Ο ρόλος της ντοπαμίνης στις μυθοπλασίες
Η διήγηση κάθε ιστορίας, σχετική με τα βιώματα, ψεύτικη ηλικία, αληθινή, είναι ο συνδυασμός των εντυπώσεων και της λειτουργίας των δυο ημισφαιρίων του εγκεφάλου
Η διήγηση κάθε ιστορίας, σχετική με τα βιώματα, ψεύτικη ηλικία, αληθινή, είναι ο συνδυασμός των εντυπώσεων και της λειτουργίας των δυο ημισφαιρίων του εγκεφάλου
Σε πάρα πολλούς ασθενείς, όταν έχουμε μια εγκεφαλική διαταραχή, η οποία «ταράζει» την ισορροπία της ζυγαριάς μεταξύ του αληθινού και της φαντασίας, τότε προκύπτουν νοητικά κενά, τα οποία ο ασθενής ή τα καταλαβαίνει εν μέρει ή δεν καταλαβαίνει καθόλου
Η μνήμη αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, ένα «αρχείο» εντυπώσεων, καταστάσεων, ιστοριών και βιωμάτων του κάθε ατόμου
Πολλές φορές παρατηρούμε, σε ασθενείς με νευρολογικά νοσήματα αλλά και κατά τα άλλα πολλές φορές σε υγιείς ανθρώπους, ότι «αναγκάζονται» να εξηγήσουν πράγματα που δεν υπάρχουν και είναι απόλυτα στη σφαίρα του μύθου
Όσο πιο πολύ μεγαλώνει η εμπειρία γύρω από τις ψυχώσεις, τόσο περισσότερο γίνονται νέες αναλύσεις και καινούργιες «αρχειοθετήσεις», σχετικά με την προέλευση του
Τις προηγούμενες δυο δεκαετίες ένα ελβετικό φάρμακο, η μεθυλφαινιδάτη, που ανακαλύφθηκε από έναν Ελβετό χημικό που έδωσε και το όνομα της γυναίκας του στο φάρμακο, Ριταλίνη (από το Ρίτα), θεωρήθηκε ότι έδωσε τη λύση στο υπερκινητικό παιδί
Η διάγνωση «διάσπασης της προσοχής και υπερκινητικό παιδί» είναι μια «μοντέρνα» διάγνωση των τελευταίων είκοσι ετών, η οποία όμως τουλάχιστον στις λεγόμενες Δυτικές χώρες έχει πάρει έκταση, κυρίως στα όρια της επιδημίας
Έχει γίνει πλέον μια πολύ «μοντέρνα» διάγνωση, κυρίως στα νεαρά και ζωηρά άτομα, αυτό που λέμε υπερκινητικότητα και διάσπαση της προσοχής
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική και από τα πολυάριθμα περιστατικά που κατά καιρούς αντιμετωπίζουμε εδώ, βλέπουμε ότι για τη θεραπεία αυτού του συνδρόμου δεν υπάρχει ένα στερεότυπο σχέδιο ή πλάνο
Σχεδόν σε όλους τους ασθενείς που υπόκεινται στην «πλύση του εγκεφάλου» που δημιουργείται κατά τις καταστάσεις της επακτής ψύχωσης, το κυριότερο χαρακτηριστικό είναι μια σταδιακά αυξανόμενη εχθρότητα και απορριπτική συμπεριφορά, που συνοδεύουν το παραλήρημα του ασθενούς
Η ύπαρξη μιας κάποιας δεύτερης ασθένειας, π.χ. μιας ανόητης ψύχωσης, κατάθλιψης ή μιας διανοητικής καθυστέρησης ή κάποιας διαταραχής προσωπικότητας κάποιου αισθητηριακού ελλείμματος, είναι πάρα πολύ τακτικό σαν αίτιο της εμφάνισης μιας επακτής παραληρητικής διαταραχής
Μέσα στον εγκέφαλο, σε μια σειρά από εγκεφαλικούς σχηματισμούς που είναι κυρίως στην περιοχή του στελέχους και του προσθίου μετωπιαίου λοβού για πολύ σπουδαίο σχηματισμό του εγκεφάλου, υπάρχει μια γέφυρα, η οποία ελέγχει τη ροή και τη συνοχή και της μνήμης και του προφορικού λόγου, σε ότι εκφράζει βιώματα του ίδιου του προσώπου
Επειδή, η συναισθησία εμφανίζεται πολύ τακτικά σαν μια γονιδιακή ή οικογενειακή προδιάθεση, οι ερευνητές που έχουν ασχοληθεί με αυτό το θέμα υποθέτουν ότι πρόκειται για μια ιδιότητα συνυφασμένη με το χρωμόσωμα χ
Στις διάφορες επακτές ψυχώσεις, οι διαταραγμένες διαπροσωπικές σχέσεις είναι ο κυριότερος παράγων, όπου κυριαρχώντας, η παραληρητική ιδέα εμφανίζεται από άτομο σε άτομο
Σε ότι αφορά την υπερκινητικότητα και τη διάσπαση της προσοχής σε ένα παιδί, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί σε ότι αφορά το όριο μεταξύ παθολογικού και φυσιολογικού
Η υπερακουσία δεν αποτελεί ασθένεια, τις περισσότερες φορές πρόκειται για ένα σύμπτωμα που συνοδεύει άλλες ασθένειες και είναι η δυσανασχέτηση που έχει ο ασθενής, σε ότι αφορά ορισμένες εντάσεις του ήχου και τον τόνο
Πρόκειται για μια διαταραχή που συμβαίνει στα τριχοειδή κύτταρα του έσω ους και παρουσιάζει μια ευαισθησία, αυξάνοντας τους χαμηλούς τόνους( υπερακουσία) και «κατεβάζει» τους δυνατούς ήχους
Το πρόβλημα της συνείδησης και γενικά οι διαταραχές της είναι το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύσσονται διάφορες νευρολογικές και ιδιαιτέρα ψυχιατρικές ασθένειες
Πάρα πολύ τακτικά, παρουσιάζεται μια «αδύναμη» μνήμη σε ορισμένους ανθρώπους ξαφνικά, σε ότι αφορά την αναγνώριση του προσώπου ή της μιμητικής των προσώπων αυτών σε ορισμένες καταστάσεις
Η συνείδηση χωρίζεται σε αυτά που βιώνουμε και σε αυτά που δε βιώναμε