Διαταραχές της προσωπικότητας σε σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης χαρακτηρίζεται από καταβολή, νευρικότητα, αδυναμία, ελαφριά σύγχυση και καταθλιπτική συνδρομή.
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης χαρακτηρίζεται από καταβολή, νευρικότητα, αδυναμία, ελαφριά σύγχυση και καταθλιπτική συνδρομή.
Πρόκειται κατά κύριο λόγο για μια «αθώα» έως βαριά ψυχική διαταραχή που μπορεί όμως να δημιουργήσει πολύπλοκες καταστάσεις.
Η πλέον διαδεδομένη διαταραχή ψυχικής αιτιολογίας σε άτομα με χρόνια χρήση χασίς ή και άλλων ουσιών είναι η περιοδική ή συνεχής διαταραχή της προσωπικότητας.
Η διαταραχή του πανικού ανήκει πλέον στις «μοντέρνες» αρρώστιες και αυτές που αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά σε νευρολογικά, ψυχιατρικά αλλά και κάθε άλλου είδους ιατρικά τμήματα.
Στη βιονευρολογική χρόνια τώρα παρατηρούμε μια ανάπλαση κυττάρων και συνάψεων στις διάφορες νευρολογικές αρρώστιες.
Περισσότερο τακτικά από ότι φανταζόμαστε εδώ στη βιονευρολογική σε εκτεταμένους ελέγχους της σπονδυλικής στήλης πιστοποιούμε αρτηριοφλεβώδης δυσπλασίες του νωτιαίου μυελού.
Φαίνεται ο καθιστικός τρόπος ζωής και η έλλειψη αθλητικών δραστηριοτήτων, καθώς και το υπέρβαρος συμβάλλουν στη δημιουργία μιας αυχενικής μυελοπάθειας.
Εκτενείς έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, καθώς επίσης και νευροφυσιολογικές καταγραφές, εδώ στην Βιονευρολογική έχουν καταδείξει ότι οι αιτίες του χασμουρητού είναι αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
Από τις παρατηρήσεις που έχουμε κάνει στην Βιονευρολογική, μια παθολογική εμφάνιση του χασμουρητού από μια έως τέσσερις φορές ανά λεπτό παρατηρούμε τακτικά σε νευρολογικές καταστάσεις.
Εδώ και πολλά χρόνια είναι γνωστό στην ψυχιατρική και νευρολογία, γεγονός που πιστοποιούμε και εμείς τακτικά στην Βιονευρολογική, ο φόβος που προκαλεί η οσμή του ιδρώτα σε ορισμένα άτομα.
Η αυτόματη μίμηση είναι ένα αυθόρμητο αντανακλαστικό στους ανθρώπους.
Ερευνώντας μια εγκεφαλική διαταραχή, που λέγεται προσωποαγνωσία, διαπιστώσαμε στην Βιονευρολογική κάτι ιδιαίτερο που αφορά την αναγνώριση της μιμητικής και έκφρασης κάθε χαρακτήρα.
Έχει πιστοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια ότι το στρες αυξάνει τη συμπτωματολογία της νόσου του Alzheimer.
Η αυτοβιογραφική μνήμη είναι ουσιώδης για την καθημερινή πράξη.
Η τοποθέτηση μιας αντιεπιληπτικής αγωγής, ανάλογα με τα στοιχεία που υπάρχουν, από ότι δείχνει η πείρα μας στην Βιονευρολογική, πρέπει να γίνεται οπωσδήποτε με βάση δυο κανόνες.
Ο συνδυασμός βρίσκεται τακτικά κυρίως στις παιδικές ηλικίες, όπως έχουμε διαπιστώσει και εμείς εδώ στην Βιονευρολογική.
Μια μεγάλη γκάμα επιληπτικών κρίσεων και κυρίως αυτές που προέρχονται από το κροταφικό λοβό, όπως και οι μυοκλονίες, κατά κανόνα όπως έχουμε πιστοποιήσει και στην Βιονευρολογική, έχουν μια στενή σύνδεση με νευροψυχιατρικές εκδηλώσεις και κυρίως σε ότι αφορά συναίσθημα και συμπεριφορά.
Σαν επιληπτική κρίση χαρακτηρίζουμε, κάθε φορά είτε μετά από πιστοποίηση (εγκεφαλογράφημα) ή κλινική εμφάνιση, μια αφύσικα μεγάλη σύγχρονη εκτόνωση των νευρώνων στον εγκέφαλο.
Χωρίς αμφιβολία στον ύπνο, και μάλιστα στο βαθύ ύπνο και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που έχουμε υπνοβασία, υπάρχουν σαφώς στοιχεία εμφάνισης βίαιων κινήσεων ή και πράξεων ακόμη.
Στην προκειμένη περίπτωση, που σε τέτοιες καταστάσεις έχουμε και την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, είναι χαρακτηριστικό αυτό που τις διαφορογιγνώσκει από τα υπόλοιπα προβλήματα.