ πρόκειται για μια ερώτηση που από τη δική μας εμπειρία στη Βιονευρολογική, κυρίως, πρέπει να απευθυνθεί κανείς στο ιστορικό της όλης κατάστασης, που υπάρχει για τις περιπτώσεις αυτές και συγκεκριμένα στο εάν υφίσταται μια οικογενειακή επιβάρυνση προς τον τομέα αυτό
Σε πολύωρες καταγραφές ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων, που έχουμε κάνεις εδώ στη Βιονευρολογική, πάρα πολύ τακτικά στην εφηβική και παιδική ηλικία είδαμε μια εμφάνιση των λεγόμενων μεγάλων επιληπτικών κρίσεων, ιδιαίτερα μετά την εγρήγορση («ξύπνημα»), καθώς επίσης και μια εντατικοποίηση, πάλι στις ίδιες ηλικίες, της λεγόμενης νεανικής μυοκλονικής επιληψίας
Επειδή υπάρχει μια πάρα πολύ μεγάλη «γκάμα» παιδικών σπασμών ή επιληπτικών συνδρόμων στη νεαρή ηλικία, εμείς εδώ στη Βιονευρολογική, κατά κανόνα, προσπαθούμε μια άτυπη «κατηγοριοποίηση» κατά ηλικία, αρχίζοντας από το μηδέν έως το δωδέκατο έτος της ηλικίας
Συνήθως εδώ στη Βιονευρολογική κατατάσσουμε αυτούς τους σπασμούς από τεσσάρων έως πέντε μηνών και είναι χαρακτηριστικοί, κυρίως από το γεγονός ότι στις περιπτώσεις αυτές έχουμε μια προσβολή του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδίως του εγκεφάλου από εξωτερικά γεγονότα
Ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, που στην ουσία «κυνηγάει» σήμερα όλη την κλινική Νευρολογία, είναι κατά το πόσο η διανοητική καθυστέρηση κάποιου προσώπου, ιδίως σε παιδιού, «επικοινωνεί» με επιληπτικές κρίσεις
Στη Βιονευρολογική, από τα τέσσερα έως τα δώδεκα έτη, θεωρούμε τα διάφορα επιληπτικά σύνδρομα σαν ιδιοπαθή και κυρίως στις περισσότερες περιπτώσεις τα κατατάσσουμε σε αυτό, όπου επηρεάζονται από γενετικούς παράγοντες
Οι παιδικές επιληπτικές κρίσεις έχουν μια πάρα πολύ μεγάλη «γκάμα» κλινικών εμφανίσεων, αλλά και οι μη επιληπτικές κρίσεις, που πρέπει να διαφοροδιαγνωστούν από αυτές, είναι εξίσου πολλές
Υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία στα παιδιά από κρίσεις, οι οποίες προκαλούνται από τα ίδια και μοιάζουν, πάρα πολύ για τους μη ειδικούς, αλλά ακόμη καμιά φορά και για τους έμπειρους νευρολόγους, με ένα επιληπτικό σύνδρομο
Ο καλύτερος συνδυασμός, από την πείρα μας σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι αυτός της πενικιλίνης και της μετρονιδαζόλης
Παλιά, όλοι οι νευρολόγοι-ψυχίατροι προσπαθούσαν πάντοτε να βρουν μια σύνδεση μεταξύ της τυχόν υπάρχουσας επιληπτικής κρίσης και διανοητικής καθυστέρησης
Το πρόβλημα της έγκυρης διάγνωσης και «κατηγοριοποίηση» των παιδικών επιληπτικών σπασμών Στη Βιονευρολογική έχουμε δει ότι η διάγνωση βασικά των επιληπτικών σπασμών και της επιληψίας στα παιδιά βασίζονται, κατά κύριο λόγο, στο καλό ιατρικό ιστορικό . Μετά τα τελευταία χρόνια, έχει προστεθεί ένα πολύ αξιόλογο διαγνωστικό εργαλείο σε μια πάρα πολύ εκτεταμένη βελτίωση το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, […]
Σίγουρα σε χρόνιους ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, παρουσιάζεται με τον καιρό μια βραδυφρένεια και μια βραδύτητα, σε ότι αφορά το συντονισμό σκέψης, απάντησης και γενικής επικοινωνίας
Στη Βιονευρολογική πολύ συχνά συναντούμε, ιδιαίτερα σε παλιές μονογραφίες ή ακόμη και σε αρχεία ασθενών, την έκφραση «επιληπτικής προσωπικότητας»
Οι νυχτερινές κρίσεις τρόμου, τόσο στην παιδική αλλά και στη μετεφηβική περίοδο χρήζουν απαραίτητα τις περισσότερες φορές, μετά από τη διεξοδική διάγνωση και ανάλυση του ιστορικού της οικογένειας του παιδιού, οπωσδήποτε εφόσον υπάρχει και η παραμικρή ηλεκτροεγκεφαλογραφική ένδειξη, μια φαρμακευτική υποστήριξη
Πάντοτε στις εστιακές επιληπτικές κρίσεις, το δύσκολο για ένα γιατρό και αρκετά «αδιερεύνητο» είναι να βρει την έκταση που έχει αυτό το πρόβλημα στον εγκέφαλο
Η πιο τακτική επιπλοκή σε διαταραχή μιας καρδιακής δυσλειτουργίας ή της ύπαρξης κάποιου αορτικού ανευρύσματος και ιδιαίτερα όταν αυτό προσπαθεί κάποιος να το θεραπεύσει χειρουργικά, είναι η περιπλοκή ενός εγκεφαλικού ή μυελικού εμφράκτου