Διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός και κόπωση
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Ο 21Ος αιώνας ξεκίνησε για τη νευρολογία με ένα καινούριο σημείο αναφοράς.
Τα καινούρια βιοτεχνολογικά φάρμακα μπορεί να κρύβουν μεγάλους κινδύνους στη χρήση τους.
Το φουμαρικό οξύ υπάρχει σαν φάρμακο περίπου 40 χρόνια με έντονη παρουσία.
Οι κρίσεις πανικού ταλαιπωρούν πάρα πολύ κόσμο στη σύγχρονη κοινωνία.
Η ιντερφερόνη και συγκεκριμένα η ιντερφερόνη–β διαδραματίζει συγκεκριμένο ρόλο στην άμυνα του οργανισμού˙ πρόκειται για πρωτεΐνες, οι οποίες μέσω του ανοσοποιητικού συστήματος εμποδίζουν την παραγωγή αντισωμάτων από τα Τ – κύτταρα και εικάζεται ότι είναι δυνατόν να εμποδίσουν τις ώσεις στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται εδώ και πάρα πολλά χρόνια με σχετική επιτυχία στην αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Πράγματι, τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ σε διάφορα πανεπιστήμια, ερευνητικά ινστιτούτα, φαρμακευτικές εταιρίες κ.α. πραγματοποιούνται έρευνες σε ότι αφορά την αντιμετώπιση του αυτισμού.
Τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες με τη χρήση των απεικονιστικών μεθόδων μας προσφέρουν πολύ χρήσιμα στοιχεία που αφορούν τον αυτισμό.
Οι εξαρτήσεις αποτελούν κύρια αιτία της αϋπνίας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις διάφορες κλινικές μορφές της.
Πρόκειται για μια παράδοξη κατάσταση όπου κάτι αμιγώς παθολογικό, όπως είναι η αντικοινωνική συμπεριφορά, μπορεί να φέρνει ευτυχία στο άτομο.
Τα τελευταία χρόνια θεραπευτές άρχισαν να αναπτύσσουν την τεχνική του «δούρειου ίππου», προκειμένου να υπάρξει επιτυχία στην θεραπεία ορισμένων εγκεφαλικών διαταραχών.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια μια επίμονη, δύσκολη και χρονοβόρα εξέταση.
Από τη δική μας πείρα δεν υπάρχει σχεδόν καμία περίπτωση τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη χρόνια αντιμετώπιση διαταραχών του ανοσοποιητικού συστήματος να μην προκαλέσουν, έστω και στο ελάχιστο, ένα ξεκίνημα μιας ελαφριάς μορφής προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας
Όπως έχει δείξει η κλινική εμπειρία τα τελευταία χρόνια η χρήση ανοσοκατασταλτικών ή ανοσορυθμιστικών φαρμάκων, όπως π.χ.
τα μονοκλωνικά αντισώματα (natalizumab), είναι δυνατόν να προκαλέσει διάφορου είδους εγκεφαλοπάθειες στον εγκεφαλικό ιστό
To φάρμακο natalizumab έχει γίνει «γνωστό» σε ότι αφορά τις παρενέργειες του σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας κατά τη χρόνια χρήση του· η εμφάνιση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας συσχετίζεται με αυτό
Αυτό που ιδιαίτερα προσέχουμε όταν έχουμε μια τέτοια περίπτωση, όπου υπάρχει εμφάνιση πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας ύστερα από χρόνια χρήση κάποιων φαρμάκων, π
Διάφορες εθιστικές ουσίες είναι δυνατόν να προκαλέσουν μια διαταραχή του μεταβολισμού των πρωτεϊνών TAU και έτσι να αλλάξει η «σκελετική» δομή τους εντός των νευρικών κυττάρων
Στη Βιονευρολογική έχουμε την τύχη να παρακολουθούμε μεγάλης χρονικής διάρκειας θεραπεία ασθενών με στυτικές διαταραχές, που βασίζεται σε διάφορα νέα θεραπευτικά σχήματα
Μια ξεχωριστή ομάδα κινητικών διαταραχών είναι οι λεγόμενες παρατεταμένες