Ευερέθιστο έντερο, επικοινωνία, φόβος
Καμιά φορά, η άγνοια είναι «ευλογία». Οι υγιείς δεν αντιλαμβάνονται τί ακριβώς συμβαίνει με την καθημερινή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος
Καμιά φορά, η άγνοια είναι «ευλογία». Οι υγιείς δεν αντιλαμβάνονται τί ακριβώς συμβαίνει με την καθημερινή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος
Ο πανικός είναι μια απόλυτη φυσιολογική αντίδραση, που ξεκινάει από το φόβο. Ο φόβος, δικαιολογημένος ή αδικαιολόγητος, είναι προειδοποιητικός για τον άνθρωπο, για τυχόν κινδύνους που ελλοχεύουν εναντίον του
Κατά κανόνα, οι ημικρανίες εκδηλώνονται σε περιοχές οι οποίες ξεκινάνε την δραστηριότητα της «παραγωγής» τους από την περιοχή του μεσεγκεφάλου
Η συναισθηματική μνήμη είναι μια ανώτερη εγκεφαλική λειτουργία που γεννιέται μεταξύ αμυγδαλής και ιππόκαμπου, δηλαδή δυο εγκεφαλικών σχηματισμών που υπάρχουν και στο αριστερό και στο δεξί ημισφαίριο και συντονισμένα αυτά τα δυο, ρυθμίζουν την ποσότητα του φόβου σε ανάμνηση κάποιων φοβικών γεγονότων και την ένταση τους
Στις οριακές προσωπικότητες η σκέψη των ατόμων είναι καταλυμένη από μια έντονη υπερδραστηριότητα, που καμιά φορά φτάνει να μπλοκάρετε από αισθήματα φόβου και πολλές φορές να οδηγούνται οι ίδιοι σε πανικό, έτσι ώστε ή να τρέχουν να φύγουν πανικόβλητοι ή να «ορμούν» πάνω στο αντικείμενο του θυμού τους
Σαν pavor nocturnus χαρακτηρίζουμε τις νυχτερινές, παιδικού τύπου, διαταραχές με επιληπτικό χαρακτήρα και έντονο τρόμο
Μια κρίση ανάμεσα σε πολύ κόσμο είναι αυτό που φοβούνται πολλοί ασθενείς και «δηλητηριάζει» τη ζωή τους σε καθημερινή βάση
Οι ακουστικές ψευδαισθήσεις είναι το τελευταίο «βήμα» μιας εγκεφαλικής δυσλειτουργίας που μπορεί να εκφράζεται πρωταρχικά σαν παραισθήσεις
Πρόκειται για μια κλινική εικόνα, που τη συναντάμε εδώ στη Βιονευρολογική όλο και τακτικότερα
Εδώ στη Βιονευρολογική, ένα χαρακτηριστικό που απαντούμε συνήθως σε όλες τις προχωρημένες καταστάσεις, όπου υπάρχει μια διαταραχή πανικού εξαιτίας του φόβου, είναι πάλι ο φόβος
Στη Βιονευρολογική, έχουμε δει άπειρες φορές διάφορες μορφές καταστάσεων πανικού ή διαταραχής πανικού, όπου σχεδόν πάντοτε υπάρχει μια συγκεκριμένη «αρχή» των συμπτωμάτων.
Κυριότερη αιτία του τρόμου είναι η ίδια υφή της αρρώστιας.
Η διαταραχή του πανικού ανήκει πλέον στις «μοντέρνες» αρρώστιες και αυτές που αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά σε νευρολογικά, ψυχιατρικά αλλά και κάθε άλλου είδους ιατρικά τμήματα.
Γνωρίζουμε από πολλαπλές έρευνες που γίνονται σε παγκόσμια κλίμακα, όπως και σε έρευνες στην Βιονευρολογική, ότι η μετάδοση του πανικού σε επίπεδο μάζας γίνεται μέσω σημάτων.
Στην Βιονευρολογική, εδώ και καιρό, ασχολούμαστε σε ότι αφορά την μετάδοση του άγχους και του φόβου μέσω χημικών σημάτων στα φοβικά άτομα.
Η οσμή και η απερίσκεπτη συμπεριφορά είναι συνδυασμός, που παρατηρούμε τακτικά στην Βιονευρολογική, σε ανθρώπους που έχουν την τάση να πράττουν, χωρίς να το «πολυσκέφτονται» π.χ. τζογαδόρους.
Και στις δυο περιπτώσεις, ο ιδρώτας ασφαλώς βιολογικά είναι ο ίδιος και όμως, όπως έχουν δείξει πειράματα σε παγκόσμια κλίμακα όπως και στη Βιονευρολογική, υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους.
Εδώ και πολλά χρόνια είναι γνωστό στην ψυχιατρική και νευρολογία, γεγονός που πιστοποιούμε και εμείς τακτικά στην Βιονευρολογική, ο φόβος που προκαλεί η οσμή του ιδρώτα σε ορισμένα άτομα.
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι πέντε παράμετροι χαρακτηρίζουν τις παθολογικές φοβικές εκδηλώσεις.
Στη Βιονευρολογική, εξετάζοντας ασθενείς με φοβική διαταραχή, χρησιμοποιήσαμε πέρα από τις ψυχομετρικές και ψυχιατρικές εξετάσεις και τα γνωστικά προκλητά δυναμικά (Ρ300).