Μετατραυματικό σύνδρομο και οργανικές παθήσεις
Οι περισσότερες οργανικές παθήσεις επηρεάζονται από το μετατραυματικό σύνδρομο.
Οι περισσότερες οργανικές παθήσεις επηρεάζονται από το μετατραυματικό σύνδρομο.
Κάποια στιγμή σε όλους μας έχει δημιουργηθεί μία αίσθηση έντονης επιθυμίας για κατανάλωση αλκοόλ προκειμένου να νιώσουμε καλύτερα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποτελεί η ερώτηση εάν το νευρικό σύστημα επηρεάζει κάθε νοσολογική κατάσταση.
Οι έρευνες στην ιατρική έχουν δείξει ότι ο αυτοέλεγχος του ατόμου είναι δυνατόν να περιορίσει την εμφάνιση και την εξέλιξη των διάφορων ασθενειών.
Συχνά σε γηραιούς ασθενείς παρατηρούμε το φαινόμενο των επιληπτικών κρίσεων, κυρίως εστιακής μορφής, όπου προβάλλονται χαρακτηριστικές ανωμαλίες του εγκεφαλικού φλοιού.
Η συνεχής μόλυνση του περιβάλλοντος τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, ευθύνεται για την αύξηση των διαταραχών του θυρεοειδούς αδένα.
Η σύγχρονη έρευνα και εμπειρία και γενικά οι θεραπευτικές προσπάθειες έχουν δείξει ότι δεν υπάρχει καμιά μορφή θυρεοειδοπάθειας που να μην έχει ταυτόχρονα νευρολογική σημειολογία.
Εδώ και αρκετά χρόνια η συνάφεια του θυρεοειδούς αδένα με το νευρικό σύστημα είναι γνωστή.
Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται κάτω από τον εγκέφαλο στην περιοχή του τραχήλου και μοιάζει με πεταλούδα.
Οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα είναι δεδομένες οργανικές δυσλειτουργίες με συγκεκριμένες διαταραχές σε ότι αφορά το μεταβολισμό, την ανάπτυξη και το κυκλοφορικό σύστημα.
Οι άνθρωποι συχνά (κυρίως οι γυναίκες) κυριεύονται από στιγμιαίες κρίσεις πανικού κατά τη διάρκεια της οδήγησης.
Ο εγκέφαλος του σύγχρονου ανθρώπου με τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται και διδάσκεται, αναπτύσσει περισσότερο τη λογική παρά τις αντιδράσεις.
Οι κρίσεις πανικού ταλαιπωρούν πάρα πολύ κόσμο στη σύγχρονη κοινωνία.
Ερωτηματικό προκαλεί εάν η αναστολή της λογικής και η πρόοδος μιας ανεξέλεγκτης λειτουργίας του ανθρώπου δημιουργούν γι’ αυτόν δυσάρεστες ή ευχάριστες καταστάσεις.
Στις επιληπτικές κρίσεις το σώμα αντιδράει με σπασμούς και αναστολή των πνευματικών λειτουργιών.
Πριν δύο εκατομμύρια χρόνια αναπτύχθηκαν οι πρώτοι μηχανισμοί φυγής.
Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί μηχανισμούς για να σταματήσει αυθόρμητες ενέργειες, όταν πρόκειται για καταστάσεις οι οποίες μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για το άτομο.
Οι άνθρωποι πολλές φορές αντιδρούν ανεξέλεγκτα σε κάποιες καταστάσεις. Αυτό είναι ένδειξη έλλειψης αυτοελέγχου ή ελάχιστης ύπαρξής του.
Πρόκειται για νευροδιαβιβαστές οι οποίοι ανάλογα με τη συγκέντρωση τους στον εγκέφαλο προκαλούν καταστάσεις πανικού.
Τα βασικά γάγγλια είναι κυτταρικοί σχηματισμοί φαιάς ουσίας μέσα στον εγκέφαλο που ρυθμίζουν την ένταση των συναισθημάτων.