Η εξέλιξη της φλοιοβασικής γαγγλιακής εκφύλισης
Πρόκειται για μία νόσο η οποία τα τελευταία χρόνια έχει ερευνηθεί και συνοδεύει παρκινσονικές διαταραχές και ταυτόχρονα επιληπτικές κρίσεις.
Πρόκειται για μία νόσο η οποία τα τελευταία χρόνια έχει ερευνηθεί και συνοδεύει παρκινσονικές διαταραχές και ταυτόχρονα επιληπτικές κρίσεις.
Υπάρχει μία συγκεκριμένη τυπική συμπτωματολογία που κυρίως την συναντάμε στην ατροφία πολλαπλών συμπτωμάτων και χαρακτηρίζεται από διαταραχές συντονισμού της κίνησης των οφθαλμών (νυσταγμός) με ταυτόχρονη αμιμία, δηλαδή προσωπείο «μάσκα» όπως παρατηρείται στη νόσο του πάρκινσον, δυστονικά συμπτώματα και τυχόν επιληπτικές κρίσεις.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χαρακτηριστικό είναι ότι στην αρχή παρουσιάζονται ουσιώδεις επιληπτικές κρίσεις ενώ υπάρχουν διαταραχές της κίνησης, μυοκλονίες, πολλές φορές διαταραχές της ομιλίας, έντονες ψυχικές διαταραχές και κυρίως μαζική απώλεια της αντίληψης σε προχωρημένα στάδια με μείωση του ύπνου.
Ένα απλό διαγνωστικό τεστ το οποίο πάρα πολλές φορές βοηθάει στο να πιστοποιήσουμε μία αμιγώς παρκινσονική διαταραχή από την πιθανή διάγνωση της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι όταν ο ασθενής δέχεται την εντολή να περπατήσει πάνω σε μία γραμμή με τέτοιον τρόπο ώστε να μη διαταραχθεί η ισορροπία του.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα «δυστονικά» σύνδρομα πρέπει να εξετάζονται αυτόνομα, διότι έχουν πάρα πολύ μεγάλη ποικιλομορφία και παρουσιάζονται σε διάφορα νοσήματα αν και κατά κύριο λόγο αποτελούν χαρακτηριστικό της νόσου του πάρκινσον ή των άτυπων συμπτωμάτων του.
Η ατροφία των πολλαπλών συστημάτων σαν ένα παρακλάδι της συμπτωματολογίας του πάρκινσον έγινε εμφανής τα τελευταία χρόνια για δύο κυρίως λόγους.
Σε πολλούς ασθενείς όπου υπάρχει η λάθος προσέγγιση της διάγνωσης συνδρόμου πάρκινσον εμφανίζονται δυστονικά συμπτώματα τα οποία παράλληλα συνυπάρχουν με μικρές ή μεγάλες επιληπτικές κρίσεις.
Ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα σε περίπλοκες μορφές της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι ο συνδυασμός του τρόμου με ταυτόχρονες παρατηρήσεις μυοκλονιών και μερικές φορές με συνοδεία επιληπτικών κρίσεων.
Το κορυφαίο σύμπτωμα της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι η αδυναμία συντονισμού της αρτηριακής πίεσης λόγω της βλάβης του νευροφυτικού συστήματος το οποίο στις αλλαγές της θέσης του σώματος ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση.
Νέα μανιτάρια καταφθάνουν στην αμερικανική αγορά που σύντομα θα «διεισδύσουν» και στην ευρωπαϊκή.
Στην περίπτωση της παραπληγίας η εν λόγω πρωτεΐνη δρα κατά κάποιον τρόπο σαν ένας «διακόπτης» στο κεντρικό νευρικό σύστημα στο τραυματισμένο μέρος και κατευθύνει την ανάπτυξη των τραυματισμένων νευρικών ινών σύμφωνα με το χρόνο και με το ρυθμό που πρέπει.
Ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός «έδωσε» το έναυσμα προκειμένου να εφαρμοστεί μία προγενέστερη νευρολογική γνώση.
Πρόκειται για δύο διαγνωστικές μεθόδους που η μία συμπληρώνει την άλλη.
Ερεθίζοντας με μία εφαρμογή μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου ενώ έχουμε σταθεροποιήσει το κρανίο, παράγεται ένα μαγνητικό πεδίο το οποίο αποπολώνει ή πολώνει τα νευρικά κύτταρα.
Τα ιόντα είναι μικρά σωματίδια και είναι φορτισμένα με συγκεκριμένο φορτίο.
Η μεμβράνη του νευρικού κυττάρου αποτελεί το βασικό σημείο αναφοράς για τη συμπεριφορά των διάφορων νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Πολλές φορές κυρίως σε άτομα τρίτης ηλικίας υπάρχει συνύπαρξη κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων με προϋπάρχουσες νευροεκφυλιστικές διαταραχές, όπως για παράδειγμα σε ασθενείς με τη νόσο του πάρκινσον.
Ο 21Ος αιώνας ξεκίνησε για τη νευρολογία με ένα καινούριο σημείο αναφοράς.
Ερεθίζοντας τα εγκεφαλικά κύτταρα με μαγνητικά πεδία μπορούμε να καταγράψουμε εκδηλώσεις και λειτουργίες του νευρικού συστήματος.
Μία αιτία διαταραχής του ύπνου είναι τα ελαφρά ή βαριά εγκεφαλικά τραύματα.