Ήπια έμφρακτα στελέχους
Θα ήταν παράληψη να μην αναφέρουμε τα ήπιας μορφής έμφρακτα που συμβαίνουν στην περιοχή του στελέχους του εγκεφάλου όπου και εδράζονται οι λεγόμενες δευτερεύουσες σπουδαίες λειτουργίες του οργανισμού.
Θα ήταν παράληψη να μην αναφέρουμε τα ήπιας μορφής έμφρακτα που συμβαίνουν στην περιοχή του στελέχους του εγκεφάλου όπου και εδράζονται οι λεγόμενες δευτερεύουσες σπουδαίες λειτουργίες του οργανισμού.
Πρόκειται για δύο ουσιαστικές εξετάσεις που είναι απολύτως απαραίτητες για κάθε περίπτωση, ακόμα και ελαφριάς μορφής εγκεφαλικής αιματικής δυσλειτουργίας.
Η κατασκευή των εγκεφαλικών αγγείων είναι τόσο περίπλοκη όπως και η σχέση τους με το νευρικό σύστημα.
Εξαιτίας της οικονομικής πίεσης και του κόστους της θεραπείας της νόσου του Parkinson τα τελευταία χρόνια πολλές πανεπιστημιακές κλινικές προσπαθούν να βρουν μία «χειρουργική» λύση γι’ αυτήν την περίπτωση.
Η αρχαία Ελληνική ιατρική ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. ήταν η μοναδική περίπτωση επιστημονικής αναφοράς σ’ ότι αφορά την επιληψία.
Στους παλιούς Βαβυλώνιους το σύνδρομο επιληψίας χαρακτηρίζεται ως «Bennu».
Η χρόνια αντιπαρκινσονική θεραπεία με L-Dopa και αγωνιστές της ντοπαμίνης μπορεί να εμφανίσει παρενέργειες σε ορισμένους ασθενείς, όπως ναυτία και οπτικές ψευδαισθήσεις.
Υφίσταται μία κατάσταση όπου παρουσιάζεται αύξηση του όγκου των εγκεφαλικών κοιλιών λόγω της αύξησης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού.
Αναφερόμαστε σε συγκεκριμένη κλινική εικόνα πάθησης του εγκεφάλου με κύρια χαρακτηριστικά συμπτώματα τις διαταραχές λόγου, πράξεων και γνώσεων οι οποίες παρουσιάζονται σε διάφορα στάδια και εντάσεις ανάλογα με την έκταση του προβλήματος
Η πρόοδος της επιστήμης και ιδιαίτερα των τεχνικών διαγνωστικών μέσων τα τελευταία χρόνια μας έχει δώσει τη δυνατότητα να εξετάζουμε τμηματικά και λεπτομερώς το ανθρώπινο σώμα.
Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση.
Ο διαβήτης και η υπέρταση είναι παθήσεις που όταν παρουσιάζονται και συνυπάρχουν προκαλούν δυσλειτουργία στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Με τον όρο «αγγειακή άνοια» αναφερόμαστε σε μία μορφή άνοιας που παρουσιάζεται μετά από μία γενικευμένη πάθηση όλων των αγγείων του εγκεφάλου.
O συνδυασμός όλων αυτών των περιπτώσεων ενδέχεται να ευθύνεται για τις εγκεφαλικές διαταραχές· παρατηρείται υπερέκταση των χώρων του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (δεξαμενές – κοιλίες του εγκεφάλου) με ταυτόχρονη κινητική δυσλειτουργία.
Κάποια στιγμή στη ζωή όλων παρουσιάζονται σημεία παθογένειας που σχετίζονται με την κίνηση και τη μνήμη.
Αρκετοί μεσήλικες αντιλαμβάνονται ότι αυξάνεται το βάρος τους ενώ τρώνε την ίδια ποσότητα φαγητού.
Στη μέση ηλικία όταν εμφανίζεται μία διαταραχή της βάδισης αργά αλλά σταθερά αυξανόμενη ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται και μια μορφή ελαφριάς κατάθλιψης ή δυσθυμίας, τότε μιλάμε σίγουρα για κάποια εγκεφαλική δυσλειτουργία.
Ταυτόχρονα με την αργή απώλεια μνήμης συνήθως συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα όπως επιπλοκές στην κίνηση και στη βάδιση, κυρίως στους υπερήλικες.
Σε περιπτώσεις πυρετικών σπασμών ιδιαίτερα όταν είναι επαναλαμβανόμενοι, η εικοσιτετράωρη εγκεφαλογραφική καταγραφή είναι απαραίτητη προκειμένου να γίνει διαφοροδιάγνωση για τυχόν «καλά κρυμμένη» επιληπτική προδιάθεση.
Οι επιληπτικές κρίσεις δείχνουν μια λειτουργική συμπεριφορά στον εγκέφαλο ανάλογη μ’ αυτήν μιας μεγάλης ορχήστρας κατευθυνόμενη από κάποιο μαέστρο.