Αϋπνία
Για πολλούς ανθρώπους το πρόβλημα της αϋπνίας διαρκεί αρκετό καιρό.
Για πολλούς ανθρώπους το πρόβλημα της αϋπνίας διαρκεί αρκετό καιρό.
Ένας από τους κύριους λόγους της αϋπνίας είναι η έλλειψη του γ-αμινοβουτυρικού οξέος.
Ο «πόνος της ψυχής» αποτελεί μια κοινή έκφραση στην καθημερινή ζωή και αναφέρεται στο συναισθηματικό πόνο που αισθάνεται το άτομο από κάποιο θλιβερό γεγονός της ζωής του.
Η αθροιστική κεφαλαλγία τύπου cluster που εμφανίζεται στα παιδιά είναι ένα πολύ επικίνδυνο νόσημα τόσο για την ανάπτυξη των παιδιών όσο και για την ψυχική τους υγεία.
Ο κακός ύπνος ως γνωστόν αποτελεί ένα στοιχείο ταλαιπωρίας για κάθε μορφή νευρολογικής ασθένειας· ιδιαίτερα καταλυτικό ρόλο όμως έχει για την επιληψία.
Σ’ όλες τις μορφές των επιληπτικών κρίσεων, για την προσαρμογή της θεραπείας και για την ικανοποιητική αντιμετώπισή αυτών με φάρμακα πρέπει να προϋπάρχει μια «υγιεινή» του ύπνου.
Χαρακτηριστικό των περισσότερων ψυχογενών κρίσεων είναι ότι κατά την εμφάνιση τους πολλές φορές συνοδεύονται από τονικοκλονικούς σπασμούς, παρόμοιων αυτών της επιληψίας.
Η φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιείται στις διάφορες μορφές εγκεφαλικών καρκίνων βασίζεται σ’ ένα μεγάλο ποσοστό στη χορήγηση της μαννιτόλης, μιας ουσίας που προκαλεί ώσμωση στα ενδοθηλιακά κύτταρα του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Πάρα πολλά φάρμακα ακόμη και αυτά που περιέχουν λιπόφιλες ουσίες και περνάνε τον φραγμό του εγκεφάλου δεν έχουν πάντοτε την αναμενόμενη δραστηριότητα.
Πάρα πολλές ασθένειες προκύπτουν λόγω ελλιπούς λειτουργίας του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Tον τελευταίο καιρό γίνεται παγκόσμια μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια να συντονιστούν διάφοροι οργανισμοί υγείας, προκειμένου να υπάρχει ένας κοινός «μπούσουλας» για τη διάγνωση της νόσου του Alzheimer.
Από το 1995 έχουμε προσπαθήσει στη Βιονευρολογική να επηρεάσουμε καταστάσεις με τη νόσο του Alzheimer δίνοντας «κοκτέιλ» με ορό αντισωμάτων και άλλων ουσιών, με στόχο την θετική διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος με ταυτόχρονη παραγωγή των χορηγούμενων αντισωμάτων και νέων από τον ίδιο τον οργανισμό.
Τα τραύματα του νωτιαίου μυελού προκαλούν παραλύσεις κυρίως των άκρων, της κύστεως και του εντέρου.
Όπως έχει δείξει η κλινική εμπειρία τα τελευταία χρόνια η χρήση ανοσοκατασταλτικών ή ανοσορυθμιστικών φαρμάκων, όπως π.χ.
τα μονοκλωνικά αντισώματα (natalizumab), είναι δυνατόν να προκαλέσει διάφορου είδους εγκεφαλοπάθειες στον εγκεφαλικό ιστό
Στις επιληπτικές κρίσεις, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, κατά κανόνα εμφανίζεται και μια υποθαλαμική βλάβη
Γενικά λόγω της υφιστάμενης φαρμακευτικής αγωγής αλλά και της ιδιομορφίας της εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος, οι επιληπτικές κρίσεις κατά κανόνα προκαλούν μικρές ή μεγάλες στυτικές διαταραχές, διάφορης έντασης
Στη Βιονευρολογική, όπου παρουσιάζονται ασθενείς με στυτικές διαταραχές, κατά κανόνα χρησιμοποιούμε μια διερευνητική μέθοδο του γενικού νευρολογικού «τσεκ απ»
Πρόκειται για μια πολύ δύσκολη και οδυνηρή κλινική εικόνα, η οποία παρουσιάζεται σε ασθενείς, οι οποίοι για χρόνια λαμβάνουν νευροληπτικά φάρμακα ή άλλες ουσίες
Σαν «τρόμο ηρεμίας» στη Βιονευρολογική χαρακτηρίζουμε κυρίως αυτόν τον τρόμο των χεριών ή σημείων του σώματος που εμφανίζεται όταν ο ασθενής είναι σε πλήρη χαλάρωση
Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου έχουμε μια απότομη πτώση της αρτηριακής πίεσης, η οποία συμβαίνει ξαφνικά, ενώ ταυτόχρονα πέφτει ο καρδιακός παλμός και έχουμε και απώλεια της συνείδησης