Αυτοάνοσα νοσήματα… καμπανάκι κινδύνου για σχιζοφρένεια;
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα της σχιζοφρένειας.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα της σχιζοφρένειας.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα της σχιζοφρένειας.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα των ψυχικών διαταραχών.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα του φόβου.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα της σχιζοφρένειας.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα των αυτοάνοσων νοσημάτων.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα της σχιζοφρένειας.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα των εγκεφαλικών επεισοδίων.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα των ψυχώσεων.
Πληροφορίες, έρευνα και αναλύσεις πάνω στο πρόβλημα της επιληψίας.
Ασφαλώς ναι και μάλιστα οι ψυχικές διαταραχές που εμφανίζονται με απώλεια ή ελάττωση των γνωστικών λειτουργιών μπορεί να είναι η απαρχή της συμπτωματολογίας.
Μία δεκαετία είναι σχεδόν πάντα ο κύριος χρόνος ανάπτυξης της νόσου σ’ όλες της τις εκφράσεις της.
Η νόσος του parkinson εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα σε άνδρες και γυναίκες.
Αυτό που χαρακτηρίζει τους παρκινσονικούς ασθενείς σ’ όλα τα στάδια της νόσου είναι η αδυναμία σωστής γραφής με διαφορετική ένταση.
Ο σύγχρονος άνθρωπος και ιδιαίτερα τα παιδιά νεαρής ηλικίας με τις σημερινές συνθήκες ζωής αναμένεται να ζήσουν περίπου εκατό χρόνια.
Οι ανοϊκές καταστάσεις και κυρίως η μείωση των νοητικών λειτουργιών, κυρίως της μνήμης, της αντίληψης και της συνδυαστικής ικανότητας, με ταυτόχρονη απώλεια της πρώτης σ’ ένα πρώτο στάδιο με εξελικτική όμως βαρύτητα είναι χαρακτηριστικές στη νόσο του parkinson.
Η ντοπαμίνη αποτελεί ένα σπουδαίο νευροδιαβιβαστή˙ μία ουσία δηλαδή η οποία προκαλεί εκείνες τις διεγέρσεις στα εγκεφαλικά κύτταρα που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την αρμονία των κινήσεων.
Το όριο της ηλικίας των εξήντα ετών αναφέρεται χαρακτηριστικά ως κλινικό ορόσημο στη νόσο τουParkinson.
Οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο πολλές φορές εμφανίζουν γενικευμένες τάσεις φοβίας χωρίς ιδιαίτερη αιτία και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
Η «βραδυφρενία» είναι ένας παλιός όρος που χρησιμοποιείται κυρίως προκειμένου να χαρακτηριστεί η βραδύτητα της σκέψης, η αδυναμία έκφρασης και γενικά ο συντονισμός γνωστικών λειτουργιών.