Το κύτταρο και η ασθένεια του Parkinson
Νέες έρευνες έχουν δείξει με σαφήνεια ότι η νόσος του Parkinson ξεκινά σ’ ένα κυτταρικό επίπεδο στον εγκέφαλο.
Νέες έρευνες έχουν δείξει με σαφήνεια ότι η νόσος του Parkinson ξεκινά σ’ ένα κυτταρικό επίπεδο στον εγκέφαλο.
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι η νόσος του Parkinson είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια που βασίζεται σε αρκετούς ενδιάμεσους σταθμούς τόσο του μεταβολισμού όσο και των γονιδίων.
Στην εμφάνιση της νόσου του Parkinson, η «κυτταρική ενέργεια» παίζει έναν από τους βασικούς ρόλους.
Η νόσος του Parkinson πολλές φορές προκύπτει μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Τα λιπάσματα είναι τοξικές ουσίες για τον εγκέφαλο.
Για τη θεραπεία της νόσου του Parkinson χρησιμοποιούνται διάφοροι «δούρειοι ίπποι».
Η νόσος του Parkinson μπορεί να εμφανιστεί σε πολλές περιπτώσεις σαν ένα στοιχείο «κακού» μεταβολισμού των εγκεφαλικών κυττάρων.
Όπως σ’ όλες τις ασθένειες, έτσι και στην περίπτωση της νόσου του Parkinson υπάρχει η πιθανότητα εμφάνισης της νόσου λόγω γονιδιακής διαταραχής.
Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες έχουν πιστοποιηθεί τουλάχιστον τέσσερα διαφορετικά γονίδια μέσα στο νευρικό κύτταρο τα οποία όταν έχουν ελαττωματικές λειτουργίες προκαλούν παρκινσονικά συμπτώματα.
Σ’ όλες τις νευροψυχιατρικές παθήσεις υπάρχει μία αμφίδρομη νοσολογική διαδικασία, είτε αυτές φτάνουν σ’ ένα σημείο όξυνσης των συμπτωμάτων λόγω διαταραχής του βαθύ ύπνου ή αντίθετα η ύπαρξή τους δημιουργεί προβλήματα σ’ αυτό το στάδιο του ύπνου.
Οι ασθενείς με τη νόσο του Parkinson δε «χορταίνουν» να κοιμούνται και παραπονιούνται τακτικά για κακό και ελαττωμένο ύπνο.
Με μια σειρά από συμπτώματα όπως τρόμος και σπασμωδικότητα, η ασθένεια του Parkinson προκύπτει από μια διαταραχή στο κεντρικό εγκέφαλο, το λεγόμενο μέσο εγκέφαλο· σ’ αυτήν την περιοχή ορισμένα κύτταρα εκφυλίζονται.
Η διαταραχή της κίνησης και ο έλεγχός της από τα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου αποτελούν καθημερινές διαδικασίες.
Η υπνοβασία ακόμα κι αν υπήρξε σαν μεμονωμένο επεισόδιο στην παιδική ηλικία ή ακόμα κι αν υφίσταται σαν γενετική προδιάθεση μπορεί να εμφανιστεί έντονα μετά από νευρολογικές ασθένειες.
Κάθε δεδομένη ιεραρχία που υφίσταται σ’ ένα ατομικό, οικογενειακό ή κοινωνικό κύκλο δημιουργεί μια δεδομένη κατάσταση που οδηγεί σ’ ένα σταθερό τρόπο ζωής.
Το μπλε του μεθυλενίου είναι ένα παλιό φάρμακο, γνωστό στην ψυχιατρική αλλά και στη λοιμωξιολογία, το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες ασθένειες, θα έλεγε κανείς, με σχετική επιτυχία παρά τις πολλές παρενέργειες
Στην ανάλυση του τρόμου ενδιαφέρει τα μέγιστα εάν έχουμε να κάνουμε με ένα «ρυθμικό» ή αν έχουμε να κάνουμε με έναν «ψευδορυθμικό» τρόμο
Έχουμε δει επανειλημμένα, κατά την εφαρμογή στη Βιονευρολογική, ότι ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός έχει πάρα πολύ μεγάλη θεραπευτική εμβέλεια σε ασθένειες με επιληψία και με κατάθλιψη
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική δεν είναι το παν κανείς να διαγιγνώσκει μια νοσηρή κατάσταση, όπως π.χ. από τον ψυχιατρικό νευρολογικό τομέα μια κατάθλιψη, μια σχιζοφρένεια, τις περισσότερες φορές το ουσιαστικότερο είναι να προλάβει κανείς αυτή την κατάσταση πριν «τελεσιδικήσει» νοσολογικά, έτσι ώστε να χρειάζεται ο «ενδιαφερόμενος» την ιατρική παρουσία
Θυμάμαι ακριβώς πριν σαράντα περίπου χρόνια μια δημοσίευση μας με άλλους συναδέλφους σε Γερμανικό Νευρολογικό περιοδικό, σχετικά με τη θυρεοειδίτιδα Hashimoto και το φαινόμενο του καρπιαίου σωλήνα