Διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός και επιληψία
Με τη μέθοδο του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού μπορούμε να τροποποιήσουμε τη λειτουργία των διαύλων των ιόντων στα εγκεφαλικά κύτταρα σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Με τη μέθοδο του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού μπορούμε να τροποποιήσουμε τη λειτουργία των διαύλων των ιόντων στα εγκεφαλικά κύτταρα σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Στον τομέα της ψυχιατρικής είναι γνωστό ότι μερικές «λέξεις-κλειδιά» ή κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις μπορούν να προκαλέσουν στον ασθενή έκρηξη ψυχαναγκασμών ή ιδεοψυχαναγκαστικών καταστάσεων ή και ιδεοληψιών.
Χρησιμοποιώντας διακρανιακά μαγνητικά πεδία είναι δυνατόν να προκαλέσουμε λειτουργικές συμπεριφορές του νευρικού κυττάρου.
Τόσο η ινομυαλγία όσο και η επιληψία αποτελούν κλινικές εικόνες νευρολογικού τύπου οι οποίες εμφανίζονται λόγω μη φυσιολογικών εκφορτίσεων των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο.
Τόσο οι κλινικές μορφές δυστονιών όσο και της νόσου του πάρκινσον προέρχονται από μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που βρίσκεται στα λεγόμενα βασικά γάγγλια.
Οι ψυχαναγκασμοί είναι εγκεφαλικές δυσλειτουργικές καταστάσεις οι οποίες προκύπτουν από τη μη ορθή επικοινωνία του αρχαϊκού εγκεφάλου με το νεοεγκέφαλο.
Η σχιζοφρένεια αποδεδειγμένα σ’ όλες της τις μορφές είναι μία διαταραχή λειτουργικού τύπου κάποιων νευρικών κυττάρων σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Πρόκειται για δύο διαγνωστικές μεθόδους που η μία συμπληρώνει την άλλη.
Κάθε εγκέφαλος διεγείρεται με τον ίδιο τρόπο, αλλά με διαφορετική ένταση και ποικιλομορφία.
Μέχρι τώρα οι βαριές μορφές ψυχώσεων, κυρίως σχιζοφρενικού τύπου, όπως η κατατονία, έδειχναν ότι είναι απαραίτητη η χρήση ηλεκτροσόκ με όλες τις συνέπειες για τον ασθενή.
Από τις αρχές του 21ου αιώνα έχει κατασκευαστεί ένα μηχάνημα προκειμένου να προκαλεί αυξομειώσεις των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων του κρανίου.
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Όπως είναι γνωστό η επιληψία είναι μία διαδικασία υψηλής παθολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές ή στη διαδρομή κάποιων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Μπορούμε να πούμε ότι την προηγούμενη δεκαετία, η οποία χαρακτηρίστηκε και επίσημα σαν δεκαετία του εγκεφάλου, αλλά και σε αυτήν που «τρέχει» τώρα, έχουμε δει μια τεράστια ανάπτυξη των νευροεπιστημών, σε ότι αφορά τη λειτουργία του εγκεφάλου και των νευρωνικών τόξων της ίδιας περιοχής
Τα τελευταία χρόνια και ιδιαιτέρα στο πεδίο του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού έχουμε δει παγκόσμια μεγάλη βελτίωση στη θεραπεία νευροψυχιατρικών νοσημάτων
Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια επηρεασμού των νευρωνικών τόξων που προκαλούν το χρόνιο πόνο στον εγκέφαλο
Από τότε που έχει ανακαλυφτεί τα τελευταία χρόνια ότι η ουσία της περίπτωσης του ιλίγγου είναι στη μετακίνηση των ωτοκονίων, δηλαδή των κρυσταλλικών σωματιδίων που υπάρχουν μέσα στο αιθουσαίο νεύρο, έχει αλλάξει τελείως και η νοοτροπία των γιατρών, όσο αφορά τη θεραπευτική διαχείριση της κατάστασης αυτής
Στη Βιονευρολογική, αλλά και γενικά είναι πλέον γνωστό στην ψυχιατρική ότι ο φόβος παράγεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή, ανάμεσα σε ένα δίπολο σχηματισμών ( αμυγδαλής και ιππόκαμπου)
Μιλάμε για λειτουργία δυο διαφορετικών εγκεφάλων, αναφερόμενοι στα εγκεφαλικά ημισφαίρια
Υπάρχουν κάποιες ουσίες ανάμεσα στα γονίδια του DNA , τα λεγόμενα μεθύλια