Για όσους ασχολούνται με τη συμπεριφορά ασθενών που πάσχουν από επιληπτικές κρίσεις, παρατηρούν γρήγορα πως ένα μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα που εμποδίζει ιδιαίτερα τη θεραπεία είναι τα αισθήματα ενοχής που διακατέχουν τον ασθενή.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μία ιδιαίτερα ύπουλη αυτοάνοση αρρώστια.
Η ημικρανιακή κρίση εμφανίζεται τελείως ξαφνικά με εντόνους διαξιφιστικούς πόνους στη μία πλευρά του κρανίου και αντανακλαστικό πόνο στον αυχένα και στον κρόταφο.
Τα SCP κύματα, δηλαδή τα βραδέα φλοιϊκά κύματα που καταγράφονται στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, είναι ενδεικτικά μίας επιληπτικής κρίσης που θα ακολουθήσει.
Η εικόνα ενός ανθρώπου που πέφτει αναίσθητος στο έδαφος και αρχίζει να παρουσιάζει συσπάσεις στα άκρα του, να βγάζει αφρούς ή να δαγκώνει τη γλώσσα του είναι μία κλινική κατάσταση που χαρακτηρίζεται σαν μία επιληπτική κρίση (grand-mal επιληψία).
Οι διάφορες μορφές «εξορκισμού» από διάφορους «ειδικούς» του είδους είχαν κυριαρχήσει στη μεσαιωνική περίοδο.
Κυριολεκτικά σε μια περίοδο κρίσης έχει προκύψει μια ομάδα ασθενειών που μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε, άσχετα με τη συμπτωματολογία της, σαν μια ομάδα νευρολογικών ασθενειών η οποία εξελίσσεται χωρίς να γίνεται αντιληπτή.
Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά την ένταση που δημιουργήθηκε εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, εμφανίστηκε μια «αλλαγή» στα διαγνωστικά χρονικά.
Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα με την υπάρχουσα οικονομική κρίση έχει παρατηρηθεί έκρηξη διάφορων νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Αυτό το σύνδρομο είναι χαρακτηριστικό σε περιπτώσεις διαταραχής των πρώτων σταδίων του ύπνου.
Η κρίση που ήρθε τα τελευταία χρόνια και μοιραία «σημάδεψε» την παγκόσμια οικονομία, έφερε ένα τεράστιο χτύπημα σε ότι αφορά τη δημιουργία και την εφαρμογή καινοτομιών για την ιατρική περίθαλψη.
Η ιατρική περίθαλψη είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα για το νότιο κομμάτι της.
Μετά από την επιβράδυνση της ανάπτυξης εξαιτίας του τεράστιου οικονομικού βάρους που έφερε η κρίση, μια αλλαγή του τρόπου ζωής στην Ευρώπη και γενικά στο δυτικό κόσμο είναι πλέον επιβεβλημένη.
Αναμενόμενο είναι το γεγονός ότι η αντικοινωνική συμπεριφορά έχει ως αποτέλεσμα την απομόνωση του ατόμου.
Η παροδική σφαιρική αμνησία είναι μια κατάσταση που έχει τη βάση της σε μια αγγειακή διαταραχή κάποιας περιοχής του εγκεφάλου και κυρίως της περιοχής του ιπποκάμπου αμφοτερόπλευρα· χαρακτηρίζεται από μια περιοδική απώλεια μνήμης σε ελαφριά μορφή, ενώ ο ασθενής παραμένει πλήρως λειτουργικός.
Όπως αναφέραμε και σε άλλα άρθρα, η ψυχογενής κρίση αποτελεί μια πολύ δύσκολη κλινική εικόνα διότι μαζί με τ’ άλλα προβλήματα προστίθεται και η «αμφιβολία» αν έχουμε να κάνουμε με μια γνήσια επιληπτική κρίση.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Μια σειρά από διάφορες επιληπτόμορφες κρίσεις μπορεί να έχει άμεση σχέση με το αγγειακό σύστημα του ανθρώπου, προκαλώντας διάφορες κλινικές εικόνες.
Τα φάρμακα αποτελούν το μοναδικό ουσιαστικό όπλο, πέρα από τυχόν ψυχοθεραπευτικές μεθόδους, για την άμεση και σωστή επέμβαση στην ψυχογενή κρίση.
Η ψυχογενής κρίση, έστω και αν υπάρχει σαν διάγνωση χωρίς να έχει γίνει η απόλυτη διαφοροδιάγνωση από άλλες κλινικές εικόνες ή τυχόν συννοσηρότητα, είναι από τη φύση της ένα νόσημα τέτοιο που απαιτεί άμεση και αποτελεσματική θεραπευτική επέμβαση.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος