Πάρκινσον, ομοιόσταση και ύπνος
Μία κύρια διαταραχή της ομοιόστασης η οποία είναι πολύ ουσιώδης για την παθογένεση του συνδρόμου του πάρκινσον είναι οι διαταραχές του ύπνου.
Μία κύρια διαταραχή της ομοιόστασης η οποία είναι πολύ ουσιώδης για την παθογένεση του συνδρόμου του πάρκινσον είναι οι διαταραχές του ύπνου.
Μακροχρόνιες έρευνες, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, έχουν δείξει με τα αποτελέσματά τους ότι υπάρχει μία σειρά νοσημάτων, όπως είναι το πάρκινσον, οι επιληπτικές κρίσεις αλλά κυρίως η κατάθλιψη, που έχουν έναν σημαντικό «προπομπό».
Ανάλογα με τις αυξομειώσεις της συμπτωματολογίας των καρδιοεγκεφαλικών παθήσεων αλλάζει και η σύνθεση του αίματος του ασθενούς κατά περίπτωση.
Οι NMDA υποδοχείς είναι διάφορα είδη υποδοχέων επί των νευρικών κυττάρων τα οποία διεγείρονται από νευροδιαβιβαστές και κυρίως τη γλουταμάτη.
Από τα μεγαλύτερα κέντρα του κόσμου η τακτική που ακολουθείται σήμερα για τη χειρουργική θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων και των «ανθεκτικών» της φαρμακευτικής αγωγής είναι η απομάκρυνση τμημάτων του κροταφικού λοβού.
Στην περίπτωση μίας χειρουργικής επέμβασης για την αντιμετώπιση των επιληπτικών κρίσεων, κατά κύριο λόγο υπάρχει μία απομάκρυνση τμημάτων του κροταφικού λοβού.
Σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόκολλα, η χειρουργική θεραπεία για τις επιληπτικές κρίσεις πρέπει να αποφασισθεί μετά την πάροδο δύο ετών περίπου με σύγχρονες καταγραφές της εγκεφαλικής δραστηριότητας για όλο αυτό το χρονικό διάστημα, όταν υπάρχει μία θεραπευτική αδυναμία με τα αντιεπιληπτικά φάρμακα.
Ο Ελβετός καθηγητής Martin Schwab μετά από τριάντα χρόνια προσπάθειας κατόρθωσε και απομόνωσε μία πρωτεΐνη που παίζει σημαντικό ρόλο σε ότι αφορά την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος μετά από τραύμα στη σπονδυλική στήλη.
Πρόκειται για δύο διαγνωστικές μεθόδους που η μία συμπληρώνει την άλλη.
Ερεθίζοντας τα εγκεφαλικά κύτταρα με μαγνητικά πεδία μπορούμε να καταγράψουμε εκδηλώσεις και λειτουργίες του νευρικού συστήματος.
Μία αιτία διαταραχής του ύπνου είναι τα ελαφρά ή βαριά εγκεφαλικά τραύματα.
Αρκετά χρόνια τώρα είναι γνωστό ότι οι πιλότοι υπόκεινται τακτικά σε νευροφυσιολογικές εξετάσεις με την εφαρμογή ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Μετά από εγκεφαλικό τραύμα ή κρανιοεγκεφαλική κάκωση εμφανίζεται διαταραχή του ύπνου.
Ζούμε σε μία εποχή όπου τα γενικά κοινωνικά αντανακλαστικά είναι έτσι ρυθμισμένα ώστε να αποφεύγεται κάθε είδους ένταση, σύγκρουση και τραυματική εμπειρία.
Στις 14.1.2016 και ενώ στην περιοχή της Πάτρας υπάρχει έντονη αναζήτηση της αιτίας αύξησης των περιστατικών της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ) στην περιοχή, εμφανίζεται στον Τύπο ένα συνταρακτικό νέο˙ ανακοινώνεται πως στο νοσοκομείο της Ρεν στη Γαλλία, έξι άρρωστοι έφτασαν στα επείγοντα μετά τη λήψη δοκιμαστικού φαρμάκου με ιδιότητες τροποποίησης του αμυντικού μηχανισμού του ατόμου.
Κάθε νέο φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας χρειάζεται περίπου 12 χρόνια για την ανάπτυξή του.
Η κλινική μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποτέλεσμα μίας διαδικασίας απομυελίνωσης στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το ανησυχητικό μήνυμα από το νοσοκομείο Πατρών όπου παρατηρήθηκε και ανακοινώθηκε μία πιθανή ενδημική παρουσία ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πιθανόν η κλινική πολυμορφία που παρουσιάζει αυτή η ασθένεια˙ η ασθένεια «με τα χίλια πρόσωπα», όπως την χαρακτηρίζουν αγγλοσάξονες γιατροί.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι διαγνωστικά, προγνωστικά και θεραπευτικά το κύριο μέσο ιατρικής χρήσης στις περιπτώσεις της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας.
Το δίπολο των στιγμιαίων επαναλαμβανόμενων διαλείψεων και εκτεταμένων κενών μνήμης τακτικά εμφανίζεται στις μέσες ηλικίες, δηλαδή μετά τα 50 έτη.