Ο «επικίνδυνος» υπνοβάτης
Πάρα πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα μικρά παιδιά, έχουν την τάση της υπνοβασίας.
Πάρα πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα μικρά παιδιά, έχουν την τάση της υπνοβασίας.
Στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα μετά από βίαια εγκεφαλικά τραύματα, παρατηρούμε συχνά εκδηλώσεις βίας ή βίαιων κινήσων ή αντιδράσεων κατά τον ύπνο και ότι αυτά ιδιαίτερα συνδυάζονται με γνωστικές διαταραχές.
Σύμφωνα με τις έρευνες για την υπνοβασία και η εντύπωση που έχουμε εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ότι,η εκφραζόμενη, από πολλούς ασθενείς-υπνοβάτες, ανάγκη για βαθύ ύπνο, ιδιαίτερα μετά από τη στέρηση του ή από την λήψη διαφόρων και ειδικών φαρμάκων ή από καταστάσεις άπνοιας, είναι βαθιά συνδεδεμένη με αυτά.
Η υπνοβασία είναι μια κατάσταση, η οποία διεγείρει τον άνθρωπο σε κινητικές διαταραχές πολλές φορές και βίαιες, χωρίς ο ίδιος να έχει γνώση του πράγματος.
Ασφαλώς το απότομο «βύθισμα» με απώλεια των αισθήσεων αποτελεί κατά κύριο λόγο μια ένδειξη επιληπτικής κρίσης.
Η επιληπτική κρίση σαν εγκεφαλική αντίδραση μπορεί να αποτελεί, από ότι έχουμε δει από την μακροχρόνια εμπειρία μας στην Βιονευρολογική, ένα δραματικό γεγονός με τονικές, κλονικές συσπάσεις των μυών, ή μπορεί επίσης να είναι μόνο μια στιγμιαία συνειδησιακή διαταραχή που πολλές φορές περνάει απαρατήρητη.
Πολλές φορές έρχονται ασθενείς στην Βιονευρολογική, με το πρόβλημα της ανώτερης δύναμης που τους ωθεί προς το σχηματισμό ομάδος ή ζεύγους με ανθρώπους που έχουν παρόμοια προβλήματα με αυτούς.
Κυρίως σε ψυχιατρικούς ασθενείς, αλλά και σε αυτούς που πάσχουν από χρόνιες νευροφυσιολογικές παθήσεις π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, πάρκινσον κ.τ.λ., έχουμε δει τακτικά εδώ στην Βιονευρολογική το φαινόμενο, το ήδη γνωστό, της μετάδοσης των συναισθημάτων.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε όλα τα καταθλιπτικά σύνδρομα πρέπει να γίνεται μια διερεύνηση του ιστορικού, σε ότι αφορά το άτομο και τις σχέσεις του με την κοινωνική ομάδα που το περιβάλλει.
Η ολανζαπίνη είναι ένα φάρμακο που ακριβώς βρίσκεται σε συνεχής σχέση, από ότι βλέπουμε και στις έρευνες που κάνουμε στην Βιονευρολογική, με την ρύθμιση της συγκέντρωσης του γλουταμινικού οξέος στον εγκέφαλο.
Μια μεγάλη έρευνα της Αμερικάνικης Γηριατρικής Εταιρείας παρουσίασε μεγάλο σκεπτικισμό, σε ότι αφορά φαρμακευτική αγωγή στους ηλικιωμένους.
Η προοδευτική εστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια είναι, όπως λέει και το όνομα της, μια προϊούσα νόσος που τελευταία εμφανίζεται αρκετά τακτικά και γενικά πρόκειται για μια φλεγμονώδη επεξεργασία μετά από ένα πολυόμα-ιό, τον λεγόμενο JC.
Περιπτώσεις επιπλοκής εγκεφαλοπάθειας, λόγω του ιού JC, έχουμε δει εδώ στην Βιονευρολογική, αρκετές φορές.
Η δυσκαταποσία είναι μια εκδήλωση της λειτουργίας της κατάποσης, η οποία είναι ένα αντανακλαστικό που έχει την έδρα του στο μεσεγκέφαλο.
Πρόκειται για ένα σύνδρομο, που συνήθως συμβαδίζει με την προοδευτική εστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια και δημιουργείται κλινικά, μετά από διαταραχή απομυελινωτικού τύπου σε κάποιες περιοχές του κροταφικού λοβού.
Έχουμε εδώ μια συγκεκριμένη διαταραχή, όπως «βγαίνει» και από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική, όπου έχουμε συγκεκριμένη φθορά, κυρίως της λευκής ουσίας και μάλιστα τόσο σε φλοιϊκό επίπεδο όσο και στην παρεγκεφαλίδα, που πιστοποιείται με τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις και κυρίως νευροαπεικονιστικές εξετάσεις της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου.
Πρόκειται για την ουσία, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, για μια παρόμοια διαταραχή απομυελινωτικού τύπου, που προσβάλλει σταδιακά και βαθμιαία, κυρίως τα νεύρα και τους νευροάξονες του κροταφικού και ινιακού λοβού, δημιουργώντας μια κατάσταση διαταραχής σε ότι αφορά την μετάδοση της νευρικής ώσης.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, τρία είναι τα χαρακτηριστικά συμπτώματα΄ όπως η απώλεια ίωσης, διαταραγμένη ομιλία, καθώς επίσης πεσμένες γνωστικές και νοητικές διαταραχές.
Ο ορισμός του Burn-out ακούγεται, πλέον τακτικά, ακόμα και σε μας στην Βιονευρολογική, τονίζοντας το «κάψιμο» κάθε εσωτερικής δύναμης για οτιδήποτε.
Στην Βιονευρολογική, τακτικά παρατηρούμε το φαινόμενο της φωτοευαισθησίας, συνδυαζόμενο με συμπτώματα τα οποία προκαλεί ο ερυθηματώδης λύκος, που ίσως είναι και μια συνέχεια της φωτοευαισθησίας.