Το αίσθημα του απροσανατόλιστου και του αβοήθητου
Αρκετές φορές σε μια πλειάδα νευροψυχιατρικών ασθενών κυριαρχεί ένα επιφαινόμενο, αυτό του αβοήθητου και του έχοντος το συναίσθημα ότι δεν ανήκει σε καμιά σχηματική ή μη «οριακά» καθορισμένη ομάδα.
Αρκετές φορές σε μια πλειάδα νευροψυχιατρικών ασθενών κυριαρχεί ένα επιφαινόμενο, αυτό του αβοήθητου και του έχοντος το συναίσθημα ότι δεν ανήκει σε καμιά σχηματική ή μη «οριακά» καθορισμένη ομάδα.
Σε άτομα ευαίσθητα με νευροψυχιατρικά νοσήματα παρουσιάζεται, όπως έχουμε δει πολλές φορές στην Βιονευρολογική, το πρόβλημα του υπαρξιακού άγχους και της κατεύθυνσης του προς «δημοφιλείς» ή άλλες λύσεις, που κατευθύνονται από ευρέως αποδεκτά λαϊκά αισθήματα π.χ. από την τηλεόραση.
Κυρίως σε ψυχιατρικούς ασθενείς, αλλά και σε αυτούς που πάσχουν από χρόνιες νευροφυσιολογικές παθήσεις π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, πάρκινσον κ.τ.λ., έχουμε δει τακτικά εδώ στην Βιονευρολογική το φαινόμενο, το ήδη γνωστό, της μετάδοσης των συναισθημάτων.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε όλα τα καταθλιπτικά σύνδρομα πρέπει να γίνεται μια διερεύνηση του ιστορικού, σε ότι αφορά το άτομο και τις σχέσεις του με την κοινωνική ομάδα που το περιβάλλει.
Η ολανζαπίνη είναι ένα φάρμακο που ακριβώς βρίσκεται σε συνεχής σχέση, από ότι βλέπουμε και στις έρευνες που κάνουμε στην Βιονευρολογική, με την ρύθμιση της συγκέντρωσης του γλουταμινικού οξέος στον εγκέφαλο.
Μερικές περιπτώσεις από το αρχείο της Βιονευρολογικής, επιβεβαιώνουν τα αποτελέσματα αυτά που έγιναν γνωστά από Γερμανικές κλινικές, που εξέτασαν το ουραιμικό αιμολυτικό σύνδρομο και την γενικευμένη νεφρική ανεπάρκεια, ύστερα από λοίμωξη από E.C..
Πάρα πολλές φορές, εντελώς τυχαία, και κυρίως κατά την μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου ή νωτιαίου μυελού, ανακαλύπτονται τα λεγόμενα σηραγγώδη αιμαγγειώματα.
Από το πανεπιστήμιο της Βιέννης, το τμήμα της παιδιατρικής παρουσίασε μια έρευνα, η οποία μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ στην αντιμετώπιση του «παιδικού»νευροβλαστώματος, που κυρίως εκδηλώνεται στο στήθος και την κοιλιακή χώρα, όπως έχουμε διαπιστώσει στην Βιονευρολογική.
Πλέον σήμερα, με τις γενετικές αναλύσεις και ιδιαίτερα ότι αφορά το γονιδίωμα και των στοιχείων των μιτοχονδρίων, είναι δυνατόν να κάνουμε μια «οπισθοδρομική» έρευνα των γενετικών στοιχείων των ανθρώπων.
Η νόσος του Αλτσχάϊμερ, ως γνωστόν, δεν μπορεί να διαγνωστεί, παρά μόνο σαν κλινική υποψία.
Μια μεγάλη έρευνα της Αμερικάνικης Γηριατρικής Εταιρείας παρουσίασε μεγάλο σκεπτικισμό, σε ότι αφορά φαρμακευτική αγωγή στους ηλικιωμένους.
Η προοδευτική εστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια είναι, όπως λέει και το όνομα της, μια προϊούσα νόσος που τελευταία εμφανίζεται αρκετά τακτικά και γενικά πρόκειται για μια φλεγμονώδη επεξεργασία μετά από ένα πολυόμα-ιό, τον λεγόμενο JC.
Όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, η προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια χαρακτηρίζεται από αλλοιώσεις του εγκεφαλικού ιστού, κυρίως της κροταφικής και ινιακής περιοχής, με έντονες απομυελινώσεις εξαιτίας της προσβολής ενός πολυόματος-ιού, ο οποίος αναφέρεται στην βιβλιογραφία με τα χαρακτηριστικά JC.
Περιπτώσεις επιπλοκής εγκεφαλοπάθειας, λόγω του ιού JC, έχουμε δει εδώ στην Βιονευρολογική, αρκετές φορές.
Η δυσκαταποσία είναι μια εκδήλωση της λειτουργίας της κατάποσης, η οποία είναι ένα αντανακλαστικό που έχει την έδρα του στο μεσεγκέφαλο.
Με τις παρατηρήσεις που κάναμε και εμείς εδώ στην Βιονευρολογική, τον τελευταίο καιρό, εντοπίζεται, όλο και πιο τακτικά, ο ιός JC που πρόκειται για ένα πολυόμα-ιό, ο οποίος κυρίως προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δημιουργώντας αυτό που λέμε προϊούσα πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια.
Πρόκειται για ένα σύνδρομο, που συνήθως συμβαδίζει με την προοδευτική εστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια και δημιουργείται κλινικά, μετά από διαταραχή απομυελινωτικού τύπου σε κάποιες περιοχές του κροταφικού λοβού.
Έχουμε εδώ μια συγκεκριμένη διαταραχή, όπως «βγαίνει» και από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική, όπου έχουμε συγκεκριμένη φθορά, κυρίως της λευκής ουσίας και μάλιστα τόσο σε φλοιϊκό επίπεδο όσο και στην παρεγκεφαλίδα, που πιστοποιείται με τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις και κυρίως νευροαπεικονιστικές εξετάσεις της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου.
Πρόκειται για την ουσία, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, για μια παρόμοια διαταραχή απομυελινωτικού τύπου, που προσβάλλει σταδιακά και βαθμιαία, κυρίως τα νεύρα και τους νευροάξονες του κροταφικού και ινιακού λοβού, δημιουργώντας μια κατάσταση διαταραχής σε ότι αφορά την μετάδοση της νευρικής ώσης.
Όπως έχει δείξει η καταμέτρηση που έχουμε κάνει στην Βιονευρολογική, η προϊούσα πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια είναι μάλλον ένα επιφαινόμενο νευρολογικών νοσημάτων.