Συγκοπτικές κρίσεις
Οι συγκοπτικές κρίσεις αποτελούν μια μορφή κρίσεων στις οποίες δευτερογενώς κατά κάποιον τρόπο υπεισέρχεται και η εγκεφαλική «συμμετοχή».
Οι συγκοπτικές κρίσεις αποτελούν μια μορφή κρίσεων στις οποίες δευτερογενώς κατά κάποιον τρόπο υπεισέρχεται και η εγκεφαλική «συμμετοχή».
Τα λιπίδια μεταβολίζονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα μ’ ένα χαρακτηριστικό τρόπο, δημιουργώντας τις σουλφατάσες.
Απ’ τη στιγμή της γέννησης του ανθρώπου έως και τα βαθιά του γεράματα η ανάπτυξη του διέπεται από μια ανάγκη∙ αυτή η ανάγκη είναι η σωστή λειτουργία του αιματικού φραγμού του εγκεφάλου.
Τα εγκεφαλικά κύτταρα έχουν μια αληθινή δράση ανάλογη μ’ αυτή της καπιταλιστικής αγοράς∙ όσο ερεθίζονται, τόσο περισσότερο λειτουργούν.
Στον άνθρωπο το γήρας εξελίσσεται απ’ την πρώτη ημέρα της ζωής του∙ πρόκειται για μια παράλληλη φθορά του οργανισμού, ενώ ταυτόχρονα «τρέχει» η ανάπτυξη του.
Η νευρογλοία είναι ένας κυτταρικός σχηματισμός εντός του εγκεφάλου, ο οποίος έχει αναλάβει κυρίως την απομάκρυνση εκφυλιστικών και λοιμωδών παραγόντων.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός είναι ένα εκτεταμένο αγγειακό «δίχτυ» που περιβάλλει τον εγκέφαλο.
H νόσος του Alzheimer είναι μια μάστιγα που κυριολεκτικά τα τελευταία χρόνια απειλεί την ανθρωπότητα.
Πράγματι «μάχοντας» χρόνια ολόκληρα τη νόσο του Alzheimer, έχει διαπιστωθεί ότι ασθενείς μ’ αυτήν τη νόσο έχουν πολλά περισσότερα αντισώματα στο αίμα τους σε σχέση με τους υγιείς.
Τα τελευταία χρόνια με τις μεγάλες θεραπευτικές προσπάθειες που γίνονται ιδίως με εμβόλια ή άλλους τρόπους επηρεασμού του ανοσοποιητικού συστήματος για τη νόσο του Alzheimer, μπορούμε να πούμε το πρόβλημα έχει εντοπιστεί σε κάποια όρια.
Το παγκόσμιο πρόβλημα της νόσου του Alzheimer γίνεται αντιληπτό, όταν σκεφτούμε τα έξοδα που απαιτούνται σε παγκόσμιο επίπεδο για διάδοση, θεραπεία και για περίθαλψη.
Τα μιτοχόνδρια είναι ειδικοί κυτταρικοί σχηματισμοί εντός του νευρικού κυττάρου, που χρησιμεύουν κατά κάποιο τρόπο σαν «αποθήκες» ενέργειας για τις χρήσεις του ίδιου κυττάρου.
Η νόσος του κινητικού νευρώνα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες θεραπευτικές προκλήσεις της σύγχρονης νευρολογίας.
Μέχρι πρότινος, η οπτική νευρομυελίτιδα αντιμετωπιζόταν από τους κλινικούς γιατρούς κατά κάποιον τρόπο σαν μια μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας∙ υπήρχε μια παθητική αναμονή και κατά περιόδους υπήρχαν χαμηλές δόσεις κορτιζόνης ή άλλων θεραπευτικών σχημάτων που χρησιμοποιούνταν κατά περίπτωση στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η ανάγκη της ένταξης αποτελεί πλέον μια από τις ουσιαστικότερες υπαρξιακές ανησυχίες του ατόμου
Ο «νησιακός» λοβός αριστερά και δεξιά στα ημισφαίρια του εγκεφάλου, μοιρασμένος ακριβώς κάτω από την φαιά ουσία σαν τμήμα όμως της φαιάς ουσίας και αυτός, έχει αναλάβει τη διαχείριση συναισθημάτων και αντιδράσεων στον άνθρωπο
Πάντα υπάρχει το κλινικό ερώτημα ποια άτομα είναι αυτά που θα αρρωστήσουν από την προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια και η απάντηση δεν είναι πλέον δύσκολη από την κλινική πείρα που έχουμε αποκομίσει μέχρι στιγμής από αυτήν τη νόσο
Η κλινική εμφάνιση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας δε «συμβαδίζει» με το χρόνο προσβολής, επειδή πλέον σε αναλογία πληθυσμού έχουμε πάρα πολλά άτομα τα οποία εμφανίζουν διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος και ίσως έχουν προσβληθεί από τον ιό JC∙ είναι δυνατόν να υπάρχει η ασθένεια αλλά να μην εμφανίζεται κλινικά
Οι πρωτεΐνες TAU έγιναν γνωστές τα τελευταία χρόνια αν και είχαν ήδη εντοπιστεί από το γιατρό ερευνητή Αλοΐσιο Αλτσχάιμερ, το όνομα του οποίου πήρε και η ομώνυμη αρρώστια
Το έτος 1984 στην Αγγλία και συγκεκριμένα στη Σκωτία που ξεκίνησε η έξαρση της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας, κάποιοι επιστήμονες σκέφτηκαν και σύγκριναν νευροπαθολογικά ευρήματα του εγκεφάλου, δηλαδή τις λεγόμενες πλάκες αμυλοειδούς που σχηματίζονται στη νόσο του Alzheimer με παρόμοιες που βρίσκονται στον εγκέφαλο προβάτων που πάσχουν από τη νόσο σκράπι